Jan-Willem is hier niet meer. Jan-Willem is verschrikkelijk ver weg. Onbereikbaar voor mij, zijn vrienden en familie. Hij is zijn hart achterna gegaan. De af en toe dronken en over voetbal speculerende feyenoorder is verliefd. Het begon als volgt. Jan-Willems zusje kreeg bij wijze van uitwisseling met Spanje een Spaans meisje te logeren. Iris Morales Ortega. Jan-Willem vond het allemaal wel grappig en vertelde vanalles over haar. Toen ze een week weg was, stuude ze iedereen in het gezin van Jan Willem een persoonlijk cadeautje. Ik geloof dat Jan-Willem een armband of een kettinkje kreeg. Al snel begonnen we hem ermee te plagen en klonk de naam Iris op de meest vreemde momenten door de klas.

Jan-Willem had weinig contact met Iris. Af en toe sprak hij haar op msn. Op een dag ging hij chatten met een vriendin van Iris, genaamd Judith. Judith was heel anders dan de lieve schattige Iris. Judith had piercings en was stoer, maar toch erg mooi. Steeds vaker ging Jan-Willem met Judith chatten. Het bleek dat ze elkaar toch wel erg leuk vonden, ze werden zelfs verliefd. Hier kwam de draai in Jan-Willems leven. Zijn meisje zat op Gran Canaria, terwijl hij in Nederland zat. Toch had hij het vaak over haar. Veel mensen verklaarden hem voor gek. Hoe kan je nou in vredensnaam verliefd worden op een meisje die je nog nooit in het echt hebt gezien? Maar Jan-Willem zette door.

Op een mooie dag in de zomer, vlak na de eindexamens vwo besloot Jan-Willem naar haar toe te gaan. Naar zijn Judith. Hij zou dat jaar niet gaan studeren. Hij zou bij haar zijn, een hele maand. Het gerucht deed zich snel de ronde. Er ontstond op veel plaatsen weer onbegrip. Vooral bij zijn ouders:”Wat moet hij bij een vreemde meid?” Maar een enkele persoon bekeek het van de zonnige kant: “Als het klikt is het mooi, hebben ze een leuke tijd. Als het niet klikt heeft Jan- Willem een lekkere vakantie. Hij is jong, waarom zou hij niet gaan?”

Ik heb niet echt afscheid van Jan-Willem kunnen nemen, maar wat deed het ertoe? Hij zou een maand later terug zijn. Inmiddels is hij twee weken weg en heb ik hem en zijn vriendin net op msn gesproken. Hij zei dat hij van plan was tot mei daar te blijven. Op de vraag hoe zijn ouders dat zouden vinden, antwoorde hij dat die liever hadden dat hij even tussendoor thuis kwam, maar dat vond Jan-Willem zelf te duur. Toen Jan-Willem en Judith de webcam aanzetten, zag ik pas echt hoe gelukkig ze waren. Hij is zijn hart gevolgd en heeft er goed aan gedaan. Hij heeft al het onbegrip van zich afgeslagen en is naar zijn adembenemend mooie Judith gegaan. Jan-Willem is volwassen geworden. Hij heeft zijn onbesuisde leventje weggegooid en ingeruild voor een leven met zijn grote liefde. Het kan toch niet anders dan dat je hier respect voor hebt?

Vlak voordat hij net van msn afging vroeg hij of ik nog wel eens op columnx schreef. Ik antwoorde dat ik een groot gebrek had aan inspiratie, maar dat dat inmiddels was opgelost. Hij lachte en wist genoeg. Trots dat hij en zijn Judith voor altijd op het papier gegrift zouden staan.


16 reacties

pepe · 12 september 2005 op 07:46

Dit is wel heel leuk en lekker wakker worden met zo’n column.
Heel leuk onderwerp en het is vaak zo dat mensen niet begrijpen dat er een band kan ontstaan tussen mensen die elkaar alleen maar digitaal kennen.
Ik denk ook dat je het pas snapt als je zelf die ervaring hebt.

Ik ben blij dat jij weer hier schrijft en hoop echt vaker van je te lezen hier.

Wens Jan-Willem een mooie tijd met Judith.

WritersBlocq · 12 september 2005 op 09:54

Wat lief van jou, zo’n mooie column!

prikkels · 12 september 2005 op 10:05

Leuke en gezellige column.

Trukie · 12 september 2005 op 10:27

Wat een mooie column

bert · 12 september 2005 op 11:06

Zeker een leuke column als je hem uitleest.
Eerlijk gezegd begon ik na de 2e alinea al aan de reacties omdat deze alinea’s mij absoluut niet konden boeien.
Ik heb de column vervolgens wel uitgelezen nadat ik bovenstaande reacties had gelezen. 🙂

champagne · 12 september 2005 op 11:14

Tja, je hart achterna…altijd een goede bron voor inspiratie! Leuk geschreven, soort ode aan de liefde 🙂

klungel · 12 september 2005 op 11:27

Leuke column en lekker vlot te lezen. 🙂

Mosje · 12 september 2005 op 12:06

Hey Farfie, youre back in town. Met een gezellig liefdesverhaaltje. Nou maar hopen voor Jan Willem dat Feyenoord een keer moet voetballen tegen Gran Canaria.
😛

mrcrash · 12 september 2005 op 12:30

Niet echt mijn ding. Niet sterk, meer een familieverhaal.

Wright · 12 september 2005 op 12:46

[quote]Heel leuk onderwerp en het is vaak zo dat mensen niet begrijpen dat er een band kan ontstaan tussen mensen die elkaar alleen maar digitaal kennen. [/quote]
Wijze woorden, Pepe!
Het is een prachtig medium om mensen te ontmoeten en contacten op afstand bij te houden. Dat een real-life ontmoeting daarna zo ontzettend vertrouwd is, (zie zaterdag) is zeker ook te danken aan MSN.
Leuk om weer wat van je te lezen, Farfalla. 😉

Ma3anne · 12 september 2005 op 12:57

Weet je, ik vind het leuke van deze column, dat jij als vriendin dit schrijft en hem zijn geluk gunt.

En inderdaad, fijn weer eens iets van je te lezen!

KingArthur · 12 september 2005 op 13:51

Het is zeker mogelijk verliefd te worden op iemand die je nog nooit IRL hebt ontmoet, denk ik. Je hart volgen is altijd goed. Misschien wel het enige goede. Klein puntje van kritiek, ik heb me wat gestoord aan het aantal keren dat je zijn naam noemt. Maar ach, het stukje is uiteindelijk ook naar hem vernoemd.

Li · 12 september 2005 op 15:28

Erg leuk geschreven.
Mijn zoon hopt van Internetliefde naar Internetliefde. Via Zweden naar Roemenie en via Rusland weer terug naar huis. Hij heeft inmiddels aan heel wat culturen kunnen snuffelen.

Li

Farfalla · 12 september 2005 op 18:05

Het volgende mailtje stuurde JW mij net! Bedankt voor de reacties!

hejj
heb je column gelezen!!!!! super hoor, erg bedankt!! heb problemen met reageren op columnx dus stuur je ff een mailtje;) alles goed met mij!! heb je column met een lach gelezen!!! deed me goed!! danku danku

groetjes will

sander83 · 12 september 2005 op 20:11

Hoi lieverd,

Je hebt echt weer je gevoel, door middel van een verbazingwekkend mooie column, naar buiten gebracht. Ik vind het echt heel erg lief dat je dit voor Jan-Willem hebt gedaan. Hij weet nu, dat waar hij ook is, er altijd aan hem gedacht zal worden. En op wat voor manier!!

Ga zo door!!

Liefs,

Sander

Maestro · 18 oktober 2005 op 17:37

[quote]Maar een enkele persoon bekeek het van de zonnige kant: “Als het klikt is het mooi, hebben ze een leuke tijd. Als het niet klikt heeft Jan- Willem een lekkere vakantie. Hij is jong, waarom zou hij niet gaan?”[/quote]

Ik kan me vergissen hoor, maar dat was zeker wel een intelligent persoon die het beste met JW voorhad 😉

Geef een reactie

Avatar plaatshouder