Het is een warme zomerdag als ik het oude klaslokaal binnenstap van mijn lagere school, de reünie is nog maar net aan de gang, wat lijkt het allemaal lang geleden, de klas is vrolijk versierd met zelfgemaakte slingers van aaneengeplakte reepjes gekleurd papier, je weet wel, van die superlange slingers, die met veel moeite aan het plafond worden opgehangen en regelmatig naar beneden vallen doordat sommige stukjes papier loslaten, wat komt door die stomme witte vingerlijm die zo weeïg ruikt, altijd aan je vingers blijft plakken en veel te snel opdroogt, waardoor er korstjes op je vingers komen, korstjes die je dan met engelengeduld probeert los te peuteren, tot ergernis van de juf die dan korzelig op je afloopt en steevast met haar haar, opgestoken in een knotje, tegen een van de slingers butst, waardoor de slinger van het plafond valt, wat de juf dan weer van binnen woedend maakt, woede die ze voor de klas verborgen houdt, althans dat denkt ze, maar ik die beter weet kijk dwars door haar lach heen en zie een klein beetje bloed uit haar mondhoek weglopen, van haar tong waarop ze van woede heeft gebeten, bloed dat ze snel probeert weg te poetsen; zodra ze weer achter haar bureau gaat zitten zie ik dat ze even haar tong uitsteekt, ter inspectie, met een blik die boekdelen spreekt, een blik met gefronste wenkbrauwen, die snel constateert dat het bloeden meevalt, ik had het gespot, zoals ik alles in de klas altijd scherp in de gaten houd, immers tussen de bedrijven door gebeuren er best interessante dingen, en anders verzin ik er zelf wel eentje, dat ik verliefd word op de juf bijvoorbeeld, en … raar maar waar, en nu zie ik ze daar weer staan … en verdomd … ik schiet vol … alleen al vanwege haar knotje …!


Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

28 reacties

pally · 16 september 2014 op 09:58

Eén lange zin, Mien, was dat je zelf opgelegde uitdaging? Goed gelukt, al word ik er wel wat ademloos van: alsof ik te hard gelopen heb. Pffff…
Maar knap staaltje doorschrijfwerk :yes:

trawant · 16 september 2014 op 10:04

1 zin van 300 woorden. Knap gedaan, maar de vorm wint het van de inhoud.

troubadour · 16 september 2014 op 10:25

Een lange zin, om een knotje gewonden, nu zie ik het ook!

Dees · 16 september 2014 op 12:36

Geen spaties voor interpunctie, ook niet voor drie puntjes…

Het begin klopt niet helemaal, daar staan komma’s waar punten horen. Later kom je meer op dreef en is het wel een lopende zin.

Verder zou jouw grootste uitdaging volgens mij zijn om een keer inhoud te creëren.. Maar hee.

    Mien · 16 september 2014 op 13:01

    Bedankt voor je reactie Dees.

    Voor interpunctie en spaties zie:
    http://taaladvies.net/taal/advies/tekst/114/wel_of_geen_spaties_voor_en_na_leestekens_en_symbolen_algemeen/
    [quote]Voor een beletselteken (een vaste eenheid van drie punten) komt doorgaans een spatie, en erna ook.
    (9) De ontwikkelingen verliepen gunstig … tot de crisis uitbrak.[/quote]

    Voor inhoud moet je bij trawant zijn of bij de Chinees … 😉
    Moet ie wel gelezen worden …
    .

      Dees · 16 september 2014 op 14:02

      Verrek, doe ik dat m’n leven lang al verkeerd.

      Ik ben inderdaad dol op de inhoud van Trawant. En lees hem dan ook altijd …

      Wennen …! 😀

        Mien · 16 september 2014 op 14:27

        Nooit te oud om te leren … ook niet na de lagere school.
        Jammer dat je de inhoud niet kunt lezen …
        Ik zal het knotje van juf Zuidwijk, de slingers en de geur van de witte vingerlijm never nooit niet meer vergeten … 😉

          Dees · 16 september 2014 op 14:41

          Ik ben geen slechte lezer volgens mij, eerder integendeel. Als je de inhoud op de lezer wilt overbrengen denk ik toch dat je beter af bent zonder truukjes en stuntjes met taal. Voor mij zit er geen gevoel in, terwijl je dat er dus wel bij hebt.

          Maar je neemt dit type kritiek nooit aan, niet van mij en niet van anderen. Ik zou ook moeten stoppen met het afleveren ervan. Will try.

          arta · 17 september 2014 op 11:03

          Wat mij betreft is Dees één van de beste lezers, reageerders en schrijvers, die ik ken… 😉

          Dat even terzijde…

          Dees · 18 september 2014 op 18:06

          Arta, doe bist ain laiverd 😉

evil-ine · 16 september 2014 op 13:51

Een mooie overgang van de slinger naar een lange slingerzinanalyse. Hah! Lekker dwars ook.

arta · 16 september 2014 op 13:52

Eens met Trawant.

Origineel!

Mien · 16 september 2014 op 17:03

@Dees (16 september 2014 om 14:41):
Ik kan niet voor anderen spreken. Ik neem kritiek zeker aan. Zowel de positieve als de negatieve. Of ik er iets mee doe is een ander verhaal. Bedankt voor je openhartigheid. Ik hoop dat je blijft afleveren. 😉

Suus · 16 september 2014 op 17:08

Ik noem het een bijzondere benadering, lees persoonlijk wel liever “gewone” zinnen. Maar het heeft wel wat, ook al ben ik het met Pally eens dat je er een beetje onrustig van wordt tijdens het lezen. Maar daar zijn weer ademtechnieken voor, dus ik vind hem :yes:

    Mien · 16 september 2014 op 17:11

    Bedankt voor de credits. Je wil niet weten hoe vaak ik de adem heb ingehouden bij het schrijven.

Pierken · 16 september 2014 op 23:13

‘raar maar waar, en nu zie ik ze daar weer staan’:
Het gaat over één juf, toch?

    Mien · 16 september 2014 op 23:40

    Thanx Pier. Dat noem ik nog eens een Limbabwisme. Ik pas het aan op mijn weblog. Het moet natuurlijk haar zijn. Blond.

Mien · 19 september 2014 op 07:16

@arta (16 september 2014 om 13:52)
[quote]Wat mij betreft is Dees één van de beste lezers, reageerders en schrijvers, die ik ken…

Dat even terzijde…. [/quote]

Mee eens. Maar het blijft mijn mening dat het bij deze column niet het geval is. Uitzonderingen bevestigen de regel zal ik dan maar zeggen.

    Dees · 19 september 2014 op 08:12

    Waarom moeten mensen wel blijven reageren en wat heb je dan nog aan feedback? In een topic hiernaast waarin een soortgelijke discussie is ontstaan vraag je om nuance. Wat wel opvalt bij jou is dat als mensen je ook een compliment geven naast kritiek, je het compliment eruit vist, daarvoor bedankt en de rest naast je neerlegt als niet ter zake doend, of als een vergissing van de criticaster.

    Dus tja, als dat is wat je wilt Mien, ik vind dat je een goed schrijver bent (graag gedaan!), die op hol is geslagen en teveel produceert en daarmee afglijdt naar matige tot soms ronduit slechte kwaliteit. En vind dat eeuwig zonde.

    Maar goed. Dat laatste ligt mogelijk aan mij, omdat ik niet goed genoeg lees en niet slim genoeg ben om jouw kunst te begrijpen.

    Daarmee kan ik ook maar beter niet meer reageren op jouw stukjes, want daarmee zijn mijn reacties plank misslaand.

      Mien · 19 september 2014 op 23:05

      In mijn ogen maak je het allemaal wel erg zwaar. Of je wil reageren op verdere stukjes van mij laat ik graag aan jezelf over. Net zo goed als jeder Mensch ein Künstler ist, kann jeder Mensch ein Leser sein … En ja, net als ieder mens vind ik complimentjes leuker dan negatief commentaar. Wat niet wil zeggen dat ik ook van negatief commentaar leer. 😉

        Dees · 20 september 2014 op 08:30

        Als een paling in een emmer snot Mien! Gelukkig is de site een stuk drukker nu en is het niet meer doorgaans de helft van de site. Ik geef het inderdaad op.

        Good luck! 😉

          Mien · 21 september 2014 op 15:31

          Dat is jouw mening Dees, ik kijk er toch anders tegenaan. Dat de site drukker bezocht wordt ben ik blij om. Het is een tijdje behoorlijk rustig geweest. Ik hoop dat dit niet alleen komt door het Hella-effect. Maar alle positieve impulsen zijn welkom @ CX. Ik vind het wel jammer dat je het opgeeft.

Mien · 24 september 2014 op 09:19

Deze column is voortgekomen uit een schrijfopdracht van schrijfcoach Hella Kuipers.

Opdracht:
Vanavond ga je naar een reünie van jouw lagere school. Je bent erg nerveus.
Kies voor één van de onderstaande mogelijkheden om uit te werken:
-Je beschrijft iemand waar je een enorme hekel aan had
óf
-Je beschrijft iemand , die je niet meer herkent, tot…
óf
-Je beschrijft iemand bij wie je ‘vol’ schiet, op het moment dat deze in je blikveld komt.
Deze opdracht dient in 300 woorden uitgevoerd te worden.

Het commentaar van Hella, waarvoor dank:

Leuk nieuwsgierigmakend woord, knotverliefd, en knap gedaan met die lange zin, een ware monologue intérieur die zelf wel een knotje lijkt of zo’n verknoopte papieren slinger, alleen jammer van het einde dat verraadt dat het een truc is in plaats van iets échts, iets dat de literaire truc noodzakelijk maakt in plaats van alleen show, dat meer het observeringsvermogen van de verteller laat spreken dan de goudglinsterende pen van de schrijver.

Reactie Mien:
Het is geen truc en geen show. Het is verbeelding van oergeur en het verliefd zijn op de juf. Echt gebeurd en niet alleen bij mij.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder