Een forse man met witte baard haalt bij grote vrieskou het anker binnen in de haven van Stolbovoy. We tellen begin december. Aan boord bezien zo’n pakweg tien rendieren en wat elfjes, in veel te dunne gewaden, de handelingen van de gebaarde man. Straks moeten ze aan de bak. De elfjes bibberen. Ze hebben veel te weinig kleren aan.
De stoomboot draait langzaam de haven uit richting Barentszzee, het is nog een lange weg te gaan. Uit de speakers in de kajuit klinkt de nieuwste kerstcd van Fransje Bauer. Weemoed is in Frans zijn repertoire geslopen. Zelfs stoere baardmans slikt een paar tranen weg. Hoofdelf Gangrinius reikt de droeve man snel wat Fisherman’s friends aan. Hij kan zijn baasje maar moeilijk zien huilen.
De Botnische Golf is nog ver weg. Het laatste stuk van de reis moet over land. Land van dennenbomen en dingelbellen. Hopelijk bereiken ze op tijd Åland. Drie bemanningsleden van de onlangs verdwenen Argentijnse onderzeeër komen uit Åland. De moed is inmiddels opgegeven en de herdenkingsdienst gepland. Santa wil de dienst niet missen. Bij gebrek aan verse bloemen heeft hij ijsbloemen geplukt. Met niets aankomen is not done. Zelfs in Åland niet.
Voor het kerkje van hoofdstad Mariehamn worden Santa en zijn hoofdelf (de andere elven liggen uitgeteld met longontsteking te bed) welkom geheten door een klein mannetje met verwaarloosd Trumpkapsel en hoge piepstem. In het voorbijgaan drukt Santa het kleine mannetje een lokale kappersbon in de hand. Beroepsdeformatie zogezegd. Het duurt immers nog pakweg twintig dagen voor het kerstmis is. De gelegenheid maakt de gulle gever.
De dienst is hartverwarmend. Op het hoogtepunt van de mis popt in de Barentszzee plots een onderzeeër omhoog. Hoe is het mogelijk? Zullen ze voor kerst Argentinië nog halen? Zonder huilen? Niemand die het verder weet. Behalve Santa, uit Åland.
5 reacties
Nummer 22 · 6 december 2017 op 14:33
Mooi wonderlijk verhaal??
Karen.2.0 · 6 december 2017 op 15:16
Ik moest even nadenken over de titel maar het kwartje is gevallen. idd, wonderlijk, mooi en heel kerstig!
Esther Suzanna · 7 december 2017 op 15:19
Bijzonder verhaal. Mooi.
Mien · 7 december 2017 op 16:25
Mmm … zo bijzonder is het niet. De kerstman overzomert altijd in het hoge Noorden en treft vervolgens voorbereidingen voor het grote gebeuren in zijn geboortplaats Aland (sorry, krijg het bolletje er even niet op). Dat daar dan plots een onderzeeër opduikt is niet echt uitzonderlijk. Ware het niet dat het hier een Argentijnse onderzeeër betreft, gezien de actualiteit, is dat dan misschien wel bijzonder. Dat er überhaupt mensen in zo’n ding durven, dat vind ik pas bijzonder.
Edoch, dank voor jullie reacties.
Karen.2.0 · 7 december 2017 op 17:28
Het leuke aan dit verhaal is dat je de actualiteit naadloos verweven hebt, na het verhaal van de verdwenen journaliste en hoe zij stukje bij beetje werd terug gevonden stapt niemand meer zonder nadenken in een onderzeeër 😉