Mijn tranen – Jouw tranen

[b]Aan[/b]: Writersblocq
[b]Onderwerp[/b]: Mijn tranen – Jouw tranen

Ciao Blocqie,

Ik weet niet wat me gisteren overkwam. Lag ik ‘s middags in bed voor mijn dagelijkse portie rust (anders haalt mijn klotelijf het einde van de dag niet), toen ik out of the blue ongelooflijk hard moest janken. Ik voelde me zó eenzaam….!!! Met de dekens over mijn hoofd getrokken lag ik in foetushouding zielig te wezen. Daarna werd ik overladen door een gevoel van schaamte. Ik heb immers een schat van een man en een Passionkiller waar ieder ouderpaar dat geen kinderen kan krijgen een moord voor zou doen. Ineens dacht ik weer aan de verlossende woorden die ik ooit las en sindsdien onuitwisbaar in mijn geheugen staan gebrand: [i]‘je bent altijd alleen, maar je bent alleen eenzaam als je degene met wie je alleen bent niet mag’[/i]. En verdomme, ik mag mezelf wel! Het is voor mij zó moeilijk om de beperkingen die mijn lichaam me oplegt te accepteren. Je kunt je gevoel toch niet simpelweg verloochenen.

Vooraf aan de tranen stond ik stil bij het afgelopen jaar en het aankomende oud-op-nieuw-moment. Al twee jaar heb ik geklonken op een beter jaar qua gezondheid, maar het mocht niet baten. Dit jaar is het driemaal scheepsrecht en ik ben bang WB. Bang voor weer een jaar waarin ik me iedere dag ziek voel en door de dag probeer heen te slepen om maar een goede moeder èn vrouw èn vriendin èn zus èn welke rol dan ook te vervullen. Hoe wil ik in Godsnaam kunnen zorgen voor mijn man èn kind èn èn èn… als ik niet eens goed voor mezelf kan zorgen?

Zal ik dan eindelijk volgend jaar wel weer meedraaien in de maatschappij en mijn studie kunnen afronden? Zal ik weer kunnen genieten van de geneugten van het leven? Zal mijn incasseringsvermogen weer het oude worden, zodat ik niet gefrustreerd loop te vitten op mijn lieve man en mijn jengelende dreumes? Zal ik weer balans vinden in mijn leven? Zoveel vragen spookten door mijn op tilt geslagen hoofd. De eenzaamheid. De eenzaamheid die ontstond vanuit een gevoel door niemand ècht begrepen te worden, behalve door lotgenoten. Begrijp je?

Sorry, zo kan ik nog uren doorzeiken zoals het een goede vrouw betaamt. Genoeg over mij.
Hopelijk schijnt bij jou wel de helende zon volop in je hart en leventje. Of is het weer zoals gewoonlijk tussen ons ‘twee zieligen, géén gelachen’? Ik mis je. Waarom woon je nou zo ver bij me vandaan?

Liefs van een meelijwekkend figuur, dat elk jaar in december ff in de put der ellende dondert.

[b]Aan[/b]: Mercurius
[b]Onderwerp[/b]: Re: Mijn tranen – Jouw tranen

Hey jingle-… eh, ho Ho HO, snottebel van me,

December valt ook hier in het water. Zó niet-grappig! Wijfie, help, HELP!! Probeer door mijn waterlanders heen te typen. Het is overstroming aan deze kant.

De verzekering keert 1/3 uit van wat er gejat is. Hoe kun je voor nieuwwaarde premie dokken en voor Marktplaats-prijzen uitgekeerd krijgen??? Dat vertelde de Gestapo-figuur die hier de boel kwam opnemen mij namelijk. Als een crimineel werd ik behandeld, moest me verdedigen voor zaken waar IK niet schuldig aan ben. Kutzooi! Zit echt stuk nu. Dikke tranen stromen uit mijn dikke ogen. Lieve Mercy-me: spullen waar ik zó hard voor heb gespaard om ze te kopen: Foetsie! Zeg ik tegen die vent dat ik 2 x ben bestolen: 1 x door de inbrekers en 1 x door mijn eigen verzekering. Vond ie bot, de hufter.

Qua Man-ipulatorVerziektMijnLeven kan ik kort en bondig zijn. Wat blijkt? Man-ipulator heeft een lat-relatie met een stewardess. Vandáár dat ie zo vaak tijd had voor mij! Shit, zit er nog om te janken ook. Dat ie bezet is, interesseert me geen ruk, maar dat ie het niet verteld heeft, een ‘wij’ heeft gecreëerd, gàdver. De lafbek bracht het door de telefoon. Ik heb het gesprek beëindigd met: ‘Ik haat je niet. Ik veracht je’.

Het is de manier waarop, waarom ik jank. Seksueel was ik inmiddels niet meer zo tot hem aangetrokken, eerlijk gezegd. Graag trek ik alle laatjes van de Nöke open. Hij is nog op zoek naar de handgreep. Ik leek wel de TomTom in bed: ‘Nú naar links. Pas op: flitsers, u rijdt te hard!!’ Normaalgesproken zou ik nóóit zoiets over iemand zeggen. Dat is respectloos en flik je niet. Tjsa, daal ik toch even tot zijn niveau af.

Mijn status: 2 x bestolen en 1 x genept. Op naar een nieuw raar ehhh jaar!!!

Maar meis, buiten mijn zelfmeelij heb ik ook met jou te doen… Vréselijk, die terug- en vooruitblik rond deze tijd. Mijn Kerst en Oudjaar vallen nu ook in de waterlanders. En weet je? Het is de meeste aso-tijd van het jaar. Iedereen zorgt voor z’n eigen hachie en proost op Vreten Op Aarde en meer van die leugens. Geen hond staat stil bij mensen die alleen zijn, die kwaliteit willen en geen kwalliteit. Bah.

Mercy-you, wijfie, je raakt me diep. Die eenzaamheid hè. Wel knap zoals je probeert te rationaliseren, maar dat gaat jou niet lukken. Rationaliseren, grrr… is vast mannelijk. Zullen we van problemen ruilen? Wie weet?

Ik knuf en kusje. Mercy-you, je bent een kanjer!