Komt een vrouw bij de film

Er is al veel over geschreven en de meningen zijn duidelijk verdeeld. Je vindt het helemaal geweldig of je walgt van de schrijver. De man die vreemd ging, terwijl zijn vrouw vocht voor haar leven. De man die records brak met zijn boek en nu opnieuw beroering brengt. Wie kinderen heeft, zal geëmotioneerd raken door een ziek kind op televisie en wie oorlog heeft meegemaakt, zal verdriet voelen bij het zien van een oorlogsfilm.
De oorlog tegen kanker is nu te zien op een groot scherm en trekt al vanaf de eerste dag volle zalen. Hij ontvangt veel kritiek en brengt tegelijkertijd halve zalen aan het huilen.

Als slachtoffer van deze oorlog, voel ik de pijn van de vrouw en confronteert het verhaal mij met mijn eigen angsten. Ik kan ervoor kiezen om deze confrontatie niet aan te gaan en ik kan ervoor kiezen om mijn oordeel te baseren op mijn eigen ervaringen.

Een man hoort niet vreemd te gaan en al helemaal niet als zijn vrouw hem hard nodig heeft, maar is in liefde en oorlog niet alles toegestaan? Kunnen wij oordelen over hoe het is om de grip op je leven te verliezen in tijden van oorlog? Hoe mijn omgeving reageert op mijn gevecht kan ik als slachtoffer niet bepalen!
Naasten kunnen slechts toekijken en handjes vasthouden, maar wie houdt hun hand vast als ze de pijn in de ogen van hun geliefden niet weg kunnen nemen?

Geen woorden kunnen de misstap van deze man goedpraten, maar er zijn ook geen woorden die tegen kunnen spreken hoeveel hij van zijn vrouw gehouden heeft! Het is juist de tweestrijd tussen pijn en liefde die mij heel diep raakt.

Ik heb er dus voor gekozen om de vooroordelen naast me neer te leggen en de confrontatie aan te gaan. Deze confrontatie bracht mij beroering en het besef hoe gecompliceerd liefde is.

Na twee dagen voel ik nog steeds de passie van het verhaal en voel ik de emoties nog door mijn aderen stromen. Doordat dit verhaal zoveel indruk op mij maakt, begrijp ik het verdriet van mijn omgeving beter en zie ik de pijn van een ander duidelijker.

Het is makkelijk oordelen langs de zijlijn en vanuit het veld kan je kritiek uiten op de mensen die langs de kant staan. Aan het einde van de strijd staat één ding als een paal beven water: kanker overkomt niet alleen jezelf, maar ook je omgeving!