Puike psychose

Bedroevend was de reputatie. Feitelijk ten hemelschreiend. Van dat protestantse streekziekenhuis in Ermelo op de Veluwe. Strak in de zwarte verf, Bijbelvast in de leer. Salem heette het. Had een relatie met de veel beleden en belegen religie. Schuimend baden wordt daar al snel devoot bidden. Praten vertaalt zich in prediken. Erger, medische missers waren eerder regel dan uitzondering. Tuchtcolleges Gezondheidszorg waren nog onbekend, een medicus bij voorkeur heilig. Het hospitaal is later opgegaan in het grotere katholieke St-Jansdal te Harderwijk. Twee geloven op één kussen. Onbegrijpelijk. Wordt dan nog maar eens beter. Misschien tegen beter weten in. Wonderen zijn sowieso de wereld niet uit. Volgens ouderlingen (m/v) in Ermelo! Misdeelden met geestelijke beperkingen bepalen er het groezelig straatbeeld. Kwijlend en wanklanken producerend. Ook zij leven (nog) in een zorgzame samenleving. Ze wandelen regelmatig de poort uit, verlaten de centra. In grote kuddes doorkruisen ze het centrum. Ieder z’n eigen vertier! Op elke straathoek of terras, aan iedere kassa of balie, word je geconfronteerd met mensen die een genetisch defectje hebben. Op sjouw natuurlijk onder begeleiding. Het moet niet té gek worden. Ondersteuning genietend van kleurloze hulpverleners. Vrouwen. Hebben toch minder moeite met kwijl, loopneuzen, onwelriekende adem, nadruppelende plassers en volgezogen incontinentieluiers. Brood of appelgebak voeren aan deze gehandicapten gaat hen makkelijk af. Lijkt het. Samen welhaast één groep vormend. Vaak elkaar omstrengelend. Snoezelend het straatbeeld vervuilend. Wie is nu precies wat? Wie lijdt, wie begeleidt?

Maar er is meer rampspoed. Ermelo biedt de regio namelijk knettergek-opnamen. Vrijwillig of gedwongen. Met het mes op de keel. God wikt, de psychiater en rechter beschikt. Schepsels des Heren die niet sporen. Al dan niet tijdelijk. Ontregeld, ontheemd, ontremd. Noem het manisch, noem het psychotisch. De ‘evenwichtige’ psychiater: “Uw persoonlijkheidsstoornis wordt gekenmerkt door een star en duurzaam patroon van gedachten, gevoelens en gedragingen die binnen onze cultuur duidelijk afwijkt van de verwachtingen”. Tragisch. Je eigen verwachting was al nooit omvangrijk. “Je adequaatheid van emotionele reacties laat te wensen over”. Kortom, je staat lichtelijk conflictueus in het leven. “Je registratie en interpretatie van jezelf, anderen en gebeurtenissen bevindt zich niet op een adequaat niveau. Beheersing van impulsen vertoont zelfs wat rafelrandjes”. Eigenlijk ben je dus een complete nobody.

Aldus de deskundige die alleen maar psychiater is geworden om een inkijkje in de eigen wankele psyche te krijgen. Daarna knip-en plaktherapie plus twee gespreksmomenten per week met een postpuberaal psychiatrisch verpleegkundige. Die snotneuzen hebben amper een visie op eigen problematiek. Nee, dat sorteert metéén kalmte en stabiliteit. Als cliënt weet je moe gestreden het spoor weer te vinden omdat farmaceutisch ingrijpen of therapeutische neuzelsessies niets glad streken. Door andermans wanen, depressies of suïcidaliteit hebben machinisten van de Nederlandse Spoorwegen slapeloze nachten wanneer uit roosters blijkt dat ze Ermelo op hun traject terugvinden.

Bezoek aan het schaarse Ermelose winkelbestand is geen aanlokkelijke gedachte. Een terrasje pikken? Plaatsnemen in plastic terrasstoelen? Plastic, omdat riet in Ermelo alleen op daken ligt. Van dure, vrijstaande villa’s. Ook appelgebak bestellen en koffie verkeerd? Grote kans dat die ook inderdaad niet prettig valt. Dat landgenoten daar nog hun fiets-/kampeervakantie willen doorbrengen is een compleet raadsel. Veertien dagen isoleer op zo’n depri-park.

Met klinkende namen als “Rabbit Hill”of minder exotisch “Dennenheuvel”. Duizenden euro’s aftikken voor muf ruikende kussens en vochtige doorgelegen matrassen. Over gek gesproken. “Maar we genieten zo van de natuur en rust!” Ontstressen door gelegitimeerd aapjes kijken zeker. Je bevoorrecht voelend. Jij bent hier tenslotte voor je ontspanning. Jij hebt vakantie. Jij hebt ze tenminste nog allemaal op een rijtje en geen aangeboren schade. Denk je. Ondanks scheiding, overspel, drankzucht, seksverslaving, homo- en biseksualiteit en andere geneugten des levens. Ieder huis z’n eigen kruis. Ga er maar van uit dat iedereen een slag van de molen gehad heeft. Zonder van God los is er toch aan iedereen gewoon een steekje los! Koffie plus appeltaart, wie?