Op de motor

Gisteren passeerde ik er weer een. Zo’n supersenior,
Voor de ingang van het buurtcafé leunde hij achteloos tegen zijn 1000 cc Honda,
strak in het zwarte motorpak, de glimmende integraalhelm wiebelend op de 100 liter benzinetank. Zijn vrouw, ook in tenue, met een achterwerk als een kathedraal, verdween juist door de draaideur, waarschijnlijk even naar het toilet. Ik weet niet wat het is, maar ik kan er niet meer tegen.
Mannen van rond de 65 met een leren jasje, een Arafatsjaal en een zonnebril op de halfkale knijter.
Met een overjas tot op de enkels en een koiboi hoed, waar dan zo’n enge grijze staart onder vandaan piept.
In een niets verhullend strak tricootje half dood op een race fiets.
Bij een brug de knieën strekkend , van die enge magere benen in zo’n kort zwabberbroekje.
Voor het voetgangersstoplicht op de plaats doorjoggend.
Met skeelers op het fietspad in een hip-hop outfit.
In het café met een kleurig fuck dit of dat t-shirt onder een colbertje.
Doorgefitnessed , afgetraind en uitgemergeld.
‘Ik ben dan wel 68, maar van binnen nog een jongen van 17.’
Zet dat glas dan neer man en ga naar buiten bushokjes in elkaar tremmen.
Waar komt dat toch vandaan, dat wanhopige , pathetische verzet tegen het ouder worden.
Waar is de tijd gebleven dat je als oudere met ere in kon dikken in een pak met vest, drie keer per dag een verse Elisabeth Bas bolknak tussen de lippen, na vijven het avondblad en veel oude genevers uit die fles met dat verzilverde schenktuitje.
Nee, er moet nu eindelijk genoten worden.
Bijvoorbeeld door mijn motormuis, op z’n minst met vage plannen voor een wereldreis, schatte ik zo in.
Met zo’n vrouw die daar eigenlijk helemaal geen zin in heeft maar dat geneuzel over avontuur en alles eruit halen wat erin zit al heeft aan moeten horen sinds hij van kantoor z’n eerste uurtje arbeidstijdverkorting kreeg toebedeeld.
En ze zal het ‘m inpeperen onderweg, totdat hij bij Baarle Nassau, als ze voor de zesde keer moet plassen, de motor aan de kant gooit haar voorraad Teena Ladies over het wegdek smijt en brult dat hij NU wil LEVEN !
Ik knikte hem minzaam toe, hij hief nonchalant zijn hand in de oeroude motorgroet.
We leven in een meedogenloze tijd.