Sinds kort ben ik vrij. Echt vrij, want voorheen had ik wel vrije tijd, maar helemaal onafhankelijk was ik nooit.
Misschien een warrig statement, maar ik zal het uitleggen. Ik ben gestopt met roken, en het is het beste wat ik ooit heb gedaan. Ik voel me zoveel beter nu ik nooit meer bang hoef te zijn dat ik geen sigaretten meer heb. Ik hoef nooit meer onvrijwillig te roken. En met onvrijwillig bedoel ik: ik hoef niet meer te roken als ik eigenlijk niet wil roken, maar het toch doe omdat mijn hoofd is geprogrammeerd te roken in sommige situaties. Ik zal nooit meer ruiken naar een volle asbak of wakker worden met een dode muis in mijn mond na een avond te veel roken.

Het heeft even geduurt voor ik doorhad dat roken niet helpt. Het bevorderd de concentratie niet. Het troost me niet als ik verdrietig ben. Het ontspant me niet als ik gestressed ben. Hoe kan het ook. Ik heb het mezelf jarenlang voorgehouden en ik vond het heerlijk. Tot ik erachter kwam dat het alleen kwam door mijn verslaving dat ik het lekker vond. Het is namelijk niet lekker.

Ik gun mijzelf alles, en ik mag dus ook echt wel roken van mezelf. Ik heb het mezelf niet verboden, ik zou wel gek zijn. Het enige verschil is dat ik niet meer verslaafd wil zijn. Ik wil vrij zijn. En dat is me heel goed gelukt. Ik ben opgewekter, mijn concentratie vermogen is beter geworden, en ik weet dat ik niemand nodig heb buiten mezelf om me door het leven heen te slaan.
Het is net of er een grijs rookgordijn is opgetrokken en alsof ik de wereld weer helder zie. Wat een heerlijk gevoel!

Ik besef me maar al te goed dat ik nooit helemaal vrij zal zijn, ik zal nooit helemaal 100% van mezelf zijn. Maar stoppen met roken was een erg goed en groots begin om op z’n minst vrij te zijn van een van mijn verslavingen. Nu de rest nog, maar dat komt wel. Als ik dit kan, iets waar ik altijd zo bang voor was, stoppen met roken, dan kan ik alles. Laat de wereld maar komen, ik ben er klaar voor!

Categorieën: Maatschappij

4 reacties

Boukje · 15 februari 2011 op 12:21

Applaus :wave:
Mooi geschreven

Je slaat de spijker op zijn kop!

Nou ik nog :oeps:

phoebe · 15 februari 2011 op 12:22

Als je echt wilt stoppen raad ik je ‘De Opluchting’ aan om te lezen… wonderbaarlijk boekje!!

WritersBlocq · 16 februari 2011 op 01:01

[quote]Ik besef me maar al te goed dat ik nooit helemaal vrij zal zijn, ik zal nooit helemaal 100% van mezelf zijn.[/quote]

Pardon?? Tuurlijk wel!

Beetje dagboekjesachtig, dit. Maar daar leent het onderwerp zich ook wel voor. En grammaticaal heb je soms een t’tje gebruikt waar een d’tje moet staan en andersom. Uiteindelijk klopt het aantal wel, alleen de plaats niet altijd. Maar da’s beter dan dubbele fouten 😀

Harrie · 16 februari 2011 op 20:23

Kijk als er geen rook meer is is er ook geen vuur. Dat geeft rust. De rest komt vanzelf. Maar ja, een pijpje is af en toe niet te versmaden. Ik noem het dan maar smoren in plaats van roken. Dat geeft troost.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder