Ongewenste intimidatie

Soms lees je iets waarvan je achteraf denkt: ‘had ik het maar nooit gelezen want dan had ik tenminste niet opgemerkt wat ik van te voren nooit opmerkte’. Ik heb het in dit geval over een artikeltje in het tijdschrift ‘Yes’; een tijdschrift voor meisjes die zich te oud voelen voor de Tina en te jong voor de Viva. Op zich dus niet echt geschikt voor de doelgroep waartoe ik behoor –bijna overjarigen- maar het tijdschrift zit in de leesmap en als ik op de wc door de rest van de lectuur heen ben, moet ik toch wat in mijn handen hebben om de tijd te doden en de stank weg te wapperen. Het betreffende artikel had als titel: ‘ziet hij je zitten of niet?’ en in het artikel werden zes concrete mannelijke gedragingen uitgelegd. Nou is het rare bij mij dat mijn geheugen niet al te best is, maar dat ik dit soort dingen dus feilloos onthoud. De eerste non-verbale intimidatie die uitgelegd werd was: hij streelt zijn das. Ik heb altijd gemeend dat een man dan een vlekje weg probeert te werken maar volgens de Yes is het een duidelijk opdofgebaar…deze jongen wil er goed uitzien voor jou. Nummer twee was: hij trekt heel snel zijn wenkbrauwen op. Volgens de deskundigen is er vrijwel geen gebaar dat duidelijker maakt dat een man je ziet zitten. Nummer drie: hij brengt zijn haar op orde of juist in de war…ook dat is een significant kenmerk van liefdevolle gevoelens. Nummer vier, we zijn er bijna: hij spreidt zijn benen terwijl je tegenover hem zit. Deze gast wil laten zien wat hij in huis heeft. Zit hij aan de knopen van zijn jas of blouse dan verlangt hij ernaar zijn kleren uit te doen. En de laatste eye-opener luidde: hij knijpt in zijn glas of blikje (persoonlijk lijkt me in een glas knijpen niet zo verstandig maar misschien ben ik te voorzichtig geworden door mijn ervaringen met ex-psychiatrische patiënten), dan denken ze aan je borsten. Nadat ik deze informatie vluchtig door had genomen, schoof ik het tijdschrift terzijde en dacht ik er niet meer over na….tot na het weekend. Ik had een overleg met mijn baas en het viel me op dat hij zijn das zat te strelen. Bovendien zat hij in het gesprek twee keer aan de knopen van zijn jas te friemelen. Ik was volledig van mijn apropos, ben ik daar verdorie serieus aan het overleggen, zit hij me zo af te leiden! Ik besloot bij een andere mannelijke collega even wat stoom af te blazen. Hier was ik echter ook zo weg want al na een half kopje koffie schoof hij zijn benen wijd uit elkaar. Even overwoog ik onze vertrouwenspersoon in te schakelen maar ik had het artikel uit de Yes niet gekopieerd dus zouden ze me wel serieus nemen? Ik besloot me weer op mijn werk te concentreren en liep even langs bij de administratie om mijn post op te halen. Daar werkt in ons bedrijf iemand die héél vaak en snel zijn wenkbrauwen optrekt, overigens bij iedereen, man vrouw, dier of mens, maar toch, ik maakte dat ik weg kwam want je weet maar nooit. Op mijn eigen veilige werkplek aangekomen had ik dringend behoefte aan een verkoeling en ik nam een blikje spa uit de koelkast. Ineens gutste er een plas water over mijn toetsenbord, blijkbaar had ik in het blikje geknepen, o shit, het was nog besmettelijk ook, dit gedrag.

Misschien ben ik achteraf toch wel blij dat ik het artikel gelezen heb. Ik weet nu tenminste waar ik op moet letten en laat me niet meer af leiden door collega’s die vol op de mond zoenen, billenknijpen of speelse tikjes uitdelen. Het echte gevaar zit hem in wat ze niet doen, maar in wat ze willen doen; had mijn moeder me dat ook al niet eens geleerd?