Eén van de meest belachelijke muziekoverzichten is de [url=http://top2000.radio2.nl/2005/site/page/homepage]Top 2000[/url] op Radio 2. Op nummer 1 staat zelfs een geflopte single van ouwe hippie Boudewijn de Groot. Zijn nummer ‘Avond’ heeft geen enkele historische waarde en is een cover van een albumtrack van Rob de Nijs uit de jaren ’70. Als Nederlanders dat nummer zo goed vinden, is het erg vreemd dat het volledig ontbreekt in de Top 1000 van Veronica en de Top 4000 op Radio 10 Gold. Deze opvallende uitverkiezing lijkt vooral een goedkope publiciteitsstunt. Gelukkig probeert presentator Matthijs van Nieuwkerk in ‘Top 2000 à gogo’, het dagelijkse tv-programma tussen kerst en de jaarwisseling, de lijst in perspectief te plaatsen. Terecht merkt hij op dat je de Top 2000 soms kunt liefhebben, maar dat je er vooral een enorme hekel aan hebt door de merkwaardige volgorde. Wat hij niet noemt, maar wat wel heel erg opvalt, is dat de lijst voornamelijk wit is. De eerste donkere artiest, Bob Marley, vinden we pas op 93!
Nederlanders blijken vooral op blanke artiesten te stemmen en belangrijke stromingen als soul, disco, funk, hiphop, R&B en house worden bijna volledig genegeerd. Gelukkig staat de donkere kreuner Barry White met ‘You’re the first, the last, my everything’ in de top 10 van de Top 4000, maar slechts 262 in Top 2000 en 327 in Top 1000! Nog droeviger is het gesteld met een van de belangrijkste exponenten van de soul, Marvin Gaye. Hij komt in de Top 2000 met ‘Sexual Healing’ niet verder dan 774, in de Top 4000 staat hij daarmee op 541 en in de Top 1000 doet hij het iets beter met een 283e plaats. Maar voor een man met zo’n status is dat natuurlijk veel te laag. Een ander voorbeeld van de onbegrijpelijke keuzes van de stemmers zijn de noteringen van voormalig superster Prince. Met ‘Purple Rain’ doet hij het redelijk goed op een 40e plaats in de Top 1000, maar hij staat met deze klassieker slechts op 152 in de Top 2000 en op een beschamende 218e plaats in de Top 4000.
Op de cd die er van de Top 2000 is verschenen, staat gelukkig wel ‘The hostage’ van discozangeres Donna Summer. Maar helaas is deze ‘tearjerker’ niet kenmerkend voor haar oeuvre. De baanbrekende dancetrack ‘I feel love’ is dat wel, maar dat nummer staat op 1335 (!) in de Top 2000, op 935 in de Top 1000 en op 362 in de Top 4000… Tja, als de genoemde lijsten representatief zijn voor de Nederlandse maatschappij, dan is de multiculturele samenleving nog heel ver weg. Nu overheerst in de lijsten een huiskamersfeer van opgebakken aardappelen, tot pap gekookte spruitjes en gesloten gordijnen. Echte liefhebbers van popmuziek kunnen de lijsten van de diverse omroepen daarom beter links laten liggen en kijken naar de serie die de NPS vanaf 3 januari wekelijks over de soulmuziek gaat uitzenden.
[img]http://donnasummer.com/gallery/dslg_16.jpg[/img]
Donna Summer wil niet horen op welke plaats ze staat…
20 reacties
Kees Schilder · 29 december 2005 op 17:41
Heeft de AIVD hier al onderzoek naar gedaan?
En wordt het niet tijd voor een top 100.000, zodat iedereen de nodige aandacht krijgt?
Zonder gekheid; ik ben het wel met je eens dat donkere artiesten minder worden gewaardeerd en dat is jammer.
Bakema_NL · 29 december 2005 op 18:25
Ten eerste zijn dit soort lijstjes totaal niet representatief, niet iedereen stemt ook. En dan kun je dus haast concluderen dat het veeal blanke mensen zijn die stemmen en die ook nog eens de voorkeur geven aan blanke artiesten, wat zeer waarschijnlijk niks te maken heeft met een huidskleur, maar met voorkeur van muziek. Al die kleurlingen zijn waarschijnlijk te lui om te stemmen, om er maar even een foute uitspraak uit te knallen, maar serieus gezegd zal het waarschijnlijk zo zijn dat het de meesten van hen geen hol interesseert om een stem uit te brengen op dit soort nietszeggende lijstjes.
Op mtv word je doodgegooid met allerlei nietszeggende hapklare rnb en hiphop brokjes die vrijwel allen geen blijvend effect genereren, het zijn tijdelijke riedeltjes die even snel weer vergeten worden en in dit soort lijstjes totaal misplaatst zouden staan.
Neemt niet weg dat klassiekers als Theme from Shaft van Isaac Hayes en Papa was a rolling stone van The temptations zeker in dit soort lijstjes horen te staan om maar 2 voorbeeldjes te noemen.
De discriminerende factor die hier aangehaald word staat totaal haaks op wat er op dit moment gaande is in de hitlijsten. Maar zo staat de kwaliteit van de hitlijsten van nu (zeg de afgelopen 15-20 jaar) weer haaks op de kwaliteit van deze top 1000’s, 2000’s of hoeveel platen het ook mogen zijn.
Nu ken ik de lijsten verder niet hoor van dit jaar, ik houd me er niet zo mee bezig, maar ik herinner het me wel van vroeger, meestal op 1 was Bohemian Rhapsody te vinden van Queen, Led zeppelin’s Stairway to heaven en Deep purple’s Child in time daar vlak in de buurt………dus geen idee of dat erg veranderd is de laatste jaren en wat boeit het eigenlijk, zo’n momentopname van een zeer kleine groep stemmers.
Zo’n nummer van Boudewijn de Groot riekt weer naar een soort publiciteitsstunt om hem op 1 te krijgen, anders had die plaat dat natuurlijk nooit gehaald. Henk Westbroek deed het al eens met Metallica”s One, allemaal blank langharig tuig ook trouwens. 😛
pepe · 29 december 2005 op 20:33
Gelukkig luister ik toch alleen naar wat ik wel leuk vind. Dus een top 1000 of top 2000 zijn aan mij niet besteed.
Wel een leuke column.
Li · 29 december 2005 op 20:42
Ik snap wat je bedoelt.
Persoonlijk zal het mij een worst zijn wie er op 2000 of op 1 staat. Het levert een aantal dagen lekkere muziek op. De tv blijft uit en de radio aan en soms blaas ik stof van een lang vergeten cd of lp omdat ik zin heb in meer. 🙂
Li
wendy77 · 29 december 2005 op 21:19
Ik mag graag luisteren naar al die lijsten, maar het maakt me geen ruk uit wie er op nr 1 of 100 staat. Het staat in ieder geval garant voor een dagje goede muziek.
En het is me eerlijk gezegd nog nooit opgevallen dat er minder ‘donkere’ muziek in staat dan/als(?) ‘blanke’. Ik vind toch alles leuk 😀
Wel weer een goede column Eddy!
sally · 29 december 2005 op 21:45
Geweldig lekker programma van Matthijs van Nieuwkerk. En fantastische presentatie.
Eindelijk weer eens een programma waar we echt even voor gaan zitten.
Wat de donkere artiesten betreft ben ik het absoluut met je eens.
Ook genoten van je column.
Groet
Sally
Ma3anne · 29 december 2005 op 21:56
Het programma van Matthijs van Nieuwkerk heb ik nu twee keer gezien en dat vind ik smullen!
Vooral al die fantasatische nummers die vergeten zijn in de lijst, haalt hij via zijn gasten boven water en dan blijkt eens te meer, dat die top 2000 lijst een giga-wassen neus is.
Leuke column weer, Eddy!
WritersBlocq · 29 december 2005 op 22:29
Leuke en pittig geschreven column Eddy. Compli voor de titel!
Ik heb geen flauwe notie van zwarte of witte muziek en let er niet op, maar nu je het zegt, ja, je hebt wel gelijk. Ik luister altijd naar de Top 1000 van Veronica en baal als ik de deur uit moet, en mijd mensen die rond de tijd van het jaar die Godzijdank weer voorbij is, over een hoog Jinglebellgehalte beschikken 😡 en daar cd’s van draaien. “Jezus draait zich om in zijn kribje bij deze muziek!” grapte ik laatst nog bij iemand, die het overigens niet grappig vond 😮 hoe ik zijn keurig samengestelde cd gedownload had, juist voor mij. Afijn, op 31 december worden de laatste 100 nummers nog een keer herhaald op Veronica. Zwart of wit, het is lekkere muziek en ik blijf bij de radio, in de auto of thuis, totdat de klok partytime slaat.
KawaSutra · 30 december 2005 op 01:16
Je hebt me wel weer even aan het denken gezet Eddy. Die verschillen in hitlijsten heb ik nooit geweten. Overigens de kleurverschillen ook niet. Ik volg Bakema in deze. Ondanks mijn adoratie voor Led Zeppelin mag ‘Papa was a rolling stone’ van de Temptations van mij op 1.
Mien · 30 december 2005 op 12:59
Geel, rood en blauw mis ik ook … ennuhh …
Neet oet Lottum (Hald mich ’s vas) staat met plaats 508 ook prominent gerangschikt met dank aan Limburg.
Misschien ook een idee om een Dialect-lijst, een Nationaliteiten-lijst of een emotie-lijst (droeve liedjes scoren hoger dan blije songs?) te componeren.
Of nee, nee, ik weet het … een lijst gerangschikt naar zwaarlijvigheid …
Het moet gezegd … geen enkele lijst is unaniem …
maar het blijven mooie herinneringen al die popsongs.
Nu nog wachten op de Top 2000 der klassieke muziek.
Mien Lijst
Eddy Kielema · 30 december 2005 op 13:09
Het gaat me wat ver om te spreken van discriminatie, maar het valt gewoon op dat er wel héél weinig donkere artiesten in de lijst staan. En zoals Cornald Maas vertelde in het (overigens erg leuke) tv-programma van Matthijs van Nieuwkerk is het aantal vrouwen in de lijst ook schrikbarend laag. Bij de beste 100 staan alleen Katie Melua en Abba (maar daar zaten ook 2 niet onbelangrijke mannen in). Dat zet een mens ook aan het denken. Stemmen er misschien alleen maar blanke mannen boven de 40 ofzo?
‘Papa was a rolling stone’ is natuurlijk een prima nummer 1, maar staat maar op plaats 236… En ja, die kerstnummers die je zoveel hoort in de winkelcentra zijn allemaal even verschrikkelijk (nou ja, behalve ‘Last Christmas’ van Wham, misschien). Dat is een reden om rond die tijd binnen te blijven om lekker naar je favoriete muziek te luisteren! Daar heeft Jezus vast geen moeite mee, WB! 😉
Mosje · 30 december 2005 op 13:44
Maar ik geloof, ik geloof, ik geloof, ik geloof, ik geloof dat Boudewijn helemaal geen oude hippie is.
😛
Mup · 30 december 2005 op 15:56
Ik hield vroeger dit soort lijsten altijd in de gaten, ben nu van een leeftijd dat ik jouw columns in de gaten houdt.;-) In de reacties is alles al gezegd, ik heb weer van je geschrevene genoten.
Meestal heb ik een hekel aan covers, maar de uitvoering van ‘Papa was a rolling stone’ met de band van Queen en George Michael, gemixt met een nummer van Seal, is mijn favoriete nummer 1.
Groet Mup.
DriekOplopers · 30 december 2005 op 16:15
Zo vreemd is het niet, dat die lijsten zo verschillen. Luisteraars van Radio-10 zijn heel andere mensen dan luisteraars van Radio-2 dan luisteraars van Veronica.
Maar een ding hebben alle lijsten gemeen. Er staat een verkeerde nummer 1 op!
Want met vlag en wimpel de allerbeste popsong ooit is natuurlijk “To make my life beautifull” van Alex Harvey. 😡
Groeten,
Driek
Ma3anne · 30 december 2005 op 16:30
O ja, mijn nummer 1 is nog steeds Wonderful tonight van Clapton.
WritersBlocq · 30 december 2005 op 23:46
En de mijne is “Parachute”, van Something Happens, maar die komt alleen in mijn lijst voor 😉
Bakema_NL · 30 december 2005 op 23:49
Ik zou geeneens een nummer 1 kunnen noemen, dat is me veel te moeilijk kiezen uit al die prachtplaten die in de loop der tijd gemaakt zijn.
Kees Schilder · 31 december 2005 op 12:19
Sympathie for the devil van the Stones.Nog steeds .
bert · 31 december 2005 op 15:45
Zelf heb ik goede herinneringen aan “Du”. Op dat nummer leerde ik Laura kennen en hebben we gedanst in 1975. Het zal niet in de hitlijsten voorkomen.
Verder vind ik alles wel aardig en is muziek voor mij achtergrondvulling en of sfeerbepalend.
Leuk dat je deze verschillen zo hebt uitgediept. Het is opnieuw een hele studie.
Martijn · 31 december 2005 op 19:05
[quote]Sympathie for the devil [/quote]
Hulde voor Kees, respect en ‘Sympathy for the Devil!’