Nog steeds klopt haar hart als ze weet dat hij thuis komt.
Ze heeft jaren verlangend gewacht tot de tijd rijp was. Als tiener van amper 12/13 jaar was ze al hopeloos verliefd op die ene, toen nog onbereikbare man. Zij werd door hem gezien als een giebelende vervelende puber, die hij les moest geven. Als hij al naar vrouwen/meisjes keek met mannelijke ogen dan viel zij absoluut buiten de boot, hij zag haar niet. En dat wist zij. Elke les weer kreeg zij toch weer de kriebels, die ze verborg voor iedereen. Want waarvan zij droomde dat was niet mogelijk, hij was te oud en zij veel te jong. De jaren gingen voorbij, zij kreeg in die tijd wel wat vriendjes, maar in haar hoofd bleef die ene altijd spoken.
Geen enkele andere jongen bracht haar hart zoveel op hol, zoals hij wel deed.

Toen hij eindelijk oog voor haar kreeg, was zij verkocht. Negentien jaar was ze toen en ze wist het zeker hij heette geen Jacob, maar hij was hare ware. Veel tijd hadden ze niet nodig om te beslissen dat zij samen verder zouden leven.
Ze trouwden een ruim jaar later en konden hun geluk niet op, een leuk huisje en al snel een mooi klein dochtertje. Het leven leek hen alle geluk te geven.

Die eerste jaren waren mooi, toen volgden er perioden van verdriet en pijn, een chronisch zieke dochter, een andere dochter op komst bracht helaas ook weinig moois.
Nog voor zij werd geboren werd haar leven genomen, zware tijden vol donderwolken. Maar altijd was hij er voor haar. Hij haalde haar uit diepe dalen en samen klommen zij weer naar de top.

Nu twintig jaren later wast zij nog elke dag zijn vuile sokken, bij elkaar zijn het er een heleboel geworden. Er kwamen ook nog heel wat kindersokjes bij. En al zijn er momenten van regen, de zon schijnt in haar hart nog altijd.
Zij mag houden van hem en enkele goede vrienden, zij leeft met plezier tussen de bergen sokken, maar aan strijken blijft ze een hekel houden. (Levens)Kreukels kunnen ook zo mooi zijn. Ze hoopt nog minstens op nog eens ruim 14.500 vuile sokken van hem.


pepe

Vrouw, (schone)moeder, leerling-creatief schrijven en nog veel meer. Wil je meer lezen? Hier schrijven wij (meiden van Mary)www.meidenvanmary.wordpress.com. Ik mag één van deze meiden zijn. Schrijven is schrappen, het schrijven schrappen is geen optie.

10 reacties

viking · 20 februari 2004 op 13:21

Vrouwen blijven toch onpraktische wezens he… elke dag zijn sokken wassen. Stinken ze zó erg? Of heeft ze niets beters te doen dan sokken wassen. Zou zij nu deze sokken een paar dagen ‘opsparen’ dan hoeft zij maar één keer in de week sokken te wassen. Dat spaart een hoop tijd, die zij dan weer aan haar lief kan besteden, en wellicht ook nog eens water, poeder en energie.

Kolere wat ben ik in een melige bui vandaag!

Ma3anne · 20 februari 2004 op 13:55

Als je dit leest, geloof je toch onmiddellijk dat De Ware bestaat.

Mooi en ontroerend, Peep!

Kees Schilder · 20 februari 2004 op 14:42

Heel mooi geschreven peep, maar is het nu “haar hart” of “mijn” hart?

Mosje · 20 februari 2004 op 18:53

Pepe!
Voor zover ik weet is dit je eerste column die je schrijft in de zij-vorm, en niet in de ik-vorm.
Daarmee neem je wat afstand van de dagelijkse dingen die je normaal schrijft.
Heel goed gedaan!!

Suus · 20 februari 2004 op 19:14

He, het is zij-week! (Als reactie op Mosjes’ commentaar). Mooi, erg mooi.

Mup · 21 februari 2004 op 00:17

Een ‘zij’ om trots op te zijn. Ook op de column,

Groet Mup.

pepe · 21 februari 2004 op 08:58

[quote]Vrouwen blijven toch onpraktische wezens he… elke dag zijn sokken wassen. [/quote]

Ja erg he, wat had ik toch graag een man geweest, maar dan was hij niet mijn ware geweest 😉 En wat betreft je melige bui, lekker laten komen die buien 🙂

[quote]geloof je toch onmiddellijk dat De Ware bestaat. [/quote]

Ik heb geluk gehad met de ware vinden, dat besef ik heel goed, zeker als ik om me heen zie.

[quote]maar is het nu “haar hart” of “mijn” hart[/quote]
haar hart is het mijne

[quote]Daarmee neem je wat afstand van de dagelijkse dingen die je normaal schrijft.[/quote]

Niet eens bewust gedaan.

[quote]het is zij-week! (Als reactie op Mosjes’ commentaar). [/quote]

Thanks leuk gevonden, en die zij-week klinkt wel oke;-)

[quote]Een ‘zij’ om trots op te zijn. Ook op de column,[/quote]

Wil de Zij die dit schreef even goed in haar spiegel kijken, zij mag namelijk ook trots zijn op zichzelf 🙂
Mag ik een handtekening van jou…

Eftee · 21 februari 2004 op 12:41

Ik ben een beetje laat met reageren, maar beter laat dan nooit.
Wat een super-romantische column Pepe. Behalve die sokken dan.
Hartstikke goed geschreven!

deZwarteRidder · 21 februari 2004 op 13:13

Lieve column…zo uit het hart.. mooie zinsbouw klasse Peep.

Farfalla · 3 maart 2004 op 20:25

Gefeliciteerd, dat deze column column van de maand is geworden is zeker op zijn plaats!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder