Het pak slaag

In de vierde van de Havo zit ik in de klas bij Leonard. Al sinds het begin van het lesjaar zitten wij naast elkaar in het lokaal. Intussen zijn wij goed bevriend geraakt met elkaar. Allebei zijn we 15, bijna 16.

De neushaar

Persoonlijke hygiëne is een minimumeis die ik stel om iemand op te nemen binnen mijn kennissenkring.

Het klinkt misschien ietsje verwaand, maar eigenlijk vraag ik toch niet veel, he?

Zeventien

Angela Merkel en Nicolas Sarkozy hadden de baltsrituelen goed ingestudeerd, zich van alle rivalen ontdaan en in een one night stand De Verenigde Staten van Europa verwekt! Heel Europa? Nee, in een uithoek ligt nog een eiland waar stamhoofd David Cameron de belangen van The City stoutmoedig blijft verdedigen tegen het Europa van de Zeventien. De monetaire euromacht ligt al in Frankfurt en Sarkozy gelooft nog steeds dat Wallonië, inclusief Brussel, binnenkort Frankrijk is. In Nederland hebben we wat met zeventien.

Amen

Als het stormt, moet je niet zeiken over principes, maar de handen ineenslaan om de tent te redden. Pas als dat gebeurd is kun je, onder het genot van een mok hete chocolade, in een rustige sfeer, van gedachte wisselen over elkaars opvattingen.

Lege woorden op een moment van zwakte

Terwijl J op de achtergrond de gitaren stemt en R een poging doet enkelingen de laatste rifjes te leren spelen doe ik een inspanning mijn ogen open te houden. 21:47. Over stipt 13 minuten (als dit maar geen ongeluk brengt) moet ik via het trapje des doods het podium betreden en het resultaat van toch reeds menig wat jaren muziekles gaan tonen aan een publiek dat eigenlijk wacht op een topprestatie van hun zoon of dochter die zonet zijn eerste jaartje gitaarles bijna voltooid heeft en voor de zekerheid (kwestie de schijn hoog te houden) toch nog wordt bijgestaan door een drietal meer ervaren gitaristen zoals R, E en mezelf.