In koeienletters pronkte ‘Basisschool ‘t Maxend’ op het lesgebouw. Witte rijp, die in de lange staart van de heldere aprilnacht was ontstaan, lag op het zwarte platte dak van de fietsenstalling geduldig op zonnestralen te wachten. Onze juf was, zoals zo vaak, al druk doende in haar lokaal. Blakend van enthousiasme, daarbij gedreven door een nimmer aflatende behoefte ons te vormen, verwelkomde ze ons die ochtend in ‘haar tempel’.

‘Goedemorgen, Piet. Hallo, Jeanette. Lekker geslapen, Diederik? Leuke sjaal heb jij, Karin!’
Juf Mieke. Altijd had ze aandacht voor ons. Als een warme deken wierp ze haar talenten uit over de klas.
‘Juf Mieke, gaan we alstublieft eerst rekenen?’
‘Ik zal zo vertellen wat we gaan doen, Johnny. Héél eventjes wachten tot iedereen binnen is en op zijn stoeltje zit.’
‘Mijn vader kan vanavond niet op het tien minutengesprek komen, juf. Hij moet overwerken.’
‘Dat kan gebeuren, Paul. Fijn dat je het vertelt. Komt je moeder wel?’
‘Ja juf, mamma komt wel.’
‘Oké jongens en meisjes. Goedemorgen deze mooie morgen. Vandaag beginnen we de dag met spreekwoorden.’
‘Wat zijn dat, juf?’
‘Volkswijsheden, Maartje. Korte krachtige uitspraken die een waarheid of een wijsheid bevatten.’
‘Ik begrijp het niet, juf. Mag je het dan niet opschrijven?’
‘Je mag het opschrijven of uitspreken, Kees. Ik zal jullie een voorbeeld geven.’
‘Ja, ja … voorbeelden, juf.’
‘Oké, kinderen. Oost west, thuis best. Weet iemand misschien wat dat betekent?’
‘Juf, juf, …’
‘Zeg het maar, Peter.’
‘Thuis is het altijd het beste.’
‘Heel goed! Waar je ter wereld je ook bent, en het goed hebt, thuis voelt het altijd het beste.’
‘Nog eentje, juf …’ klonk het in harmonie.
‘Eens kijken. Oude bomen moet men niet verplanten. Iemand van jullie een idee?’
‘Juf …’
Zeg het maar, Els.’
‘Oudere mensen kun je beter niet verhuizen.’
‘Heel goed, Els. Jullie beginnen het te begrijpen. Goed zo, kinderen. Nu de helft van een spreekwoord. Dan maken jullie hem verder af. Als het kalf verdronken is … zeg het maar, Dahnée.’
‘… dan is de moederkoe verdrietig!’

© Rolf van der Leest


Rolf van der Leest

Rolf van der Leest is het transparante pseudoniem, waaronder ik mijn ‘proviand voor de geest’ publiceer. Met gepaste trots presenteer ik tevens mijn autobiografische-roman 'Verslikt in het leven' en de weldra verschijnende ero-literaire roman 'Ondeugdelijke spiegeling - Werklust'. Met groet, Rolf van der Leest

6 reacties

Meralixe · 31 juli 2015 op 09:27

Wauw!!! een boekenschrijver onder ons!!!

Maar he, Rolf mijn eerste indruk is toch wel ‘verschrikkelijk zeemzoeterig’ hoor. Uiteraard goed geschreven maar ik durf het bijna onwerelds en ouderwets noemen.
Alhoewel, ‘Verslikt in het leven’ geeft me dan weer hoop op een thema met poten en oren.

Nu ja, smaken verschillen en alvast welkom op column x. Ik hoop dat er meer achter zit dan enkel maar het wat aandacht geven aan uw boek.
We hebben hier al van alles meegemaakt op deze site. Ook dit.

troubadour · 31 juli 2015 op 10:09

Van harte welkom hier. Leuk en luchtig begonnen!

Pierken · 31 juli 2015 op 14:15

Hiermee werp je mij teveel terug in de sfeer van EO-kinderseries uit de jaren zeventig. En die ben ik blijkbaar ontgroeid. De braafheid landt daardoor niet. Die komt mij te verbijzonderd over. Met wat meer tegenwicht had je hier m.i. meer uit kunnen halen. Qua inhoud dan, want je schrijfstijl vind ik goed. Welkom op CX. Ben benieuwd naar je volgende.

Ferrara · 1 augustus 2015 op 12:53

Speels debuut. Wel een beetje brave klas. Die slotzin is geweldig.
Gefeliciteerd met de 2e druk van je boek, zegt wel iets over je schrijven. Succes hier!

Rolf van der Leest · 1 augustus 2015 op 14:45

@Meralixe, @troubadour, @Pierken en @Ferrara,

Dank voor de complimenten en de gemaakte opmerkingen. Leuk om zo kennis te mogen maken met een aantal schrijvers van columnx. Het is altijd goed om te weten waarom de tekst zo is geschreven en vanwaar deze stijl.

Ik heb dit verhaal geschreven als inzending voor de OSMS schrijfwedstrijd. Exact 335 woorden, thema autobiografisch schrijven over juf of meester. Aangezien ik van 1967 ben, kom je automatisch in die tijdsgeest terecht. De stijl was een bewuste keuze. Afwijken van geijkte paden en niet resigneren in standaard patronen!

De jury heeft mijn inzending bekroond met een plaats bij de eerste tien, maar nog veel mooier was de eervolle vermelding. Sprekende woorden krijgt vanaf 6 augustus 2015 een eigen pagina op de website van OSMS.
Citaat van de juryvoorzitter: “Ik vind het zó goed dat ik het een eervolle vermelding wil geven. Ik zou het graag op de website zetten en ernaar verwijzen in de komende ‘Verhaal van de maand’ als zeer geslaagd voorbeeld van hoe je een levendige dialoog schrijft.” Einde citaat.

Ik ben er ontzettend trots op en hoop dat het jullie duidelijk is waarom het verhaal zo is als het is … :-))

Graag wil ik jullie de komende dagen drie 120 woorden verhalen voorschotelen. Daarmee schakel ik dan volledig om naar eigentijds, catchy en direct!

Groeten en veel leesplezier, Rolf van der Leest

Dees · 2 augustus 2015 op 16:46

Tja en wie heeft er dan gelijk hè, de jury daar of de lezer hier? Allebei?

Dat je blij bent met de complimenten snap ik. Ook ik vind het een tikkeltje te braaf. Wel goed geschreven.

Ben benieuwd naar de volgende catch.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder