Hoon, pek en veren

Zondag, (on)rustdag! Onze Lieve Heer beschouwt vierentwintig uur wat beminde gelovigen er van terechtbrengen. Op zijn Dag. Samenvattend: het is beschamend! In plaats van, na een weekje buffelen, de preek aan te horen, een hostie te malen, een psalm aan te heffen, de benen te strekken of de zinnen zinnig te verzetten, gebeuren er zaken waar onze Schepper razend om wordt. Zondig gedrag!
Een hufterige heiden, heeft onlangs op de rustdag opgetogen geprobeerd vijf mensen om te leggen. Bij het krieken van de Dag in Baton Rouge, Louisiana. ‘Christenen’ zijn altijd vroeg uit de veren maar kan dat verdomme niet op een doordeweekse dag?

Plaats de delict: onder het preekgestoelte! Vier van de slachtoffers zijn inmiddels ter ziele. God hebbe hun geurvreters, maaginhoud, geest, ziel of wat dan ook. De daadkrachtige man, die blijkbaar de geest had, ontvoerde ook nog zijn vrouw voorzien van knot, hoed, lange rok, vreugdeloos smoelwerk en … kind. De dame werd ontzield teruggevonden. God’s zoon is volstrekt spoorloos. Zonde, zonde! De doorgedraaide kerkschutter was inmiddels tussen de tempelbanken vandaan gesleurd. Keerde eenieder de rechterwang toe en heeft in de politiecel een aanvang gemaakt met het lezen van het daar aanwezige Bijbeltje. “Hebt uw naaste lief gelijk uzelf!”

Dichter bij huis. In de Wassenaarse Messiaskerk is het ook rijkelijk godgeklaagd. Grootgraaiers beërven wat lastig het Koninkrijk des Heren leert de Bijbel ons. Resultaat: uitpuilende godsdiensthuizen in een snobistische omgeving. De antisemitische preek, die dominee Kees ruim een jaar geleden uitventte, verscheurt nu nog de ganse gemeente. “Mattheüs zegt: “De jood in ons is een verrader!”, sprak Kees vanaf de hoogstaande kansel. “De zonde van de jood is dat hij, kortom, weigert mens te zijn.” Alla, ai ai. Onze Lieve Heer heeft stupide kostgangers.

Ook lispelde hij: “Wij hebben Hitler de afgelopen decennia afgeschilderd als monster. Maar monsters bestaan niet. Echter, de jood herkennen we niet, die is een silent killer”. Ach, moord en doodslag. Monsters bestaan dus blijkbaar wel. Die worden voorganger met onfrisse ideeën of leggen mede-kerkgangers om. Deze gereformeerd vrijgemaakte schoft in toga is tijdens zijn jeugd waarschijnlijk langdurig misbruikt door een huisvriend. De plaatselijke pastoor. Oecumene in haar puurste vorm. Twee geloven op een kussen daar slaapt de duivel tussen! Gelukkig kent de week maar één rustdag.

Een lid van de ‘modern’ protestantse gemeente stapte naar het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI). Uit onvrede over de handelwijze van de kerkenraad, die onlangs besloot dat de antisemitische domi-nee mocht blijven. In haar onmetelijke wijsheid en in de traditie van de Heilige Geest. Het CIDI eist nu dat Kees wordt geschorst. Geschorst? Overladen met hoon, pek en veren en een vroege kruisdood, dat is dé optie! Al lijkt ter kerke gaan bij jodenhater Kees, wanneer hij zijn evangelie blijft prediken, regelrecht volksvermaak. Als hilarisch uitje op de dag des Heren!

Nog leuker: toga Kees krijgt een taakstraf. Een retourtje boetedoening in het Heilige Land. Een sprong van de Klaagmuur en daarna als vrouw verkleed het Israëlisch openbaar vervoer in. Verplicht plaatsnemen achter de chauffeur. Kijken of de ongeschreven regel der ultra-orthodoxe joden dat mannen en vrouwen in bussen gescheiden moeten zitten leidt tot een religieus handgemeen. In wijken waar veel ultra’s wonen zit vrouwvolk namelijk achterin. Kan Kees ervaren waar orthodoxie toe leidt. Tot ware monsters.

Kees kan zijn hallucinerende trip afsluiten in het Holocaustmuseum Yad Vashem. In Bergen-Belsen-kledij een maand lang zonder vreten op een houten brits. Ervaren wat “silent killing” inhoudt. Shalom, antisemiet!