Als liefhebber van een lekker deuntje, luister ik graag naar een moppie muziek. Niet altijd maar op gezette tijden, wanneer DeVleg er voor in de stemming is. Maar is het u ook opgevallen dat we op geen enkele wijze meer om muziek heen kunnen. Nee,…ik ook niet, waarschijnlijk heeft mijn onderbewustzijn een automatische “mute” knop ingebouwd om niet over en altijd maar met muziek geconfronteerd te worden.

Voorbeelden,…oh genoeg,…..even een paar voorbeelden uit DeVleg zijn leven:

07:30 uur wakker worden doen we met de wekkerradio, stap vervolgens onder de douche waar de spatwaterdichte radio zijn arbeidsvitaminen voortzet. In de auto naar het werk met, natuurlijk de autoradio. Op kantoor het radiootje aan, verhoogd de arbeidsvreugde zullen we zeggen.

Aan het werk en tijdens het eerste telefoongesprek, wordt ik even in de wacht gezet, ondersteund met prettig wachtmuziekje. Naar huis met de autoradio aan en bij binnenkomst verwelkomen mij de nieuwste klanken van de onlangs door mijn dochter aangeschafte ceedee van K3.

Tot zover nog acceptabel, maar het is niet meer alleen thuis, op het werk en in de auto, nee elke stap die ik doe wordt ondersteund met muziek. Dagje winkelcentrum is dodelijk vermoeiend voor m’n trommelvliezen, muziek overal vandaan; de jeansstore, de supermarkt, restaurant, snackbars, drogisterijen enz enz. Je loopt werkelijk te shoppen op de klanken van disco naar easylistening, van softrock naar klassiek.

Niet alleen de winkels hoor, neeeeee, denk je eindelijk verlost te zijn van de pest muziek uit de winkels, staat er wel weer een draaiorgel te janken, of nog veel erger dat er zo’n stelletje Inca’s voor de ingang van de Hema staan te panfluiten. Ik wil weg, hier geen muziek meer, nooit meer, weg met die valse sfeermakers.

Kan iemand ons nog verlossen van;

Wachtkamer muziek bij dokter en of tandarts
De piano riedels van Richard Clayderman in de lift van elk hotel
De angstaanjagende sfeermelodieën voorafgaand aan de zwemvestinstructie in het vliegtuig
De wc rolhouders met ingebouwde radio
Portable telefoons met top 40 ringtones
Een kerstmarkt met kinderkoor
Een hotelkamer met huisradio
Een kapper met plasma schermen en trendy videoclips
Een pretpark met kleutermuziek bij het wachten, in de rij, tijdens en na afloop van een dodemansrit
Een waterornamentje voor in de tuin met zeegeluiden
Een dagje strand met gettoblasters
Een sauna met Ad Visser’s healing songs
Bruiloften met een keyboardvirtuoos
Hup holland hup en ander varianten vanaf de tribune
Een volkslied bij het voetbal, schaatsen of andere sporten
Wekkers met een radio
Restaurants met een huisband

Nee, lieve lezers, de welverdiende rust zullen we niet meer ervaren, ik heb de hoop inmiddels opgegeven, sterker nog doodgaan heeft ook geen zin meer want zelfs dan hebben ze de gore moed om drie favoriete liedjes, in dolby surround, tijdens de ceremonie te draaien.

Maar hoop doet leven en vraag bij deze of iemand een oplossing heeft, een oplossing die me als muziek in de oren zal klinken en waar ik stil van word.

DeVleg


8 reacties

Bakema_NL · 31 juli 2004 op 20:08

Hahahah, herkenbaar.
Vaak hoor je die muziek op een gegeven moment niet meer. De winkel waar ik werk heeft ook altijd muziek aan, elke dag nagenoeg hetzelfde en dat hoor je op een gegeven moment niet meer, daar sluit je je voor af.
Gelukkig heb ik thuis voor 95 % muziek die je nooit op al die door jou genoemde plekken hoort, de gemiddelde luisteraar trekt dat niet. Dus dat blijft eigenlijk altijd draaglijk. Lekker hoor muziek, zou niet zonder kunnen.

Louise · 1 augustus 2004 op 09:14

Oordopjes?! 😀

Ma3anne · 1 augustus 2004 op 09:17

Kom gerust eens naar hier en geniet van de natuur op de Veluwe en in de Liemers en Achterhoek. Plekjes genoeg waar je enkel nog de wind en de vogels hoort. 🙂

Leuke column!

Mup · 1 augustus 2004 op 10:53

Goed verwoord, zeker herkenbaar. Ik heb vooral zo’n hekel aan achtergrondmuziek die je net niet kunt horen,

Groet Mup.

sally · 1 augustus 2004 op 14:07

ik las jouw column en was me bewust dat ik hier al een uur in een totaal stille kamer zit.
ik hoor alleen het snurken van m’n lief buiten op de tuinstoel.
Ook uniek bij ons. m.a.w. zeer herkenbeer jouw column.
leuk beschreven.
Ben benieuwd naar je volgende.
sally

Hans · 1 augustus 2004 op 19:35

Dan denk ik maar aan John Miles:
Music was my first love
and it wil be my last.

DeVleg · 2 augustus 2004 op 16:46

Ma3anne,

Dank voor je uitnodiging, zal het, als het echt niet meer gaat, gebruik maken van je aanbod om het boerenland te onderwerpen aan mijn persoonlijke luistertoets.

DeVleg

KingArthur · 7 augustus 2004 op 18:48

Ik heb hem even gemist maar deze column klinkt mij als muziek in de oren.

Lekker hoor! 🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder