Nagelstaren

‘Het visitekaartje van een vrouw, zijn haar nagels. Veel vrouwen laten om die reden hun nagels groeien en verfraaien. Dit om hun vrouwelijkheid te accentueren, ’las ik onlangs in een glossy magazine. Bij het lezen van dit soort artikelen krijg ik acuut de kriebels, want mijn nagels zijn een zooitje ongeregeld. Ze vallen niet in de categorie ‘glooiend heuvellandschap’ maar onder de noemer ‘woest bergketen’ zoals de Pyreneeën. Geen glooiende rondingen maar ruwe ongelijke brokkelige toppen. In hetzelfde artikel staat dat je aan vingernagels kunt zien hoe vrouwelijk iemand is. Een echte vrouw verwend haar nagels op zijn minst met een french manicure. Zij lakt ze in een natuurlijk kleurtje en voorziet de nagelrand van een maagdelijk wit hoedje.

Laatst werd ik in een winkel geholpen door een verkoopster met nagels die zo puntig waren als de snavel van een papegaai. Daarop waren kleurig narcissen, tulpen en hyacinten geschilderd zodat ze op een wandelend visitekaartje van een bloembollenboer leek.
,,Ben je niet bang dat ze beschadigen als je een bed verschoont of met je handen in een sopje zit,” vroeg ik haar terwijl ze omslachtig een stukje cellotape op een pakje probeerde te plakken. Ze keek me wazig aan.
,,Soppen en bedden verschonen, doe ik niet hoor. Dat doet mijn moeder. Ik moet er niet aan denken dat één van mijn nagels breekt. Dan moeten ze alle tien weer over.”
Er schijnen zelfs nagelkunstenaars te bestaan die elke vinger- en teennagel van een tafereeltje kunnen voorzien. Die beplakken ze dan bijvoorbeeld met visjes van kunststof en waterplantjes van fiberglas. Alsof je het aquarium van de dierenwinkel hebt leeggeplunderd.

Uiteraard zijn er vrouwen die genoegen nemen met een simpele verzorging. Die schuren hun nagels eirond met een vijl, en lakken ze in een neutraal kleurtje. Regelmatig pulken ze met een scherp puntje de prut onder hun nagels vandaan.
Dan zijn er nog de nagelgebruikers en nagelbijters en als je geen nagel hebt om aan je gat te krabben, dan heb je een makkie want dan hoef je niets te doen.
Nagelgebruikers zijn mannen of vrouwen die hun nagels gebruiken als gereedschap waarmee ze kunnen krabben, krassen, scheppen en pulken. Nét als onze voorvaderen die met hun nagels wortels en knollen uit de aarde wroette.
Ik vrees dat dit oerinstinct diep in mijn genen verankerd zit. Zo schijn ik ontzettend lekker te kunnen krabben. Als ik onkruid in de tuin ontdek, dan pulk ik met mijn blote nagels alle ongewenste plantjes en mosjes uit de aarde en tussen de tegels vandaan. Ik peuter veters los, buig tandjes van ritsen om en open verpakkingen in alle soorten en maten. Damesnagels zijn niet aan mij besteed. En als gesprekken over french manicure, nagelkunst en modelvijlen gaan, dan ga ik gewoon op mijn ‘visitekaartje’ zitten.