Ik kom bijna nooit aan het strand en daar zijn goede redenen voor. Ten eerste is het meestal te koud. Verder moet ik om aan het strand te komen op reis en dat schrikt af. En het zeewater is in Nederland zelfs in de zomer niet bepaald warm. Maar wel vies. Ook het strandbeeld helpt niet mee. Op een warme julidag ligt het in Zandvoort bezaaid met mensen, heel veel lelijke mensen waar alles even groot en bloot aan is. Maar nu ben ik een strandervaring rijker die minder pijn aan de ogen deed. Meer dan een week hield ik het uit aan zee. Een ruime verbetering van mijn record. Niet in Zandvoort dus maar in een heel ander werelddeel. Waar de zee warm en azuurblauw was, het strand parelwit en waar palmen wuifden. Het strandbeeld was ook anders. Het was een jongemensenstrand. Zo jong dat ruggen, buiken en konten gewoon de tijd nog niet hebben gehad om Zandvoortsize te bereiken. Een wandeling langs de vloedlijn waar ik nooit de lol van in had gezien werd de moeite waard. Zandloperfiguurtjes waren meer regel dan uitzondering. Als er dan toch nog wat uitpuilde kwam dat alleen omdat de bikini-tjes minimini waren. Zulke miniminibikini-tjes kunnen zelfs verrukkelijk stevige jongemeidenborsten en –kontjes niet helemaal binnenboord houden. Dat is de bedoeling ook niet. Alleen het hoogstnodige verbergen ze, de rest mag gezien worden. Bescheiden tatoeages op strategische plekken bij wijze van versiering pimpten de zaak nog wat verder op.

Maar het strandbeeld was toch niet over de hele linie een streling voor het oog. Want er waren niet alleen jonge vrouwen maar ook jonge mannen. En hoe jong ze ook zijn, je weet bij mannen bij voorbaat dat het tobben blijft. Het begon al met de zwemkleding. Wat tegenwoordig door moet gaan voor een zwembroek lijkt nog het meest op de voetbalbroeken van 50 jaar geleden, vormeloze gevallen tot aan de knie. Als zo’n jongen of man daarmee het water uitkomt wordt de stof doorschijnend en plakt vast aan de huid. Net zoals bij een wet T-shirt contest, alleen wil het maar niet spannend worden. De volgende klap in het gezicht waren de tatoeages. Geen bescheiden versieringen maar complete muurschilderingen op ruggen, benen en armen. Sommige leken op stripverhalen die zich in een donkere hol afspelen, andere op een scène uit een horror B film en allemaal deden ze denken aan zo’n wild T-shirt dat je na een paar keer dragen nooit meer uit de kast haalt.

Onder de bemuurschilderde lijven waren twee categorieën te onderscheiden. Enerzijds opgepompte sportschoollijven met bijpassende lage voorhoofden en krachtige kaaklijnen. Anderzijds vormeloze lijven die de weg naar de Zandvoortlook definitief ingeslagen waren. In tegenstelling tot de zorgvuldig onthaarde sportschoolproducten vaak ook nog eens grotendeels bedekt met hoogpolig kamerbreed tapijt. Lelijkheid valt extra op in de nabijheid van schoonheid. Een jongemensenstrand zou pas een mooiemensenstrand worden zonder mannen. Dan zouden al die mooie strandnimfen het zonder hun wandelende privé muurschildering moeten stellen. En dat schijnen ze niet te willen. Misschien omdat schoonheid ook extra opvalt tussen lelijkheid. Wat is wijsheid? Om te beginnen ogen dicht. Ik ging me wijden aan wat er nog aan strandvertier restte. Dus plat op mijn handdoek. 30 graden, verkoelend zeewindje, volop zon en de lauwe oceaan op een paar passen afstand. Zonder strandnimf maar met een goddelijk kleurtje kwam ik thuis.


10 reacties

arta · 22 maart 2007 op 20:05

[quote] Zo jong dat ruggen, buiken en konten gewoon de tijd nog niet hebben gehad om Zandvoortsize te bereiken. [/quote]
😆
Goed geschreven, goede humor, goede column!
🙂

SIMBA · 22 maart 2007 op 20:06

[quote]Onder de bemuurschilderde lijven waren twee categorieën te onderscheiden[/quote]
Er van uit gaande dat jij niet in één van die twee categorieën valt…was jij dus de enige mooie man op het hele strand 😀

pepe · 22 maart 2007 op 20:20

Leuke column, zorgt ervoor dat ik nu verlang naar vakantie en ik moet nog even wachten.

[quote]Geen bescheiden versieringen maar complete muurschilderingen op ruggen, benen en armen. [/quote]

Haha, die waren net bij de schilderes van CX geweest, natuurlijk :lach:

Misschien leuker om eens een column op je rug te schrijven, of zou dat afschrikken?

Anne · 22 maart 2007 op 22:10

Zoals we van je gewend zijn Maurits, een heerlijk strak verteld verhaal waarin het luchtig toeven is. Maar jij gaat wel naar merkwaardige stranden zeg. Kom eens naar Kroatie, daar zijn hele mooie uitzichten te bewonderen, en vele malen minder extremiteiten. Verder is het water schoon, blauw en lauw. Ideaal voor jou volgens mij.

Mosje · 22 maart 2007 op 22:24

Als het over jongemeisjesbillen en borsten gaat, kom jij toch wel het meest tot je recht Mauritz.
:kus:

Maurits · 23 maart 2007 op 01:03

[i]Er van uit gaande dat jij niet in één van die twee categorieën valt…was jij dus de enige mooie man op het hele strand [/i]

Ik hoop dat je gelijk hebt, Simba, als er maar 1 mooie man is, dan wil ik het wel zijn.

[i]Kom eens naar Kroatie, daar zijn hele mooie uitzichten te bewonderen, en vele malen minder extremiteiten. Verder is het water schoon, blauw en lauw. Ideaal voor jou volgens mij.[/i]

Ik zou best willen, Anne, maar dan pas als het zomer is. Waar ik was is het altijd zomer, dan ben ik desnoods wel bereid om wat lelijkheid door de vingers zien. Er was tenslotte ook veel moois.

KawaSutra · 23 maart 2007 op 01:08

Poeh, tropische verrassing, hoe lang moeten we hier nog wachten?

Ronaldjecas · 23 maart 2007 op 08:05

Leuk geschreven, kan mij er ook in verplaatsen…

pally · 23 maart 2007 op 09:58

Geestig geschreven stukje zonneschijn.
De mannen komen er slecht af bij jou zeg! 😀

Pally

Li · 23 maart 2007 op 20:31

[quote]Als zo’n jongen of man daarmee het water uitkomt wordt de stof doorschijnend en plakt vast aan de huid. Net zoals bij een wet T-shirt contest, alleen wil het maar niet spannend worden. De volgende klap in het gezicht waren de tatoeages. Geen bescheiden versieringen maar complete muurschilderingen op ruggen, benen en armen. Sommige leken op stripverhalen die zich in een donkere hol afspelen, andere op een scène uit een horror B film en allemaal deden ze denken aan zo’n wild T-shirt dat je na een paar keer dragen nooit meer uit de kast haalt.[/quote]

😆

Heerlijke Mauritscolumn!
Ik krijg het er warm van…:-D

Li

Geef een reactie

Avatar plaatshouder