Wij hebben pietjes, om precies te zijn: duiven! En met wij bedoel ik dan de flatbewoners, ik maak daar zelf ook deel van uit. Zelf ben ik een verwoed aanhanger van een duifvrij balkon en ik jaag die beestjes regelmatig weg. Daar zijn ze immuun voor geworden en sommige duiven verdenk ik er zelfs van dat ze grinnikend provocerend hun middenteen tegen mij opheffen. Dus neem ik strengere maatregelen: ik schreeuw, bons op ramen, laat m’n gezicht zien, trek rare bekken en produceer nog gekkere geluiden, maar niets helpt. De grens van het toelaatbare is hiermee bereikt want de buurt kijkt mij toch al zo meewarig aan, ik moet tenslotte om mijn naam denken.

Gisteren hoorde ik de roddelbuurvrouw, hangend over haar balkon, tegen een andere buurvrouw klagen over duivenoverlast. Dus ik spitste mijn oren en hoorde aan dat zij er schande van spraken dat er op een bepaald balkon zelfs 2 nesten liggen; en dan die rommel eromheen, gadver. Vandaag stond diezelfde roddelbuuf in de hal met de duivenbuuf gezellig te kletsen. Nog even en dan komen ze uit, hoorde ik haar zeggen. Die kleintjes zijn zo leuk he, zei de roddelbuuf. Mijn broek zakte er spontaan van af.

Eenmaal boven deed ik eerst mijn balkondeur open en zag direct een enorme duivendrol liggen. Kunnen die beesten nu ook al gedachten lezen?

Categorieën: Verhalen

10 reacties

Trukie · 18 oktober 2006 op 21:15

Naar links andere opmerkingen maken dan naar rechts. In een gehorige flat moet je geen politiek willen bedrijven 😉
Maar ja, maak dat slimme buuf mar eens wijs.

Mooi neergezet.

KawaSutra · 18 oktober 2006 op 22:49

Bij een vijver kun je de vissen laten beschermen door een nepreiger. Kun je geen nepkat nemen? Of een echte natuurlijk als je daar geen hekel aan hebt!

pally · 18 oktober 2006 op 23:11

Die duif z’n broek was zeker ook afgezakt.
leuk geschreven.

vanlidt · 18 oktober 2006 op 23:18

Over het balkonhek met duivennesten, en roddelbuuven ook trouwens.

DriekOplopers · 19 oktober 2006 op 00:23

Waarom nou toch die hekel aan duiven? Beetje knoflook, beetje rozemarijn, tijm en honing, beetje olie. Zachtjes in de oven…

😀

Driek

becky · 19 oktober 2006 op 05:43

geweldig

arta · 19 oktober 2006 op 09:50

Erg grappig geschreven!
leuk!
🙂

KingArthur · 19 oktober 2006 op 10:23

Hoorde onlangs een verhaal over een vrouw van 80 die met haar wandelstok (die rollator is ook zo onhandelbaar) een duif had doodgeslagen omdat ze zich ook aan die beesten ergerde. Misschien moet je haar eens uitnodigen.

Bitchy · 19 oktober 2006 op 11:06

Door jouw column te lezen, komen bij mij plots allerlei leuke ervaringen met duiven boven 😉

Ma3anne · 20 oktober 2006 op 07:50

[quote]ik schreeuw, bons op ramen, laat m’n gezicht zien, trek rare bekken en produceer nog gekkere geluiden, maar niets helpt.[/quote]

Ik zie het voor me en zal nooit meer in de buurt van jouw flat durven komen.
Maar ja, ik ben geen pietje.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder