Hondenpoep en kattenspouw

[i]Een co-column geschreven vanuit het oogpunt van Dorus kat (alias Kobus) en Mien hond[/i]

Het mensenras schijt en pist ook maar waar het ze uitkomt. In Den Bosch is bijvoorbeeld een mensenkennel. Daar gaat men vrijwillig, onaangelijnd, naar toe. Café noemt de mens dat. Wanneer men zich weer zelf uitlaat piest men gewoon tegen de muur van de kerk. Schijt hebben ze eraan. Gelukkig heeft de gemeente nu maatregelen genomen die niet voor de poes zijn. [img align=left]http://home.hetnet.nl/~knighthans/columnx/kathond.gif[/img]
Er is zelfs in het land eens een heuse keuteltocht georganiseerd als onderdeel van een expositie. Dan zie je meteen dat ze vroeger de poep uit het raam op straat gooiden. Rare lui die mensen. Een stad wordt gebouwd voor mensen, niet voor dieren. En dan bevuilen ze het nest ook nog.
Wij katten vinden poep heel gewoon. Onze uitwerpselen zijn ook voor menig hond een ware delicatesse. Om te voorkomen dat zij voortdurend uit onze kattenbak graaien verbergen wij onze ontlasting gemakshalve wel eens in de tuin van de buurman. Ik heb wel medelijden met honden. Nu heeft het mensenras weer uitgevonden dat honden heel geschikt zijn om uit de reuk van urine te bepalen of de mens prostaatkanker heeft. Worden ze opgeleid om aan de mensenkruisen te ruiken. Ben benieuwd of de mens een pitbull aan zijn za(k)kie laat snuffelen. Er is zelfs een idee om honden op te leiden om hondendrollen te zoeken. Een agent kan constateren, als er nog dampen afkomen, dat zo’n uitwerpsel vers is. Maar als de dader en eigenaar al twee straten verderop lopen, blijft het lastig aan te tonen dat het juist die hond is geweest. Welnu, een politiehond laat je er even aan snuffelen en hij volgt zo het spoor naar de dader. Ook als die inmiddels weer thuis is. Makkelijker kan het niet. En de Tweede Kamer vond het een prima idee !
Veel dierenbezitters hebben werkelijk alles over voor hun viervoeter(s). Hele interieurs en inboedels worden bijna jaarlijks vervangen omdat wij, lieverds, geregeld ander meubilair wensen. Maar onze poep opruimen, daar hebben ze geen geld voor over. Daarom begraven wij onze keutels. Maar een bedankje kan er niet af. We helpen de mens notabene, door regelmatig een duif te verschalken. Want dat zijn pas echte schijters. Voor die lapzwansen van honden heeft de mens zelfs aparte toiletten gemaakt. De Pluto 2000. Het is een hondentoilet met waterspoeling en een verwarmde bodemplaat. Dat schijnt lekkerder te poepen. De mens heeft er veel geld voor over om het huisdier lekker te kakken te zetten. Nu nog het gedrag van de mens ! [Kobus]

Woef, woef, … wat een kattige beschouwingen over kleine bruine jongens. Maar ja het blijven mysterieuze beestjes die katten. Ik weet nu in ieder geval waar ze over mijmeren als ze je stoïcijns of vol minachting aankijken. Die met filosofie doordrenkte ogen zien alleen maar overal vuiligheid. Het schoonheidsideaal van een kat reikt immers tot grote hoogte. Maar eerlijk gezegd, als hond krijg ik wel de kriebels van die overdreven smetvrees. Wellicht verkiest het vrouwelijk mensengeslacht juist vanwege datzelfde schoonheidsideaal zo’n miauwende wandelende pels boven een hond als huisdier. Je komt er niet omheen. Hondenbezitters zijn vaak mannen en poezenbezitsters zijn over het algemeen vrouwen. Het zit ook ingeklonken in de scheldwoorden van de mens. Getuige het ‘mannelijk’ gedrag in het voetbalstadion. Ze schelden de scheids uit voor hondenlul en dat is niet voor de kat z’n …!!
Ik ben het met de kat eens dat mensen de echte viespeuken zijn. Maar zijn die katten eigenlijk wel zo schoon? Ooit een kat zien flossen nadat hij de parkiet te grazen had genomen, de kikker verorberd, de goudvis gefileerd en de muis gepluisd? Nee, niet dus. Wij honden krijgen tenminste van onze baasjes regelmatig een bot, je weet wel zo’n uit de kluiten gewassen tandenstoker, waarop we vervolgens met instemmend gegrom onze tanden schoonpoetsen. En wat doet zo’n kat na het eten? Die begint vrolijk na zijn jachtpartijen de restanten van zijn prooien op te hoesten. Nou als je zo’n beestje ziet kokhalzen dan hoef je effe niet meer hoor. Vanaf de staart tot aan de snorharen zetten die katten dan een soort Lambada in, alleen dan horizontaal uitgevoerd (vast op de kattenkermis geleerd). Vervolgens komt hortend en stotend de kattespouw uit de kat in de vorm van een bal. Mismuilend zie je die katten dan even boven die prooibal hangen. Lichte twijfel wordt waargenomen als ze de bal bestuderen die eruit ziet als een groengrijze golfbal met veren en schubben. Tja, … en dan komt het. Het ergste van alles. Daar walg ik als hond dus zo van …! Die kattenkoppen lijden namelijk behalve aan smetvrees ook aan zuinigheid. Ze vreten die kattespouw gewoon weer op! Slobberen het zo weer naar binnen, want het is zonde om weg te gooien, …toch? Likkebaardend sluipen ze dan weg. Erg vrolijk zijn ze er niet van. Je ziet het aan hun staart. Je kunt het nauwelijks kwispelen noemen wat ze dan doen met die staart. Zelfs die staart twijfelt.

Nee voor mij staat het als een paal boven water, wij honden zijn een schonere en vrolijkere diersoort, getuige onze oprecht kwispelende staart en niet te vergeten … onze natte neus. [Mien]