Pasmodel

Verdorie toch, het pasmodel van onze nieuwe financiële jas is niet beschikbaar. Onze maat is overal uitverkocht en het tweede keus model is uit de schappen gehaald toen het modelletje te populair werd. Via een bevriende dochteronderneming van een relatie van een vriend van een kennis kunnen onze wensen worden gerealiseerd, maar dan wordt het wel duurder, natuurlijk. Een nieuwe hypotheek sluiten anno 2011 is fiscaal gezien niet voordelig, is zelfs financiele zelfmoord te noemen volgens de hypotheekmeneer. Met de waarde die vanuit de vorige eeuw in onze levensverzekeringen werd opgebouwd, is het onverstandig om deze fiscale portemonnee open te breken. Van het woord fiscus krijg ik spontaan uitslag dus er is geen haar op mijn hoofd die erover denkt, om onze hypotheek uit het jaar kruik te versleutelen.

Zuchtend bekijk ik de mailtjes die zojuist zijn langsgefietst. Ik weet niet wat ik erger vind op dit moment. De gedwongen verbouwing, het juridisch gesteggel om de bouwvergunning wat eindelijk achter de rug is, of het huidige gevecht om de pegels. Al ruim twintig jaar betaal ik elke maand keurig op tijd, of nog ervoor, netjes rente en aflossing van de bestaande hypotheek. Daarmee vind ik dat ik best wat krediet heb verdiend maar daar heeft de geldverstrekker totaal andere ideeën over.

Mijn geldwensen zijn niet extreem te noemen. Ik wil niks extra-orbitants in de zin van een uit zijn krachten gegroeide hybride keuken met kookeiland, waar je met een plezierboot kunt aanleggen. Ook wil ik geen exotische bananenbomen vloer met zilveren popnagels, die speciaal door ingevlogen Afrikaanse pigmeekindertjes met de hand worden ingeklonken.

Mijn wens is simpel: ik wil niet naar China zakken met mijn huis. En ik wil er ook niet op vakantie. Wat ik wel wil, is een betonnen fundering die staat als een huis. Met liefst vloerverwarming, dat dan weer wel. Een en ander ter besparing op de stookkosten van mijn elektravrienden uit Arnhem.

Daarnaast wil ik post-renovatief gewoon mijn oude behang terug op de muur en ook wil ik dat het oude zeil op de vloer wordt teruggelegd. Mijn vijfpits gasstel voldoet prima en moet weer worden teruggeplaatst in de bestaande keuken die ik haat, maar die mijn tweede ik is geworden. Ook wil ik na de verbouwing herenigd worden met de eikenhouten theekast en buffetkast van mijn oma. Onverwoestbare en praktische kwaliteitskasten, met een knipoog en een zucht naar het verleden.

Verder wens ik, dat ik de komende tijd een beetje ongeschonden doorkom met mijn gezin en met opoe, mijn moeder van 82 jaar die ook mee moet, in de verbouwing. Ik hoop dat we de moed en de gezelligheid erin houden, ondanks de enorme bende die ongetwijfeld huis zal houden in het hoofdgebouw.

Net voordat ik de laptop wil sluiten, gaat het lichtje van mijn E-mail programma knipperen. Een nieuw E-mailbericht. Openen of niet? Ik heb er zo ontzettend geen fut meer voor, vandaag. Met de moed der wanhoop klik ik op het envelopje.

Dit keer bevat het goed nieuws. Onze hypotheekcouturier heeft een realistische geldverstrekker gevonden, die wil meewerken aan het ontwerp van onze nieuwe financiele jas. De jas wordt wel wat duurder, maar de stof en de sluiting zijn beiden van betere kwaliteit. Ik open de voorlopige offerte binnen het bericht, lees aandachtig en af en toe knik ik goedkeurend.

Ik druk op “uitgebreide offerte aanvragen” in het antwoord, daarna klik ik op verzenden. Op naar doorpasmodel nummer twee; gelukkig is vermageren nog niet nodig.