Nummerweergave

“Met het puntje van mijn tong lik ik het randje van je oor en dan stop ik hem in het gaatje. Word je daar opgewonden van? Daarna knabbel ik zachtjes aan je oorlelletje. Ondertussen strelen mijn handen je dijen. Mijn vingers kruipen langzaam via de binnenkant van je benen naar boven. Voel je het? Vind je het lekker?” Verbijsterd houd ik de telefoon een stuk van mijn gezicht en loer verschrikt in de hoorn. Gelukkig is er geen tong te bekennen. Je weet het tenslotte nooit met die multifunctionele telefoons van tegenwoordig. Opgelucht breng ik het toestel weer naar mijn oor. De stem van de man stoot me af maar trekt me tegelijkertijd aan. Hoewel trekt… Dat woord heeft voor hem op dit moment een heel andere betekenis. Als een astmapatiënt hijgt hij wat hij allemaal met me wil doen. En daar moet je een behoorlijke conditie voor hebben en ook nog zeer lenig voor zijn.

Jeminee een hijger. Is dit een grap of is dit ernst? Dat ik dit op mijn leeftijd nog meemaak.
Ik gil niet, verbreek de verbinding niet, maar reageer ongelovig op zijn voorstellen met verbaasde a’s en o’s en met uitspraken zoals: ,, Kan dat ook? Hoe krijg je dat voor elkaar! Nee echt?”
Verstoord staakt De Hijger zijn telefonische aanranding en mompelt slapjes: ,, doe maar niet zo bijdehand, want ik weet waar je woont.”
Ineens voel ik me niet meer zo dapper maar laat dat niet merken en bluf: ,, Ben ik even blij dat ik een nummerweergave heb.”
Opeens realiseer ik me dat dit een ongepaste en dubbelzinnige opmerking is, en voeg er stoer aan toe: ,, Zwaai even als je langsloopt, dan weet ik wie je bent.”

Dom, dom, dom! Had ik dat maar niet gezegd want in ons buurtje wordt heel wat afgezwaaid. Binnen een uur tel ik maar liefst een zestal vriendelijk opgestoken handen van het mannelijke geslacht en ik heb geen flauw idee of één van hen De Hijger kan zijn. Ik sluit niemand uit want het is vaak genoeg bewezen dat de meest fatsoenlijke huisvadertjes enge, gefrustreerde, seksmaniakken kunnen zijn. Natuurlijk kan ik vragen of ze eventjes hitsige woordjes willen lispelen want ik herken de stem van De Hijger uit duizenden. Maar of ik geloofwaardig overkom met dit verzoek? Ik vrees van niet. Straks denken ze nog dat ik daarop kick.Bovendien gooi ik mijn naam te grabbel en heb ik heel wat uit te leggen aan de buurvrouwen. Dus laat ik het voorlopig maar zo.

Maar grap of niet. Als de telefoon rinkelt, dan bonst mijn hart van opwinding.
En als er niet wordt gehijgd, haal ík opgelucht adem!