Je ouders hebben het beste met je voor. Op je ouders kan je altijd terugvallen. Met je ouders kan je lief en leed delen. Je ouders zijn er altijd voor je wanneer je ze nodig hebt.
Maar aan alles zit een keerzijde. Ook aan je ouders. Je ouders gaan voor zekerheid en kunnen niet zien of inschatten wat jouw passies zijn. Je wil linksaf. Een nieuwe start maken, je hart volgen en voor je passie gaan. Totaal iets anders doen, waar je voor opgeleid bent. Je ouders begrijpen je niet. Alleen een goede vriend(in) begrijpt het. Met haar of hem kan je uren kletsen over je echte passie. Met sprankelende ogen en mooie gebaren vertel je over je passie. Dit voelt zo goed.
Je hebt het idee dat je weer LEEFT!
Dit is het moment waar je hart moet volgen en niet moet luisteren naar je ouders. Leef voordat je niet meer kan leven. Maar besef wel, je ouders hebben echt het beste met je voor.
8 reacties
Nachtzuster · 29 juni 2015 op 17:55
Welkom Ivo, met deze (kleine) column.
Wat ik mij afvraag is: Ben jij het kind met passie of ben jij de ouder die het goed voorheeft?
Een tip voor een volgende column: Probeer herhaalwoorden te vermijden en zoek naar synoniemen (google is je grootste vriend). Zeker in een relatief kort stukje. Vier keer het woord ‘passie’ en ook nog eens in één alinea is net iets teveel van het mooie. Althans, dat is mijn mening.
Op naar de volgende!
Oja, de titel zou ook iets krachtiger kunnen zijn. ‘Passie’ bijvoorbeeld. 🙂
ivo · 30 juni 2015 op 21:55
Goede tips. Is mijn eerste column, dus ben nog een beetje zoekende. Of ik het kind of de ouder ben, maakt niet zoveel uit. Het ging me meer om de boodschap die ik wilde over brengen.
Meralixe · 29 juni 2015 op 18:54
Hm, welkom op column x dan maar… 🙁
Van waar deze eerder onderkoelde groet? Door de column in een JE vorm te schrijven is het alsof je persoonlijk spreekt tegen de lezer. Dat ervaar ik dan alsof ik de les wordt gespeld.
Op naar de volgende? Op naar de volgende. 🙂
ivo · 30 juni 2015 op 21:59
Door de column in de “jij” vorm te schrijven, wilde ik er inderdaad de ouders er op aanspreken. Of de ouder zich dan vervolgens aangesproken moet voelen, moet hij of zij zelf weten.
Ja komt zeker een volgende, heb nu de smaak te pakken 😉
Mien · 29 juni 2015 op 21:38
Welkom op CX. Ik lees jouw eerste bijdrage als een combinatie van antwoorden op brieven ingezonden naar Achterwerk of Libelle. Ze zijn mijn inziens nog wat onvolledig. Ik zou er zeker nog een vervolg aan geven. Maar dan de ouders bezien vanuit de ogen van andere familieleden bijvoorbeeld, of van een goede leraar of lerares.
ivo · 30 juni 2015 op 22:05
Haha moest wel lachen om je antwoord. De column wilde ik juist alleen uit het oogpunt van de ouder en het kind schrijven. De mening van andere familieleden of bijvoorbeeld een goede leraar of lerares vond ik minder interessant.
De column is inderdaad wel erg dwingend opgeschreven. Misschien moet ik de column ook gaan insturen naar Achterwerk en de libelle 😉
Mien · 1 juli 2015 op 07:59
En de iris van vriend(inn)en dan …? Ik vind je column niet dwingend. Ik houd de VPRO-gids de komende weken extra in de gaten. 😉
arta · 2 juli 2015 op 12:04
Welkom hier Ivo, wat leuk dat je ColumnX hebt gekozen om jouw eerste stukje te plaatsen!
Het enthousiasme spat van jouw schrijven af, dat is echt heel leuk om te lezen.
Tip: -Als je een punt wil maken, schrijf dan eens een gebeurtenis, die dat punt bevestigt ipv een mening neerschrijven. Dat leest veel lekkerder.
-Schrijven in de je-vorm is echt tricky vwb belerendheid.
-Stort jouw enthousiasme eens op onze maandelijkse schrijfopdracht, de ‘Uitdaging van de Maand’. Zeker voor beginnende schrijvers heel nuttig. Info vind je onder het tabje ColumnX-Café.