Matt Damon is the sexiest man alive, althans volgens het Amerikaanse magazine People. De acteur wordt geroemd omwille van zijn [i]irresistible sense of humor[/i]. Daarenboven is de zevenendertigjarige een [i]rock solid family man[/i] en ondanks deze quasi-perfectie blijkt de man te beschikken over een [i]heart-melting humility[/i]. Wat meteen nogmaals in de verf werd gezet door ’s mans reactie die sprak over ouder worden en egoboost en “maar” een huisvader. ‘Ze leefden nog lang en gelukkig’ had de redacteur er net niet onder durven zetten. Het voelt wat vreemd aan, een sexy-mannen-verkiezing. Geen gemeente te klein, geen bier te slap, geen fruit te rijp, geen land te verdeeld of er loopt wel een mooie, jonge vrouw met een lint over de schouder om haar schoonheid kracht bij te zetten en zichzelf te legitimeren. Er loopt op deze planeet zelfs een jongedame rond die zich Miss Universe mag noemen. Ze is Japanse en heet Riyo Mori en is, laat daar geen misverstand over bestaan, bloed en bloedmooi.

Het is desalniettemin tekenend voor de onbescheidenheid van de mensheid om haar tot schoonheid aller schoonheden te benoemen, niet enkel op deze planeet maar ineens van het hele universum. Een volume met een uitdijende doorsnede van al gauw achtenzeventig miljoen lichtjaar, een paar biljoen melkwegstelsels en, och wat, heel, heel veel planeten en sterren. De kans dat daar wat fraais te vinden is, is zeer waarschijnlijk.

Ook onder gewone burgers is schoonheid inmiddels tot een hoger goed verheven. Plastisch chirurgen kijken tegen volle agenda’s aan, billen worden aan de lopende band leeggezogen, borsten opgevuld, rimpels platgespoten, lippen en wangen gecorrigeerd en wat al niet meer. Allemaal voor de idylle van de perfectie die, hoewel ze met de dag dichterbij zou kunnen komen, door verouderingsprocessen opnieuw teniet wordt gedaan. Een proces dat enkel met een investeringsfonds of een voorkeursbehandeling bij de lokale borsten- en billenboer bij kan worden gehouden. Overigens is de tijd voorbij dat enkel vrouwen zich op de verbeteringsindustrie verlieten om één en ander recht te trekken. Het mannelijke geslacht heeft naast de weg naar het café en de bijhorende deformaties ook de weg naar de correcties van deze en andere gebreken gevonden.

De eeuwige schoonheid is bezig het eeuwig leven te vervangen, de plastische chirurgie heeft de plaats van de aflaten ingenomen. De eeuwige schoonheid is een geloof, dat net zoals voorgaande religies, ontstaan is uit de geest van mensen om het onverklaarbare en het schijnbaar onrechtvaardige te verklaren en te wettigen. Damon en Mori zijn, gewild of ongewild, profeten wier boodschap van schoonheid door de media wordt verspreid. De absolute schoonheid totderdood is de hemel geworden, lelijkheid de hel. De middelmatigheid is als ellendigste toestand van eeuwige ondraaglijke warmte zonder verbranding vermijdbaar. Als we maar bidden op het altaar van de schoonheidsindustrie. Gelukkig staat bescheidenheid en een gevoel voor humor vooralsnog niet op de prijslijst.

www.janseurinck.be


13 reacties

Ineke · 22 november 2007 op 17:05

Nighthawk, ik vind het weer een geweldige column!

Groet,
Ineke

Beryl · 22 november 2007 op 20:03

IJzersterke column!

[quote] Als we maar bidden op het altaar van de schoonheidsindustrie.[/quote]

:wave:

arta · 22 november 2007 op 20:11

Hij is weer mooi, Nighthawk! 🙂

Anne · 22 november 2007 op 20:14

Op zich natuurlijk weer vlot geschreven, maar ik vind het onderwerp en de stellingname een open deur. Het ruikt naar een essay, maar die belofte wordt niet ingvuld, daarvoor blijft het te kort. Dus: dit mag langer, meer uitgediept, doorwrochter, verfijnder, en met meer informatie misschien over hoe het in de andere dan de westerse culturen zit, want wat je beschrijft is zeer zeer westers.

nighthawk · 22 november 2007 op 20:18

😮

Anne · 22 november 2007 op 20:25

edit: Jan, kijk in je brievenbus.

weathergir · 22 november 2007 op 20:56

Sterk verhaal weer…

WritersBlocq · 22 november 2007 op 22:19

[quote]Gelukkig staat bescheidenheid en een gevoel voor humor vooralsnog niet op de prijslijst.
[/quote]

Nee, die zijn onbetaalbaar. Zodra dat over is, wil ik wel naar de hemel of de hel, zal me jeuken, maar wèg van hier.

Je hier en daar oubollige – dit is een compliment – manier van schrijven bij dit onderwerp zorgen dat het binnenkomt. Dat vind ik knap.
Groetje, Pauline.

FatTree · 22 november 2007 op 23:05

Ik geniet erg van je schrijfstijl Nighthawk. Dat het onderwerp voor de hand ligt, kan de pret voor mij niet drukken. Je conclusie maakt het namelijk voor mij helemaal af.

Grumpy-old · 22 november 2007 op 23:23

Zalige column. Nu mag mijn stukje wel in de prullenbak. Je hebt namelijk het gras onder voor voeten weggemaaid. No problem, het was lang niet zo sterk als dit, en bovendien is er nog stof genoeg om grumpy over te zijn 😉

[quote]‘Ze leefden nog lang en gelukkig’ had de redacteur er net niet onder durven zetten.[/quote] 😀

Greetz
Grumpy old man

KawaSutra · 22 november 2007 op 23:49

Bravo Nighthawk. De hele westerse levenswijze riekt eigenlijk naar het religieuze, genoeg afgoden te vinden.

Troy · 23 november 2007 op 01:58

Het onderwerp is natuurlijk vreselijk cliché en ik denk dat je niets gezegd hebt dat al eens eerder is gezegd. Jammer. Toch weet je deze column door je intelligentie, enkele originele metaforen en je algehele sterke manier van schrijven nog boven een voldoende uit te trekken.

pally · 23 november 2007 op 12:16

Het is al gezegd, hier en daar. Niet door het onderwerp dat al flink sleets is, maar door je aparte schrijfstijl, een heel lezenswaardige column.

groet van Pally

Geef een reactie

Avatar plaatshouder