‘Hoelang zit ik hier al?’
‘Minstens vijftien minuten.’
‘En niemand die me komt redden.’
‘Ja, spiegel, kijk eens even de andere kant uit, wil je?’

‘Zal ik hem dan toch nog maar eens passen?’
‘Ik zou het niet doen.’
‘Waarom niet?’
‘Je ziet hetzelfde resultaat.’

‘Jemig, waar blijft ie nou?’
‘Zal ik dan maar van droefheid tegen alle maten jurk aanleunen?’
‘Ja, goed idee, het voelt vast fijn, die jurkenwarmte.’
‘Heerlijk, het ruikt naar nieuw met vleugjes plastic.’

‘Ik geef hem nog vijftien minuten.’
‘Zal ik de stopwatch zetten?’
‘Tijd wordt zo relatief in een pashok.’
‘Nee, nu moet ik ook nog plassen.’

‘Ik zeg het je nog een keer spiegel, kijk de andere kant uit.’
‘Ja, ja, ik weet het, je beslaat een hele wand waardoor dit hok onmetelijk groot lijkt.’
‘Maar dat maakt toch iedereen dik … of dun … confronterend!?’
‘Hoor ik het nu goed, komt daar iemand aangelopen?’

‘Twee, twee hoor ik het huisje naast me binnenkomen.’
‘Goh, wat een gehijg ineens.’
‘Waarom gooien ze nu de kleren over mijn spiegel heen?’
‘Nee, alles gaat uit.’

‘Twee jurken, bloemetjes, twee bh’s, een wit een zwart, waar gaat dit heen.’
‘Nee, nee, nee, niet over mijn jurk, die kan niet tegen smet.’
‘Mijn jurk heeft smetvrees, maar dat kan niemand weten.’
‘Zal ik de jurkjes en bh’s terug schuiven, met mijn wijsvinger?’

‘Wie laat ik vandaag eens winnen, mijn angst, mijn ratio, mijn daadkracht?’
‘Mijn daadkracht, nondedju!’
‘Ja, ja, dames, geen jurkenpolonaise in mijn hok!’
‘Kijk nu wordt het aangenaam stil aan gene zijde, mooi.’

‘Hee, hallo, kun je niet even kloppen voor je binnenkomt?’
‘Je bent hier niet bij de Dijk, ja, ja, Toontje Lager mag best, Doe maar normaal, wil je!’
‘De jurk, ja, is het nu eindelijk de juiste maat?’
‘Wat 51 niet te vinden? Nee … Nee … Nee. En ik moet nog steeds plassen!’

‘Hoe ga ik dit nu doen?’
‘Ah, plastic hoezen, zou het kunnen … Ja, ja.’
‘Als ik nu vier hoeken bij elkaar hengel en daar knopen in leg?’
‘Ja, ja, het plastic is stevig genoeg, blijft zelfs wat rechtop staan, is het bakje groot genoeg, hoe schat ik mijn plas in?’

‘Ophouden met vragen Mien, en nu plassen.’
‘Heerlijk, heerlijk … lekker warm ook … in dit koude hok.’
‘Effe nadruppen, huppel, huppel, huppel, daar gaat de laatste druppel.’
‘Effe mezelf terug inpakken in mijn oude kloffie, deze jurk gaat het niet worden.’

‘Sorry, maat, niet de juiste maat gevonden.’
‘Deze tas mag u houden, voorzichtig, hij is nog wat warm.’
‘Ja, ja, excuses aanvaard.’
‘Ik ga de volgende keer eerst naar de V&D wc.’


Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

6 reacties

NicoleS · 15 maart 2017 op 17:18

Haha de pashok brigade wordt lijviger. Wat een inspiratie toch allemaal.?

Nummer 22 · 15 maart 2017 op 20:12

Jawel… geeft een inkijk maar anders dan sie van Heleen van Rooyen. Hmmm een idee borrelt op de….. Pagina Monologen. Ik ga schrijven….jawel.

Mien · 16 maart 2017 op 07:56

Ik paste er gisteren maar net in met mijn stemformulier. Een echt maathok dat nog een beetje rook naar zwevende kiezer. Die lucht …
Het uit- en in- en opvouwen van het stemformulier duurde langer dan het rondje vullen.
Ik heb geklokt. Twee minuten. Inclusief rijbewijscontrole en een klein gesprek met buurtgenoot.

Esther Suzanna · 16 maart 2017 op 09:40

Heb jij bij de V&D gestemd? Hahaha..

Zo is de overstap van pashok naar plashok gemaakt.

Leuk!

Mien · 18 maart 2017 op 12:30

Dank voor jullie reacties.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder