Vrolijk en glimlachend stap ik mijn huis binnen.
Mijn kinderen komen me tegemoet rennen en roepen Vader Vader U hier..??
Snijdt u het vleesch dit week-end vader??
Mijn vrouw heeft net verse koffie gezet en tapt meteen een kopje koffie in met een gezellige krakeling ernaast. Onmiddellijk nadat ik mijn schoenen uitgetrokken heb komen de kinderen aanlopen met mijn slippers
Vader uw toffels roepen zij in koor..
De huiskamer blinkt mij tegemoet en de geur van verse bossen bloemen en boenwas zweeft door de kamer.
Kijk dat is reklame dat is de STER..maar de werkelijkheid is anders..

Bek-af van mijn werk kom ik thuis, verdrietig dat de bureaucratie het gewonnen heeft van mijn eigen flamboyante stijl van werken.
Druk druk druk op je werk en dan nog roept men :
Kan jij nog even….
Ach doe ook nog even..
Zou jij wat voor mij willen doen
Ja , ja,ja, driewerf ja maar het sloopt je wel..

En dan thuis gekomen….. niemand thuis…
De vaatwasser staat nog vol, en de koffie die tegenwoordig Senseo heet zit nog in de voorraadbus..
Dan zelf maar koffie gezet… en toch smaakte dat vroeger …eh Pittiger!!
Maar hoort daar klinkt de bel en voor ik mijn schoenen uit heb kunnen trekken sjok ik naar de deur..
Ach kijk het zijn de kinderen….
Pa kan je me band plakken….?
Pap me zakgeld voor deze week
Wat eten we?
Enfin… eerst die schoenen uit…he he Rust!!!!
Maar hoor daar gaat de telefoon het is mijn vrouw…ze is nog even bezig, dus het wordt wat later maar ….
Ach kan jij de vaatwasser even doen..
En de boodschappen…
En nog even langs de bank…
Ja, Ja, Ja, driewerf JA!!!!
Maar soms denk ik…., Shit dit is weer zo een dag…..!!!

Maar op weg naar de supermarkt, rijd ik langs een wegwerker van zo een kabelfirma,
Een mini-happertje graaft een geul en samen met een maat trekt de wegwerker daar de kabel doorheen,
Vervolgens gooit hij met een schep de aarde die zijn geulgravende collega terzijde had gelegd weer in de geul teneinde deze weer te dichten….hij is nu halverwege Obdam en Heerhugowaard dus nog een kleine 3 kilometer te gaan………voor deze klus maar…..heel Nederland wordt bekabeld dus waarschijnlijk heeft de man nog voor jaren werk… geultje open….kabeltje erin…..geultje dicht….dag in dag uit….

Kijk en in die context gezien MAG je eigenlijk niet eens klagen.
Tevreden vervolg ik mijn weg….en morgen…weer lekker naar mijn baas en na het werk lekker naar huis….
Ja het leven is soms zo slecht nog niet..
“de Zwarte Ridder”
Rich@rd A.


deZwarteRidder

Schrijver van de columnbundel: "Misschien word ik wel honderd en andere enge gedachten"

5 reacties

Kees Schilder · 28 december 2003 op 09:18

Herkenbaar tot en met. Strakke column ZW!

pepe · 28 december 2003 op 09:29

😉 Elke dag is een kado, al lijkt het soms zo anders.
Geniet er elke dag maar van, het leven duurt te kort.
Lekker geschreven, met plezier en glimlach gelezen.

Li · 28 december 2003 op 12:50

Wat een lekker binnenkomertje op de zondagochtend. Echt een heerlijke herkenbare column! Ik heb me tranen gelachen. En het einde geeft ook nog eens een ‘boodschap’ mee!

Tja die STER reclames zijn verneukeratief. Vrouwen komen ’s ochtends na een heftige nacht bloedmooi hun bed uit. Make-up en kapsel zit nog steeds alsof ze net van de schoonheidsspecialiste en de kapper komen. Zelfs na een bevalling zit elke haartje (op hun hoofd) nog tiptop. 😀

Li

Mup · 29 december 2003 op 22:16

Lekker relativerend en van een heel andere invalshoek, die van de vader. Tja, ook diens leven gaat niet altijd over rozen.
Erg leuk om te lezen,

Groet Mup.

R@@F · 30 december 2003 op 16:34

Sluit me geheel bij Kees.S aan

Groet
R@@F

Geef een reactie

Avatar plaatshouder