Natural beauty

Met mijn bril met jampotbodems op mijn varkensneus, het spleetje tussen mijn gele voortanden, de lachrimpeltjes bij mijn ogen en mond en melkboerenhondenhaar voldoe ik niet aan de eisen van de maatschappij. Ik denk er over na om mij op te geven voor één van de metamorfose programma’s van de televisie. Pas na een grondige vernieuwing van mijn uiterlijk kan ik pas echt gelukkig worden. Als eerste moet mijn gezicht een chemische peeling ondergaan, want de vlekjes waarvan ik niet beter wist dan dat het sproetjes waren, blijken nu beschadigingen door de zon te zijn. Na de peeling wordt het stopcontact dat nu voor neus moet doorgaan opnieuw gemodelleerd, waardoor ik een mooi geproportioneerd neusje krijg. Vervolgens wordt mijn huid zo veel mogelijk gladgestreken en met knoopjes achter mijn oren vastgezet. De laatste hardnekkige kreukels die dan nog zichtbaar blijven worden netjes opgevuld. Ook wil ik graag een mooi pruilmondje, met sensuele lippen. Een paar spuiten erin en vullen maar!

Met mijn hoofd in strakke bandages en een enorme pleister op mijn neus verplaats ik me naar de sportschool. Een persoonlijke trainer, type kleerkast, wacht me daar op om mij te helpen 40 kilo kwijt te raken. Een hongerdieet wordt uitgedokterd en een strak trainingsschema uitgezet. Alles doet me pijn, ik zou er bijna mee willen stoppen, maar ik houd het uiteindelijke doel voor ogen en zet door.

Op naar de tandarts. Mijn enigszins gekartelde tanden passen niet bij het beeld van de moderne goed uitziende vrouw, evenals het spleetje tussen mijn gele voortanden. Ik heb nog nooit zo lang in de stoel van de tandarts gelegen. Tanden worden gebleekt en 16 porseleinen facings worden geplaatst. Het black light in de disco zal er straks voor zorgen dat iedereen mijn stralende lach zal zien.

Ondertussen blijkt het afvallen niet zo te lukken, in ieder geval niet zo lang als dat ik zou willen. In overleg met het metamorfoseteam wordt er nu toch voor een hardere aanpak gekozen, liposuctie. De vetzuiger wordt aangesloten op een enorme container. De artsen gaan helemaal los. Een paar uur later pas ik met gemak in een maatje 38.

Mijn borsten, door moeder natuur een cup G, hangen door de zwaartekracht op mijn knieën, een lift is noodzakelijk. Na nog een operatie zitten ze nog net niet tegen mijn kin, het resultaat is geweldig en ik kan nu eindelijk strapless jurkjes en topjes aan zonder dat ik een bh aan hoef te trekken.

Als finishing touch toch ook nog even mijn ogen laten laseren, want bij zo’n gepimpt uiterlijk horen natuurlijk niet de jampotbodems die ik in mijn bril heb zitten. Een klein half uurtje later kan ik klokkijken zonder mijn bril!

Na al het snij-, vul- en zuigwerk is het nu nog een kwestie van plamuren. Een poedertje hier een crèmepje daar, kleurtje zus, lijntje zo. Haren worden geverfd en in een stijlvol kapsel gevormd. Een prachtige avondjurk wordt aangehesen, dure sieraden omgehangen.

Volgens de presentator van het programma ben ik nu pas echt een natural beauty. Al mijn problemen zullen nu door mijn stralende buitenkant als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Als ik in de spiegel kijk, voor het eerst in maanden, zie ik een vrouw die ik niet herken. Ziet er plastic en nep uit. De vrouw straalt wel, maar toch in haar ogen een traan.