Jazeker Kamelen!

De opdracht was: schrijf in maximaal 10 min tijd een stukje over kamelen. Ik heb al een tijdje niets meer gepost, dus hier heb j’em. Toen ik door mijn, op alfabetische wijze geordende, bloglijst bladerde miste ik wat. Een onheilspellend gevoel bekroop mij. Ik zag alleen nog niet direct wat het was. Ik vloog nogmaals door de letters heen en kwam met een schok bij de letter K tot stilstand. Mijn hemel, ik heb nog nooit een woord geschreven over kamelen! Wat de reden daarvan is, of welke motief ik ooit daarvoor had, was mij en jullie natuurlijk volstrekt onduidelijk, want over Kamelen kan je héél wat schrijven. Ze zijn de trouwe, maar ietwat eigenwijze paarden van de woestijn en andere zandgevulde niemendalletjes. Wist je dat een kameel zesendertig dagen lang zonder Ipod kan?
Kamelen waren er waarschijnlijk al voordat er mensen waren, al vlogen toen nog rond. De eerste mensen moeten wel gedacht hebben toen ze een stip aan de horizon zagen opdoemen.
“De kamelen komen, de kamelen komen! We zijn gered.” En dat is natuurlijk ook zo. Kamelen zijn de redders van de mens in droge en saaie gebieden. Je kan nog beter zonder water zitten dan zonder kameel, want een kameel brengt je gewoon naar water toe. Ook kan je als je heel hard je best doet, het water uit de kameel zijn bult zuigen, maar omdat dat “raar staat” doet bijna niemand het. Nou zijn kamelen leuke en grappige dieren om te zien, maar kamelenbaby’s…, die zijn echt verrukkelijk! Al met al kan je dus een heleboel met kamelen. Je kan er op staan als je ergens even niet bij kan. Je kan er achter verschuilen als Al Kijkdaar naar je op zoek is. Het zijn ook hele goede luisteraars als je je eenzaam voelt en zeg nou zelf, dat voel je je al snel in een woestijn. Eigenlijk kan je zeggen dat kamelen de werkelijke oase’s in de woestijn zijn. Als je nou nog twijfelt of je wel of niet een kameel moet kopen, huur er dan eentje bij de plaatselijke couscousboer. Of kijk dan naar Lawrence of Arabia. Dan weet je wat je te doen staat.