Te laat op school, werk, afspraken.
Het loopt als een rode draad door ons leven.
Positief punt. Je leert verontschuldigen. Op allerlei manieren.
Vaak bracht ik de kinderen te laat naar school.
Op een dag kreeg ik er van langs van een leraar in het bijzijn van de hele klas.
Ik brabbelde maar weer eens een verontschuldiging en terwijl ik weg liep langs het raampje van de klas stak ik voluit m`n tong uit naar de leerkracht.
Tot m`n grote schrik begon de hele klas naar het raampje te wijzen en te joelen. Ik wist niet hoe snel ik me uit de voeten moest maken. `s Morgens bracht ik de kinderen naar school met de auto. In de ochtendjas,m`n haar als een zwabber op het hoofd en pantoffels nog aan m`n voeten. Stond er midden op de weg een vrachtwagen uit te laden.
Ik stap uit en roep dat ik er onmiddellijk langs moet om de kinderen naar school te brengen. Die kerels stonden een beetje dom te grijnzen.
`Ga het laatste stukje maar lopen`zeg ik tegen de jongens.
Ik stap weer in m`n auto en zie die `oggels` bij de vrachtwagen staan schateren. Zeker om m`n pantoffels denk ik geïrriteerd.
Totdat ik de auto wil starten en ontdek dat ik achterin m`n eigen auto ben gestapt i.p.v. achter het stuur.
Heel soms ben ik op tijd. Het valt Erik ,toen 4 jaar, op dat er nogal wat bedrijvigheid rond de school is en hij zegt:`goh, wat zijn er vandaag veel kinderen te laat hé mam!`
Je bent pas té laat als de dag voorbij is zegt m`n schoonvader. Met die man kan ik lezen en schrijven.
Maar wat dacht je van te laat “voor het zingen de kerk uit gaan?”Ik bedoel: na de zegen zo`n beetje……We hebben er een prachtige zoon aan te danken. Maar toch…
Ooit kwam ik láát de kerk binnen voor een doopdienst van het kind van m`n zus.Stampvolle kerk. Alle koppen mijn kant op natuurlijk. Voorin zag ik een vrij plekje. Gauw aanschuiven. Een paar minuten later gaan links en rechts van mij de mensen staan en ik zie dat ze allemaal een zwart pakje dragen met een wit bloesje. Zit ik godsamme midden tussen het koor!
Laat, later laatst. We gaan ook altijd het laatst weg. Het laatst de kroeg uit. Stoelen worden opgestapeld, het laatste biertje getapt, het afscheidsmuziekje gedraaid, onder onze benen door geveegd. We kunnen het niet laten. Het word steeds later en later. Totdat het ooit misschien te laat is…..
En we naar onze laatste rustplaats gebracht worden.
Maar dat is nooit te laat zegt men, altijd te vroeg…..
Zouden we dan toch nog een keer…..
Getver….
14 reacties
Kees Schilder · 22 juni 2004 op 07:14
Dat probleem heb ik ook.Daarom zeg ik altijd ‘ongeveer’ als ik iets afspreek. Niet dat het veel helpt.Genoten!
Ma3anne · 22 juni 2004 op 07:15
Een dag die met een schaterlach begint, kan niet mislukken! Geweldige puinhoop, die column van je! :laugh:
pepe · 22 juni 2004 op 08:39
Deze column was niet te laat… om hier de dag te beginnen met een glimlach 🙂
Echt heel leuk geschreven
Mosje · 22 juni 2004 op 09:12
Ik wil erg graag reageren op dit verhaaltje, maar ja, ik ben al te laat om naar m’n werk te gaan. Sorry.
😛
Louise · 22 juni 2004 op 09:43
Oei herkenbaar, héél herkenbaar.
Te laat geboren Sally? Het gerucht gaat, dat je dat nooit meer in kunt halen 😛
R@@F · 22 juni 2004 op 10:30
Erg leuk geschreven
viking · 22 juni 2004 op 11:17
Hahaha, ben ik blij dat wij twee niet samenwonen (voor ons beiden). Top!
Shitonya · 22 juni 2004 op 13:01
Als ik een klein kind zou zijn die zo vaak moest wachten op m’n moeder na schooltijd, omdat ze weer eens te laat is, zou ik echt denken: “ze mist me zo erg, dat ze zo zoveel “moeite” doet om mij “zo snel mogelijk” weer van school te halen -_-
Als je de hele meute moeders ziet wachten op hun kind, de kinderen uit school kruipen en hun moeders armen inspringt en je het geluk in hun ogen ziet, dat hun moeder altijd voor hen klaarstaat, dan besef je weer hoe waardevol zo’n moment is.
Dan zie je een klein jongetje alleen buiten zitten op een bankje en zegt: mijn moeder staat ook altijd met smart op me te wachten, staat ook altijd voor me klaar, maar dan een kwartiertje later…
quote: “Je bent pas té laat als de dag voorbij is ”
Al kom je tegen de einde van de dag, ben je nog net op tijd (volgens jou schoonvader)…maar je vergeet dat je dan wel heel veel moois hebt gemist.
Een trouwerij bijvoorbeeld: je zus gaat trouwen, een van de mooiste momenten uit haar leven en het betekent heel veel voor haar als jij, haar zus erbij is. En jij komt een half uur later, als ze de taart al aansnijden binnen stuntelen “sorry, dat ik te laat ben, heb ik iets gemist?”
Of bijvoorbeeld een dood gewone dag in Juli, je gaat met je kinderen naar het strand, je gaat wat ijsjes halen en zegt: ik ben binnen 10 min terug, maar je kan jezelf er niet van weerhouden om nog effe gezellig te kletsen met de ijscoman.
Na 20 min: “hier zijn de ijsjes, sorry dat ik te laat ben, heb ik iets gemist?” En je man zegt: schat, bennie heeft net voor het eerst gelopen, zijn eerste stapjes in de wereld” …
quote: “Je bent pas té laat als de dag voorbij is ”
Je bent altijd te laat als er niet op tijd bent…de afgesproken tijd. Je bent te laat als je de mooiste momenten in je leven hebt gemist, herinneringen hebt gemist die je anders je hele leven zouden bijstaan.
Je bent pas te laat, wanneer je onder de grond ligt en nooit meer de kans hebt gehad om te zeggen “sorry lieverd, dat ik altijd te laat kwam”
Genoeg gepreek: je column was voor de rest wel aardig, alleen het woord “getver” en al die puntjes dat is niet echt een mooie afsluiter, had iets beter gekund
pleuro · 22 juni 2004 op 16:15
Tijd is relatief en daar staan veel mensen niet bij stil. Ik heb geweldig genoten van je column, omdat ik me er helemaal in kan vinden. Ik werk tegenwoordig met het alarm van mijn telefoon anders kom ik steevast op elke afspraak te laat!!
overigens… Ik liep vroeger altijd zelf naar en van school terug naar huis. Niks mis mee en mede daardoor was ik al op jonge leeftijd zelfstandig! (daar is ook wat voor te zeggen)
sally · 22 juni 2004 op 17:26
shitonya
Ondanks al jouw bezwaren voel ik mij en degenen met mij de gelukkigste mens van de wereld.
Ik sta nooit tegen m`n kind te drammen dat het op moet schieten.
Ze mogen ook rustig even doorspelen als ik ze op kom halen. Eten we wat later..
en zo zijn er nog heel veel positieve voorbeelden.
Ik heb niet het gevoel dat ik iets gemist heb.
Het tegenovergestelde eerder.
Er is geen makkelijker mens als ik.
Als je de humor er maar van in ziet.
Bij mij stoort niemand zich eraan.
Bedankt voor je reaktie
En ook nog zo`n lange
ik voel me vereerd………………………………………………………………………………..
Trouwens heb je de essentie van Getver………wel begrepen?
Dees · 22 juni 2004 op 18:49
Erg genoten!! 😀
Hey Shitje, jouw redenering werkt net zo goed andersom hoor. Haast je je met je ijs, mis je die column talentscout die na jou ijs wil bestellen en anders jouw kop herkend had van columnx en je ter plekke een weekcolumn aangeboden zou hebben. Het leven gebeurt niet alleen op tijd
😉
Irma · 22 juni 2004 op 20:09
Lekker leventje toch, in zo’n ’tijdloze’ hectiek…
Men went er vanzelf aan.
Hier hebben we het ’texelse kwartiertje’, dat zoveel betekent als nooit precies op tijd zijn. Alles rustig aan. Heerlijk!
Leuke column, hoor!
Shitonya · 23 juni 2004 op 01:08
Hmm ik moet echt eens leren me wat meer in te houden, dan meteen te zeggen wat ik denk en meteen zo direct en veel 😮
Maar goed, soms gaat m’n gevoel er vandoor met m’n verstand terwijl ik het niet door heb.
En Sally, je hoeft niet meteen zoveel puntjes in je reactie te zetten hoor, ik bedoelde het niet beledigend, anders zou ik niet hebben gezegd dat je column voor de rest best aardig was ^_^
Sorry voor m’n “felle” reactie, was meer omdat ik misschien nogal pessimistisch ben en mezelf in een kind herkende…sorry nogmaals, maar het was goed bedoeld
Hans · 23 juni 2004 op 10:31
Heerlijk de tijd voor jezelf te hebben.
God gaf de balnke een horloge en de zwarte de tijd.
Kan je volgens mij beter het laatste hebben.
Of zoals de Mexicaan kan zeggen doe morgen niet wat ge overmogen kan doen.
We hebben een leven als een tijdlijn. Loop je heeeeel erg hard ben je zo aan de einstreep. Ik sukkel rustig aan mee naar het einde. En met dat tempo kan je ook nog te laat komen op je eigen begrafenis. Dat is trouwens handig want dan kan je bij leven nog kijken wie er bij de kuil staan.