Ik vind je lief

“Ik vind je lief.” Meer hoefde ik niet te zeggen. Ik dacht nog, zal ik me voorstellen. Zal ik zeggen: “Hallo, ik ben Heleen van Royen, ga je met me mee?” Maar dat zou er wel weer heel dik bovenop liggen. Nee, ik ben gewoon naast hem op een kruk gaan zitten, heb mezelf een wijntje besteld en een peukje opgestoken. Twee tellen heb ik naar hem gekeken, zei een paar magische woorden en hoppakee ik had hem in de tas.
Hij was mijn vierde al deze week. Ja, Ton is op vakantie weet je, en ik moet toch aan mijn trekken komen hè? Een dag met mezelf spelen is best leuk hoor, maar het gaat op een gegeven moment ook vervelen. Mijn levende speeltjes pik ik op in mijn stamcafé. Inmiddels hangt daar al een bordje aan de deur “Hier waakt Heleen van Royen.” Erg lief van de uitbater dat hij dat wilde doen. Heeft natuurlijk wel iets tegenover gestaan, maar ach, als je van je hobby je werkt kunt maken, mij hoor je niet klagen.

Ik bewaar ook altijd iets van mijn tussendoortjes. Deze week heb ik al een gebruikt condoom met handtekening, een slip, een viagra-pil en een pluk schaamhaar verzameld. In huize van Royen staat een glazen wandkast waar ik al mijn trofeeën bewaar. Het helpt me te herinneren met wie, waar en wanneer mijn buitenechtelijke escapades hebben plaatsgevonden. Uren kunnen Ton en ik er verhalen over vertellen. Hij heeft ook zo’n kast, alhoewel, hij kan het nog af met de nis van ons keukenkastje.

Tijdens mijn ‘ik-probeer-je-in-bed-te-krijgen’ pogingen, hoor ik wel eens het een en ander. Zo’n kerel probeert toch een band met je te krijgen. Hun verhaaltjes vormen weer inspiratie voor mijn boeken en columns. Ja, mijn avontuurtjes leveren leuk leesvoer op. Bakken met geld haal ik ermee binnen. Dat je dan af en toe nog eens iemand tegen het lijf loopt, die dat niet helemaal kan waarderen, tja, dat hoort erbij zal ik maar zeggen. Gisteren nog, liep ik Rob Oudkerk tegen het lijf. Ik begroette hem. Hij groette terug met de woorden: “Vies vuil takkewijf, ik krijg je nog wel!”. Ik kan er niet zo van wakker liggen hoor, maar om het goed te maken denk ik, dat ik deze week een tegeltje bij hem laat bezorgen met de woorden: “Ik vind je lief”.