Vrienden van mij zijn pas opa en oma geworden van een wolk van een kleinzoon. Dit gebeuren, doet mij beseffen dat het niet zo gek lang zal duren voordat ik aan de beurt ben. En dat maakt me op zijn zachts gezegd minder gelukkig. Opa en oma worden, betekend meestal dat je oud bent en dat je ergens aan de verkeerde kant van een getal staat. Daar valt op zich mee te leven, anders had ik mezelf wel heel jong moeten opknopen. Wat ik veel erger vind is het feit dat opa en oma worden inhoudt, dat je er verplichtingen bij krijgt.

Je wordt verondersteld minimaal twee dagen per week van je vrije tijd op te geven om op de “kleine” te passen. Zelfs je zuur verdiende vakanties moeten worden afgestemd op de vakantie van papa en mama. Tijdens zo’n oppassessie krijg je als oppas oma of opa een hele lijst met “to do” en “not to do” mee. Je moet namelijk wel op één lijn zitten met papa en mama. Geen melk, geen snoep, geen gluten, geen venkelthee tegen darmkrampjes, geen fruithapjes met liga sinaasappel, banaan en roosvicee meer en alle verzorgingsproducten moeten natuurlijk pH-neutraal zijn. Want zoals oma het heeft gedaan is het bijna een wonder dat alle kinderen, die zij heeft opgevoed het hebben overleefd.

Ook wordt het op prijs gesteld als de oppas oma of opa veel praat met het kind. Want volgens Derek moet je je peuter van twee jaar vertellen wat er allemaal fout is gegaan in papa’s of mama’s leven. Het kind voelt schijnbaar op zijn klompjes aan, dat in het rugzakje van zijn ouders niet alleen maar leuke dingen zitten en wordt daardoor onhandelbaar. Hele volksstammen lezen tegenwoordig niet meer voor uit het sprookjesboek van Hans Christian Andersen, maar lezen de meest pijnlijke stukjes voor uit het dagboek van papa en mama. Al dan niet met een happy-end.

Laatst liep ik in de Albert Hein en kwam ik een vriendin tegen uit vroegere tijden. Ze liep een beetje sloffend achter een buggy. In de buggy zat een knulletje te huilen. We raakten aan de praat en met gespeelde belangstelling keek ik naar het jochie wat daardoor de sirene nog iets harder zette. “Ja, zei ze, ik heb hem nu al vier dagen, want zijn kamertje wordt geverfd en je weet dan mag het knulletje ondanks de kindvriendelijke verf, minimaal drie maal 24 uur niet in zijn kamertje slapen. Dus hij is oma zat en, heel eerlijk, eigenlijk is oma hem ook zat.” Terwijl ze dit zei, maakte ze een zak met felgekleurde lolly’s open en gaf er één aan het steeds harder gillende knaapje, die terstond zijn slabekkie hield en verwoed begon te sabbelen.
Verontschuldigend keek ze me aan “Ik weet dat het niet mag, kleurstoffen, E tot Z-nummers, suikers, enz., maar heel af en toe wil ik gewoon een leuke, lieve oma zijn!”

Categorieën: Maatschappij

7 reacties

Libelle · 25 september 2011 op 08:31

Als derde lezer van jouw leuke column en als opa van vier kleinkinderen kan ik je geruststellen.
Als volgt;
1 Laat je nooit structureel inplannen in oppasschema’s.
2 Laat ouders hun eigen flesjes met inhoud meebrengen.
3 Trek je van geen pedagogen of andere ogen
ook maar iets aan.
4 Zorg voor een goed gevulde snoeptrommel met een groot assortiment, die je zelf ook lekker vindt.
(Wat rozijntjes erbij voor de show.)

Boukje · 25 september 2011 op 11:07

Leuk en herkenbaar stukje!
Toch denk ik dat het allemaal wel mee zal vallen in de praktijk.
Doe het gewoon zoals Libelle zegt en blijf bij jezelf.

😀

pally · 25 september 2011 op 11:57

Ha, ha, Bitchy, grappig, deze anti-oma overwegingen. Maar ook ik kan je geruststellen. het is wat je er zelf mee doet. Gewoon doen wat je zelf wilt en niks aanpassen( behalve in nood). Voed je kroost daar nu vast in op. Dat scheelt. Mijn 2 kleindochters van 13 en 9, vinden het een feest hier. En wij ook. Dat komt omdat het uitzondering is.
En je oud voelen? kletskoek! 😀

groet van Pally

Ferrara · 25 september 2011 op 12:17

Ik sluit me graag bij mijn voorgangers aan. Zoals Pally aangeeft doen wij het al jaren en dat bevalt alle partijen uitstekend.
Mijn pannenkoeken zijn natuurlijk wel de beste…

sylvia1 · 25 september 2011 op 16:16

Leuk stuk! Maar wat ’n draken zijn die moeders zeg.. Als mijn moeder oppast mogen mijn kinderen van haar bij de tv eten, minstens 2 koekjes bij het drinken enz enz. Ik ga me daar niet in mengen, oma’s willen graag verwennen, daar zijn ze oma voor.

Bitchy · 27 september 2011 op 16:05

Dank jullie wel!!

Mien · 28 september 2011 op 14:18

Goed neergezet dit kleuteroppaskomkommergekwel.
Qua beschrijving humor en ondertoon.

Deze zette mij aan het nadenken.

[quote]Hele volksstammen lezen tegenwoordig niet meer voor uit het sprookjesboek van Hans Christian Andersen, maar lezen de meest pijnlijke stukjes voor uit het dagboek van papa en mama. Al dan niet met een happy-end.[/quote]
Online neem ik aan, vanaf het good old Facebook … :hammer:

Ja, ja, ook opa’s en oma’s gaan met de tijd mee.

Mien (schreeuwt als oppasser altijd harder dan het kind, dat helpt en lucht op)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder