Mega Kleuters.

Vanochtend hebben ze me weer vroeg uit mijn slaap gehaald, zo rond 5 uur: De Mega-Kleuters. Dat is hoe wij “ze” hier noemen.
Volwassen mannen, sommige zelfs van mijn vaders leeftijd, die met trucks spelen.
Letterlijk SPELEN! Oppoetsen, schoonmaken, uitzuigen, ramen lappen. Allerlei dingen die ze beter in het huishouden zouden kunnen doen dan met een vrachtwagen, maar in hun ogen is het een hobby. Mensen noemen mij veeleisend en iemand met een dure/aparte hobby als ze horen dat ik een paard heb. “Heb je geld te veel?”, “Dure hobby hoor!”, “Ik zou het niet over hebben voor zo’n beest waar ik ook nog eens bang voor ben” zijn enkele dingen die ik redelijk vaak hoor nadat mensen hebben uitgevonden dat ik paardrij. Persoonlijk vind ik paardrijden nog niet zo’n onzinnige, rare of aparte hobby als het oppoesten en staren naar een mega speelgoed auto’tje! Een paard leeft dan teminste nog, een paard kan je dingen leren, op een paard kan je rijden. Wedstrijden rijden, prijzen winnen, liefde geven en ook van terug krijgen. Vooral dat laatste zal een vrachtwagen nooit doen. Tuurlijk heeft een paard ook nadelen en natuurlijk is een paard hebben duur. Die geruchten komen niet zomaar uit de lucht vallen.
Toch kan ik het niet laten om even een vergelijking te maken.
– Een paard heeft voer nodig; een 25 kilo zak voor 2 maanden zo niet langer. Toch weegt dit niet op tegen de hoeveelheid benzine die de Mega Kleuters in hun trucks gooien per 2 maanden.
– Een paard heeft stalling nodig, goed punt maar een truck toch ook. Je dacht toch zeker niet dat de Mega Kleuters hun baby lieten verregenen en in de koud lieten staan. Hij moet in en goed verlichte omgevind staan, waar het warm is en niet te vochtig, anders gaan de onderdelen misschien roesten of nog erger: vervaagd de kleur!
– Een paard heeft beweging nodig en dat kost dus tijd, maar iedere hobby kost tijd. Helemaal als he te maken hebt met een obby waarj iets levends an te pas komt. Mensen met honden die aan honderwedstrijden doen zitten altijd met hun hobby omhen heen. Dat is juist het leuke ervan! Het is niet erg om tot 2 uur per dag bj je pard door te brengen. Je houdt er iets aan over; ee band. Ik heb een vrachtwagen en een mens nog nooit een band zien hebben. Ja om de velgen, but that’s all!
– Een paard heeft ruimte nodig, maar dat heeft een vrachtwagen ook, een paard gebruikt de ruimte die je hem geeft dan nog. Hij krijgt ook gelijk zijn beweging, 2 vliegen in 1 klap dus. Ik heb nog nooit een vrachtwagen zelf een stukje zien rijden om de ramen droog te rijden of de nieuwe banden uit te testen… wel dan?
– Wat hebben we nog meer? O ja, natuurlijk, paarden hebben verzorging nodig maar ik weet zeker dat de Mega Kleuters langer tijd doorbregen in de Playmobiel garage dan ik bij de paardenstallen. Puur en alleen omdat ik niet uren achter elkaar bij mijn paard sta te kwijlen en sta te bedenken hoe mooi hij is gepoetst, terwijl hij morgen weer vies is. In tegenstelling tot de Mega Kleuters.
– Dan is er nog het laatste ding wat ik altijd hoor; men is bang voor paarden en paarden hebben tuigspullen nodig.
Ten eerste ben ik bang voor vrachtwagens die te dicht langs me rijden, ondertussen toeteren en wenken naar me dat ik aan de kant moet met mijn fiets terwijl ik niet verder naar rechts kan zonder van de weg te raken.
En ten tweede weet ik zeker, heel zeker, dat de meeste vrachtwagens die de Mega Kleuters “tentoonstellen” meer aan vermogen in zich hebben dan mijn paard me kost aan nieuw tuigen en poetsspullen. Naast dat gaan mijn spullen ook veel langer mee, want in de truckers”scene” bestaat er ook zo iets als mode waardoor bepaalde snufjes uit de mode raken en vervangen moeten worden door nieuw terwijl ze er niet op gebouwd zijn.

Het komt er dus allemaal op neer dat wanneer je mijn ‘dure, aparte’ hobby vergelijkt met een hobby die echt apart is, eigenlijk helemaal niet zo duur en apart is als de meeste mensen denken

Elke jaar weer is er hier de “Nog harder Trucker tentoonstelling”, nog geen kilometer bij mijn huis vandaan. Toch gunt men mij elk jaar weer 2 slapeloze nachten en het meegenieten van de klere muziek en de toeters die de Mega Kleuters op hun trucks hebben geknutseld in hun “vrije” weekend.

Mega Kleuters, eigenlijk is het best een respectloze benaming. Toch noemen wij, de Jaarsvelders die een hekel hebben aan het truckers gebeuren, de Mega Kleuters bij de naam die hen toebehoord.
Natuurlijk moet ik toegeven dat ik als vrouw helemaal niet snap wat er zo intressant is aan auto’s, laat staan aan mega auto’s maar ik weet zeker dat er nog vele mensen zijn die mijn mening delen. Sommige heren zijn het zelfs met mijn standpunt eens.
Het hele punt van het hebben van zo’n truck is om hem op te poetsen, de ramen te lappen, en “leuke” toeters in te bouwen en om er me naar shows te gaan. [ja, als goede schrijver ben ik ooit gaan kijken. Gewoon omdat ik nou eigenlijk wel eens wilde weten wat er allemala gaande was. Dus alles wat ik hier schrijf heb ik met eigen ogen gezien, of hoogst persoonlijk van een trotse truckeigenaar gehoord. Ik heb dus het recht er een eigen mening over te ontwikkelen. Positief of niet, dit is wat ik vind en daarmee basta!]
Persoonlijk vind ik dat allemaal een beetje te veel van het goede. Je auto schoonhouden, dat begrijp ik nog maar een truck kopen en die vertroetelen als een baby en hem schoonhouden als een proper huis? Nee, dat gaat me te ver. Er was vorig jaar een man, die zijn slippers uitdeed terwijl hij de trap op liep; de trap moest schoonblijven. Daarna zette hij ze in een bakje op de tweede tree van boven; een speciaal bakje in de kleur van het interieur. En daarna legde hij een doek neer op de stoel; misschien zou hij de stoel beschadigen. Deed de deur dicht, de slippers in het metalen bakje stonden precies binnen, de man drukte op een knopje en het hele Wilhelmus kwam uit de blaaspijpen boven op de vrachtwagen gedenderd. Dat was voor mij de druppel. Ik ben weggegaan en realiseerde me ineens weer waarom ik er noit naartoe ging. De verhalen waren allemaal waar. Het zijn, waren en blijven écht Mega Kleuters!

Om 3 uur vanacht was men nog steeds aan het toeteren met de après ski muziek aan zo hard dat iedereen het wel MOEST horen terwijl de Mega Kleuters rondreden in hun trucks alsof wij, de Jaarsvelders, er van onder de indruk moesten zijn. Gelukkig stond het hele weekend de wind onze kant op en hebben we overal van kunnen meegenieten; “HIER IS HIJ DAN DE ENIGE ECHTE MEGA TRUCKER KAMPIOEN!” toen eenheleboel getoeter. Dit was eergisteren om 4 uur ’s nachts. Ik had nog zo gehoopt dat de wind eindelijk één keer, één jaar, de andere kant op zou waaien, maar natuurlijk ging die droom in vrachtwagen uitlaatgassen op.
Gelukkig hebben de Mege Kleuters hun speelgoed auto’tjes weer in de Playmobiel garage geparkeerd, is de troep opgeruimt en de muziek gestopt. Het is namelijk zondagochtend en dan moet iedereen hier in de kerk zitten rond deze tijd [iedereen behalve ik, want ik trek me nergens iets van aan]. Verplichte kost voor iedereen die hier al zijn hele leven woont. Dus ook voor de Mega Kleuters. Ik weet dat hoewel ik niet in de kerk zit, ik God toch zal bedanken dat het weer voorbij is en dat ik ga smeken om de wind volgend jaar de ander kant op te laten waaien.