Tegenwoordig schijnt het voor mannen en vrouwen geen haalbare kaart meer te zijn om er goed uit te zien zonder dat er een knipnicht of smeerdoos van formaat aan te pas komt. Met ‘van formaat’ bedoel ik ‘bekend van radio en TV’. Ooit ging men naar een knipnicht om een beetje ooglijk voor de dag te komen. Dat heette toen gewoon ‘kapper’. De welgestelden onder ons togen naar een schoonheidssalon in de ijdele hoop nog iets wakker te schudden bij het andere geslacht, c.q. wederhelft. Na de eerste nachtrust of misschien zelfs een wilde nacht van lichaamssappenoverdracht, wanneer het meedogenloze spiegelbeeld hen ’s ochtends aanstaarde, volgde een afspraak met een relatietherapeuter. Wanneer ook deze pogingen vergeefs bleken, onmiddelijk weer gevolgd door een aanvraag voor de scheidingsformulieren. Het uiterlijk vertoon haalt het nu eenmaal vaak niet bij, het zwaar in contrast zijnde, maar o zo mooie innerlijk.

De kapper (bloempotknipsels) werd ooit meedogenloos van de aardkloot verbannen om plaats te maken voor een coiffeur (poedel-look). Deze werd op zijn beurt weer weggeknipt door de hairstylist (weinig knip-knip en veel bla-bla) maar ook hij (of zij maar bij voorkeur een bijna-hij) zal vervolgens een vroege dood sterven om plaats te maken voor de nieuwe, de mooie, de gekoesterde, de door de jetset op handen gedragen Mari van de Ven.

Dit dodelijk narcistisch mannetje heeft blijkbaar ooit een goede beurt gemaakt bij kwelend en actreurend Nederland en geniet sindsdien de absolute sterrenstatus. Het friemeltalent schittert in elk roddelblad en glossymag, oreert in menig TV show en commercial als ware hij ver verheven boven elke ster. Als acteur of zanger hoef je daardoor over nog minder talent te beschikken dan al het geval was. Na een beurt van Mari ben je top, hoor je erbij, bèn je iemand. Gebrek aan talent en een O.D. aan kapsones is allang hèt kenmerk van artriestend Holland maar nu zouden zelfs de afvallers van de eerste playbackshows het sterrenfirnament kunnen bestralen ware het niet dat de exotisch ogende adonis toen nog geen naam van betekenis had. Nu dus wel. En Mari kan er godverdomme wat van.

Een klein onooglijk mormeltje is te gast bij ‘Mooi weer de Leeuw’. Haar grootste wens… door Mari opgetuigd worden voor haar huwelijk. Het kleine ronde opneukertje wordt door het typetje Bob de Rooy genadeloos te kakken gezet, juist vanwege haar gebrek aan lengte, een te veel aan rondte en niet in de laatste plaats door een volkomen gebrek aan zelfkennis. Maar Mari weet ondanks Bob’s genadeloze slachting, het wicht naar een ongekend orgasme te kletsen door het stompzinnige varken te vertellen dat haar kapsel de lucht in moet, jawel, om haar ‘lengte’ te accentueren en wat rouge op haar wangen aan te brengen om haar ongelooflijk bolle kop te ‘shapen’. ‘Extreem make-over’ schreeuwt Bob. Mari vraagt (klinkt als opgewonden gehijg) wanneer het zeugje in het huwelijksbootje stapt (het zal toch gauw een containerschip moeten worden lijkt me) en de hersenloze vleesklomp antwoordt: ‘in 2007’. Mari van de Ven is dus godverdomme in staat om van deze vormloze amoebe een princessenbruidje te maken met een houdbaarheidsdatum tot 2007. Dat zijn nondeju twee jaar! Een gemiddelde knipbeurt houdt nog geen dag stand, maar onze eigenste Mari lult je kapsel in model, re-shapet de misselijkste kop tot een cum-dot-com smoeltje en het houdt nog twee jaar stand ook.

Ik ben verbeisterd. Ik krijg visioenen: Mari for minister-president. Onze regering verkoopt een hoop gebakken lucht, illusies en politici worden, net als Mari, duur betaald maar hun belooften houden in de regel nog geen week stand en dat brengt teleurstelling en onvrede bij het gepupel. Mari daarintegen, ‘waait’ met zijn handen terwijl hij zijn illusies creëert, lonkt met zijn donkere kijkers naar de camera en lijkt ‘I put a spell on you’ te prevelen terwijl hij virtuoos een speld hanteert maar bovenal maakt hij ons gelukkig en geeft hij ons een tevreden gevoel en dat heeft Nederland nodig, een warm onderbuikgevoel, een feelgood moment dat langer duurt dan de gemiddelde politieke belofte.

Mari, we love you!


15 reacties

Bakema_NL · 10 september 2005 op 22:54

Godsamme, jij bent nog valser dan de valste nicht………..grappiger ook. 😛

melady · 10 september 2005 op 23:46

[quote]Ik ben verbeisterd. [/quote]
[quote]belooften [/quote]

etc.

Ondanks of dankzij al de grammaticale slordigheidjes een geinig stukje met hele leuke woordspelingen.

Is het ook erg dat ik niet weet wie Mari is?

Geertje · 11 september 2005 op 00:43

[quote]Mari for minister-president. [/quote]

Ben je belazerd. Aan het werk die bijna-hij met JP, Donner, Remkes, die zitten toch al met de handen in het haar vanwege het onschuldig vastzetten en zullen tijdens dat hanenkam gevecht een extreem make-over nodig hebben.

Ohhh Mari I’m longing to see! 😮

champagne · 11 september 2005 op 10:04

Het was inderdaad een foeilelijke bruid-in-spé…
Fijn dat er nog mensen zijn die zich om haar bekommeren…

Lang leve mon Mari 😛

Wright · 11 september 2005 op 10:11

Zeg Viking, dat jij gefrustreerd bent door het afknippen van je staart, hoeft nog niet te betekenen, dat je nu al je woede richt op Mari.Of was Mari de boosdoener.. 😮 ?

Ma3anne · 11 september 2005 op 10:40

Ik zou zelf graag eens de schaar zetten in die ragebol van dat omhooggevallen kappertje. Ziet er toch niet uit!

Lekker weglezen weer, deze column.

Trukie · 11 september 2005 op 11:15

Mari en zijn metamorphosepartner durven tenminste de strijd aan met de welgebekte Nederlandse vrouw.
Maar wat kleur en fleur betreft aan onszelf lopen we nog wel wat achter op de Franse, Italiaanse, Afrikaanse en qua durf op de American women.

Leuk verwoord met aan het eind die metamorphose qua boodschap.

Li · 11 september 2005 op 12:11

Ik heb het niet gezien maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. Vooral na het lezen van deze column. Ik snap trouwens niet waarom mensen als publiek bij Paul de Leeuw gaan zitten. Tenzij je graag voor lul gezet wilt worden…
Eerst vond ik hem grappig, nu kwetsend en gehaast.

Li

Mosje · 11 september 2005 op 14:03

En hoe is jouw staart dan afgeknipt jongen? Is het mislukt? Bespeuren we hier iets van jaloezie?
Kom maar op met een recente foto van jouw koppie, dan zullen we geheel objectief onze mening geven.
😛

Kees Schilder · 11 september 2005 op 14:32

Nee Mosje,dat is geen jaloezie.Dat is een gezonde kijk op de werkelijkheid.Dit soort columns van Viking, waar hij vrolijk ter tiering trekt en scheldt als een viswijf met pisnijd,lees ik nou het liefst.Ik heb nu voor de 5e keer gelezen en nog verveelt hij niet. Ik ga hem nog een keer lezen.
Vikig ma man. Alle hulde.Ga vooral zo door

Louise · 11 september 2005 op 15:13

Wat een gedoe. Gelukkig heb ik niets te vertellen over mijn kapsel, dat leidt een geheel eigen leven 😉

ietje · 12 september 2005 op 02:19

beste viking

wil je alsjeblieft ook zo’n prachtige column schrijven over martin gaus, rob verlinden en peter r. de vries?

klungel · 12 september 2005 op 09:38

Kijk, blijf ik toch een beetje bij. Weer een persoon toegevoegd aan mijn lijstje ‘leuk om te weten maar ik heb er niets aan’.

Wel grappig en leuk geschreven en ik heb genoten 🙂

bert · 12 september 2005 op 10:20

Het is gewoon te lang.
Dat zei mijn moeder vroeger ook. 🙂 🙂 🙂

Shitonya · 12 september 2005 op 11:23

Godverdomme en virtuoos….2 uitersten van taalgebruik in één verhaal, alhoewel het eerder een scheldkanon is maar dan met wat charme. Ik heb geen idee wat ik hiervan vindt eerlijk gezegd.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder