‘Goedemorgen mijnheer!’
De begroeting is in orde bij het binnenstappen van het reisbureau.
‘Waarmee kan ik u helpen?’
‘Nou, ik kom op uw advertentie van gisteren. Illusies worden waarheid…droomvakantie binnen ieders bereik.’
‘Uhhh? Zegt u nu maar gewoon waar u naar toe wil.’
De dame in kwestie kijkt me meer kwaad dan vragend aan. Ik probeer het nog eens: ‘U adverteerde toch met het verwezenlijken van illusies en ook nog binnen ieders bereik?’
‘Dat zou kunnen, maar voor de advertenties zorgt de baas. Er stonden toch aanbiedingen bij?’ Het laatste wat ik wil zijn aanbiedingen. Ben niet zo’n vakantieganger. Te vaak heb ik dezelfde souvenirwinkeltjes op dezelfde boulevards met hetzelfde opgespoten zand gezien. Te lang heb ik ’s avonds moeten luisteren naar de wereldberoemde muzikant uit de jaren zeventig die een nieuw leven aan de Spaanse costa’s heeft opgebouwd. En die vervolgens om twee uur ’s nachts door twee brede mannen naar buiten wordt gesleept, lamgezopen aan de goedkoopste fles whisky die de bareigenaar gebruikt om hem voor zijn diensten te betalen. Als ik nog één dikke Duitser zijn handdoek om vijf uur ’s morgens over een van de zevenduizend vrije badstoelen zie leggen zal ik niet schromen… Ach nee, al die agressie, daar schieten we niets mee op. Zei ik daar schieten?

‘Nee, ik kom enkel voor het verwezenlijken van mijn illusies, mag ik de baas dan even?’
‘Als u dat wilt….BAAAASSSS!’
En werkelijk, daar komt hij, duidelijk gestoord tijdens zijn werk: het bedenken van reclameteksten.
‘U heeft problemen, mijnheer?’
‘Helemaal niet, ik wil enkel eens praten over uw aanbod van gisteren. Illusies, waarheid en dat ook nog binnen mijn bereik.’

De volgende tien minuten bespaar ik u allen. Van dichterlijke vrijheden tot en met: ‘ik kan er moeilijk boven zetten!’
Ik heb hem zelfs op weg geholpen. Gezegd dat vakantie niets anders is dan je eigen illusies reflecteren op een ander land. Dat was echter te hoog gegrepen voor de Baas. Hij vertelde me nog een verhaal in de trend van uiteraard wil je het beter hebben dan thuis. Ik heb het fantastisch thuis, ben al heel vaak op vakantie geweest. Nergens was het beter dan thuis. Anders, dat wel.

Uiteindelijk mocht de baliejuffrouw toch nog een poging bij me wagen: een vijfsterren hotel in Turkije met all-inclusive service voor 300 Euro. Mijn protesten over het ondergaan van de noodzakelijke Hepatitus spuitjes en vooral de financiële kanten daarvan, werden snel opgelost.
‘Indien u in de badplaatsen blijft heeft u dat volgens mij helemaal niet nodig.’
Nadat ik haar complimenteerde met de nieuwe bordjes, speciaal voor de gele koorts bacterie, aangebracht bij de ingang van elke badplaats “svp hier stoppen wegens toeristen”, ben ik een illusie armer naar buiten gestapt.

Morgen ga ik naar de grote stad. Mijn vrouw wil dat ik bij ‘Sence and simplicity’ binnenloop. Eens vragen was zo’n röntgenapparaat nu moet kosten. Dat lijkt haar wel wat.


4 reacties

Mup · 27 oktober 2004 op 13:20

Toch heb ik wel te doen met de mensen die op je beschreven reisburo werken. Geen lol in hun werk, en geen sociale vaardigheden. Wat een hondeleven 😛

Groet Mup.

pepe · 27 oktober 2004 op 17:54

[quote]Illusies worden waarheid…droomvakantie binnen ieders bereik.[/quote]

Zit wel een kern van waarheid in, want sluit je ogen maar en droom over verre landen, mooie stranden. 😉

Leuk om te lezen.

Dees · 27 oktober 2004 op 18:22

Maar wat was nou precies je illusie? En ben je die dan kwijtgeraakt bij het naar buiten stappen, of was dat de illusie van de mogelijkheid dat je eerdere illusies bewaarheid zouden kunnen worden? Of ben je die nu ook kwijt? Ik de draad nu trouwens wel.

Leuk idee voor een column en het leest lekker weg. Klein minpuntje: de uitwerking had iets zorgvuldiger gekund, denk ik….

Groet,

Dees

John_van_Leverdingen · 27 oktober 2004 op 20:10

Het was eigenlijk niet mijn illusie, maar ik probeerde te ageren tegen de illusies die je door verkopers krijgt opgelegd en die meestal in de verste verte niet aansluiten met de werkelijkheid.

Oftewel: tientallen doden per jaar door legionella, duizenden gevallen van gele koorts in Nederland (hoofdzakelijk door Turkije bezoeken), echtscheidingen, hartverlammingen, stress situaties…en dan spreekt de hele reiswereld nog over ‘droomvakanties’.

Dan hebben we het nog niet eens over Philips, of Coca Cola, of ..noem maar op.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder