Mijn gal speelt op, en het is zich van geen kwaad bewust.

Heden morgen stond ik op.
Hierbij zal het verkeerde been de eerste pas gezet hebben, want direct werd het mij zuur in de mond. Vandaag zal ik eens goed mijn gal spuwen over al wat mij dwars zit! Ha! Nu moet ik wel zeggen, bij mij met het verkeerde been uit bed stappen niet moeilijk is sinds ik die hoogslaper heb. Met 2 meter vallen voor de eerste stap heb ik immers genoeg tijd om je eens flink op te winden over al wat mij dwars zit!
Het was doorom toevallig vandaag dat mijn landing harder was dan anders. Vandaag had ik hem zitten.
Om mijn eerste woede te kalmeren, besloot ik eens goed te ontbijten. Als eerste nam ik een toffee. Toen nog een. Nee wacht, excuseer, een halve. Daarna zette ik koffie en stak een sigaret op. Een goed ontbijt moet je ook goed afsluiten, vind ik.
Daar zat ik, op de bank, met mijn sigaret in mijn hand, en mijn koffie naast mijn bloknote, mijn plannen te beramen. Mijn eerste woede was, als ik heel eerlijk ben, al minder geworden. Gelukkig morste ik juist koffie op mijn nieuwe blouse, anders had ik mijn gal met geen mogelijkheid op temperatuur kunnen houden.
Waarop te spuwen was nog niet met zo’n gemak gezegd, maar wat ik wel wist was dat het niet over appels moest gaan. Daar kon ik immers geen kwaad woord over zeggen!
Na een verder overleg met mijn (2e) sigaret (die overigens goed kan luisteren!), besloot ik dat ik het maar live moest doen. Niks geen brief naar een instantie, nee, voor mij was het nu om het echt te doen! A la, ik had natuurlijk minder aanschouwers, maar de mensen die er wel zullen zijn zullen van bewondering hun naam vergeten!
‘Zo zal geschieden!’, zei ik tegen mezelf toen ik nog een sigaret opstak, alvorens mijn plan in werking te stellen.
Na mijn sigaret ging ik op zoek naar een doos. Deze vond ik in de kast. Hiernaast lag ook een vel papier. Deze rolde ik op, en plakte ik met een stukje plakband zodat hij als een toeter bleef staan. Toen ik naar buiten ging was het al aardig druk op straat. Ja, ik zou toch best een menigte bereiken vandaag! Misschien had ik wel eerst een naam voor mijn zo goed als opgerichtte sekte moeten bedenken?!? Nee, laat maar, daar mag ook wel vrijheid in zijn. Ik ben democraties van inborst!
Okee, daar stond ik dan. Ik zette mijn papieren toeter aan mijn mond. Daar ging hij. Waar zou ik over spuien? Wat zou ik verkondigen? Niemand wist het, al zag ik een vrouw op haar brommer langs rijden die zonder meer keek alsof zij wel zo’n flauw vermoeden had! Pure bluf natuurlijk.. Nouja, daar gaat ie… Uit volle borst riep ik: MUIZEN ZIJN STOM!!! ZO EEN BEETJE ROZE ZIJN ALS ZE GEBOREN WORDEN, EN DAN OOK NOG PIEPEN EN BLIND ZIJN OOK ZEKER!?!

JA…

Naar het blijkt was mijn veronderstelde gal peil toch lager dan verwacht. Een zware teleurstelling voor mijn fans, maar helaas.
Artistieke integriteit is een zware last.
En wie zal hier weer eens onder moeten lijden?!?!
JUIST!!! IK!!!!
Het is toch om je kwaad te maken…