Jessica in boxershort 1

In de klas van juf Sandra praten de kinderen even niet. Toch is het helemaal niet stil in groep 4. Er zitten maar weinig kinderen op hun plaats. Ze zijn allemaal bezig. Hun plaatsje moet er piekfijn uitzien. Tekeningen worden nog mooier gemaakt dan ze al zijn. En juf hangt mooie slingers en versieringen op.
Er komt vandaag namelijk hoog bezoek. Sinterklaas! Hij brengt misschien wel drie Pieten mee. Juf heeft ook muziek voor de kinderen opgezet. Ze kijkt goedkeurend de klas rond en zegt; ‘Van mij zou de Sint wel vaker in het jaar mogen komen.’ Bas reageert verbaasd; ‘Mijn ouders vinden één keer per jaar al veel,’ zegt hij ‘dan hebben ze het zo druk met visite en opruimen daarna, zeggen ze. U niet, juf?’
‘Nee Bas, ik niet. Ik krijg de Sint hier met jullie op visite. Jullie zijn mijn kinderen en jullie ruimen zo keurig voor mij de klas op dat hij echt vaker mag komen.’
Vandaag zullen veel meisjes een toneelstuk of dansje voordragen aan de Sint. De jongens niet, die vinden dat helemaal niet stoer. Stom meidengedoe. Er is één meisje dat het met de jongens eens is. Dat is Jessica.

Toch vinden de jongens en Jessica het wel leuk en spannend dat Sinterklaas naar hun klas komt. Jessica is er speciaal voor naar de kapper geweest. Haar vader was mee en ze mocht helemaal zelf kiezen hoe ze haar kapsel wilde. Nou, kort natuurlijk! Ze had in de films van Pipi Langkous gezien hoe Tommy, de vriend van Pipi zijn haren had en dat wilde ze ook. Zonder zo’n lange kuif, dat was ouderwets. Toen de kapper begon te knippen vielen er meer haren op de grond dan ze gedacht had. Al haar krullen lagen rond de poten van de kappersstoel. Maar op haar hoofd en zelfs in haar hoofd voelde het prettig licht. De kapper had nadat hij de donkerblauwe cape had weggehaald en ook daar veel haren van weg moest vegen nog een spiegel achter haar hoofd gehouden. Zo kon je voor en achter je hele kapsel bekijken. Het was een beetje een gek gezicht in haar nek. Daar waar eerst haren hadden gezeten, was haar huid een stuk witter. Papa zag haar kijken en zei;’Dat kleurt snel bij, druif.’
‘Ik ben geen druif,’ zei Jessica snel. Gelukkig zei papa geen dame of meisje meer tegen haar. Blij liepen ze samen naar huis. Mama vond het nieuwe kapsel poepstoer maar miste toch wel de krullen. Hopelijk viel het de Sint ook op. Vorig jaar had ze de Sint een tekening en een wens gestuurd. Mama had geholpen met het schrijven. Haar grootste wens was dat ze een jongen werd als ze later groot was. Liefst nu al, maar dat kon nog niet. Ze moest eerst klaar zijn met groeien zei mama. Sint had het ook terug geschreven. Mama had de brief voorgelezen. Die wens kon hij niet voor haar vervullen. Dat begreep ze nu ze ouder was wel. Vroeger was ze daar nog te jong voor geweest.

De kinderen in de klas hebben helemaal niet vervelend gedaan over het nieuwe kapsel van Jessica. Juf Sandra had zelfs nog een complimentje gegeven. Bijna had juf door haar haren heen gewoeld, maar gelukkig kon Jessica haar hand ontwijken. Anders was Jessica voor niets zo vroeg opgestaan om er gel in te doen.
Juf tikt met haar houten stokje op het kleine belletje op haar bureau. Dat is het teken dat iedereen even op zijn plaats moet gaan zitten en naar juf luisteren. De muziek gaat even zacht. ‘Ik ben erg trots op jullie. Jullie hebben hard gewerkt om het onze speciale gast van vandaag naar de zin te maken. Vooral de stoel voor Sinterklaas is prachtig geworden,’ zegt juf. ‘We beginnen nu aan de kleine pauze en daarna zal het niet lang meer duren voor hij komt. Maak maar een mooie kring om de stoel van de Sint heen en dan is deze klas er klaar voor.’ Dat hoeft juf geen twee keer te zeggen. Jessica heeft haar stoel tussen Bas en Jeroen in gezet. Bas mag vandaag het kratje met pauzehapjes halen. Die is gevuld met speculaaskoeken. Niemand hoefde vandaag zijn eigen pauzehapje mee te nemen. Deze heeft juf gekocht voor haar klas. Speciaal voor de Sinterklaasviering. De koek ruikt heerlijk en is snel op. Op andere schooldagen willen de kinderen zo snel mogelijk naar buiten, nu willen ze allemaal blijven zitten tot de Sint komt. Tot juf zegt dat ze allemaal veel beter naar buiten kunnen gaan. Dan zien ze hem immers sneller aankomen.