Help, ik kan niet kiezen. Vanavond is de grote dag. Hoe hebben ze mij in hemelsnaam gevonden? Ik beschik niet over een account op Twitter, Facebook, of andere sociale pleisterplaatsen. Ik ben geen lid van SchoolBANK.nl, noch ben ik een bekende Nederlander. Maar het meest bijzonder, ik heb geen vrienden, althans niet meer. Maar daarover later.
Mijn naam is wel te vinden op internet. Maar ook daar moeten de organisatoren bot hebben gevangen. De tig Robben die daar te vinden zijn tonen geen enkele verwantschap met de Rob die ze mogelijk zoeken. Het zou dus zo maar kunnen dat er op de reünie een Rob verschijnt die niemand kent.
Hoe zijn ze bij mij terecht gekomen? Hoe komen ze aan mijn adres? Ik herken mezelf niet eens. Op de klassenfoto, als uitnodiging aan mij toegezonden, staat op de eerste rij een vreemde gozer omcirkeld. Maar dat ben ik niet.
Ik lees nogmaals de uitnodiging. [i]Reünie St. Hubertusschool. Klas 6. Meester Willems. Schooljaar 1969. U bent van harte welkom op 21 september 2014, Oranje Nassaulaan 12. U kunt zich melden bij mevrouw Hella Kuipers. Gelieve op papier een verhaal uit uw leven na de lagere school mee te nemen. Mogelijk wordt uw verhaal geselecteerd om voor te lezen. Entreekosten (drankjes, hapjes inbegrepen) 10 euro. Groeten en hopelijk tot ziens, Bea Smulders.[/i]
Het moet een vergissing zijn. De jonge gozer ziet er weliswaar jaren 60 uit, it’s not me. De nieuwsgierigheid wint het van mijn verbazing. Een avondje vrij is absoluut een luxe. Maar … wat moet ik aandoen? Ik kan moeilijk kiezen. Ik ben nerveus. De geel-zwart gestreepte outfit of de blauwe? De bewaker lacht me vriendelijk toe. “Je hebt zeker geen vrienden die jou kunnen helpen, toch? Ik zou voor de blauwe gaan, die staat je het best. Veel plezier!”
4 reacties
troubadour · 4 september 2014 op 07:29
De kop is eraf! Goed gedaan Mien! Nog even de woorden tellen.
Wijde pijpen vragen, denk om het enkelbandje.
evil-ine · 4 september 2014 op 12:59
Haha, leuk! ‘sociale pleisterplaatsen’ en dat gestreepte pak, geniaal.
Mien · 7 september 2014 op 22:46
Bedankt voor jullie reacties troubadour en evil-ine. Dat er nog maar veel mogen volgen, uitdagingen van de maand … 😉
Mien · 24 september 2014 op 09:08
Het commentaar van opdrachtgever en schrijfcoach Hella, waarvoor dank:
De kernzin is m.i. “Ik herken mezelf niet eens.” Het geheel had misschien iets benauwender gekund. Wat ik me afvroeg: als hij zo ver van de wereld is, heeft hij dan wel weet van sociale media?
“Maar daarover later” is een belofte die niet helemaal wordt ingelost.
Knap (en een goed voorbeeld van de efficiëntie van zo’n korte tekst) is de onverwachte zin: “De bewaker lacht me vriendelijk toe.”
Het geheel had inderdaad benauwender gekund.
De hoofdpersoon heeft weet van sociale media. In de gevangenis komt de wereld ook binnen.
De belofte wordt ingelost want die zit opgesloten in het feit dat je niet veel vrienden meer hebt als je in de gevangenis zit.