[size=xx-small][i][b](Dirk Jan verblijft sinds februari ’05 voor 18 maanden op Bonaire, samen met Marieke.)[/size][/i][/b]

[img align=left]http://www.durieux.nl/www/images/image/columns/sumo.jpg[/img]Stel, je wordt geboren in China. Je opa was sumoworstelaar, je vader is sumoworstelaar en jij wilt later ook sumoworstelaar worden. Al op vroege leeftijd ga je met je moeder en twee broertjes naar een sumowedstijd. Je vader met z’n 200 kilo neemt het op tegen een andere vetberg.
Het is een waar spektakel.
Het publiek juicht en joelt. Je kijkt je ogen uit. De vetklodders vliegen je om de oren en je schrikt wanneer je vader de andere sumoworstelaar met een grote dreun op de grond werpt. De grond trilt onder je voeten. De sumoworstelaar blijft liggen en je vader heeft gewonnen.
Het publiek is in extase en juicht je vader toe. Hij is de held van de avond.
Tijdens de prijsuitreiking trekt hij je op zijn arm.
Je vergeet nooit meer de geluiden van roem en de gezichten van overwining.
De volgende dag eet je een dubbel portie rijst met een flinke scheut jus. Je moet de komende jaren namelijk nog zo’n 160 kilo aankomen.

Kijk, in zo’n geval is er een logische verklaring dat iemand zijn lichaam verminkt met overtollig vet. Maar geen enkele Antilliaanse vrouw doet aan sumoworstelen. Dus waarom zijn ze zo vadsig?

De oorsprong van deze structurele vergissing van schoonheid is te vinden in het dansen. In tegenstelling tot de meeste Zuid-Amerikaanse landen waar men dans alsof het leven er van af hangt, dansen de Antillianen niet echt maar schudden ze wat met hun kont. Hoe groter de kont, hoe meer er geschud kan worden en hoe mooier de mannen het vinden. Een grote kont is hier op het eiland een teken van schoonheid.

Een grote kont kweek je niet zomaar. Je kunt niet een bak slagroom oplepelen en hopen dat het er bij je billen aan komt. Nee, mevrouw, die bak slagroom komt eerst bij je buik aan. Daarna bij je heupen, daarna je bovenbenen, daarna bij de onderarmen en ten slotte op je kont. Een strak figuur met een dikke kont is genetisch onmogelijk.

Het helpt om je kont zo min mogelijk te gebruiken. Ultiem is om overdag op je kont te zitten. Dan kunnen die kontspieren lekker uitrusten en kan het vet zich optimaal ontwikkelen. Dit verklaart het werkklimaat op de Antillen. Iedere stap en elke beweging is funest voor de dikke kont. Denkt u daar maar aan, de volgende keer wanneer u wordt bediend in een restaurant. De opoffering van zulke dames. Het is godgeklaagd!

Eindelijk is het dan zover. Na jaren van investeren kan de kont getoond worden aan het grote publiek. Uit de kast wordt een piepklein spijkerbroekje gehaald en de kilo’s worden er met een koevoet ingewerkt. De buik hangt tot over de ritssluiting maar van achter ziet het fantastisch uit. Een zee van spijkerstof bedekt de bollende derrière. Het staat strakker dan het laken van een biljarttafel. Dit wordt gegarandeerd scoren vanavond. En blijven hopen dat de spijkerbroek niet uitscheurt.

Er zijn cultuurverschillen die niet te overbruggen zijn. Dit is er één van.


5 reacties

Mup · 16 maart 2005 op 11:07

Scherp contrast, maar net even te eenzijdig beschreven, m.i.
De indeling van categorie maakt het een beetje goed.
Brede heupen en een grote kont zijn een teken van goed vruchtbaarheidschap, is een betere uitleg,

Fijn verblijf, en blijven bewegen:-)

Groet Mup.

Mosje · 16 maart 2005 op 20:01

Eens met Mup. Te eenzijdig, of eigenlijk te weinig ironie, het lijkt wel of je meent wat je schrijft. Of doe je dat ook wellicht?
In een ver oord verkeren en dan verhalen over wat je meemaakt, gezien met een westerse blik, kan zeer lezenswaardige columns opleveren. Maar let goed op hoe je dingen verwoord.
Veel plezier daar, en vooral columns blijven sturen hoor!!

Fred · 16 maart 2005 op 21:24

[quote]In tegenstelling tot de meeste Zuid-Amerikaanse landen waar men dans alsof het leven er van af hangt, dansen de Antillianen niet echt maar schudden ze wat met hun kont.[/quote]

Ik beveel aan: Landhuis Brievengat op Curacao, vrijdag of zaterdagavond.
Laat je meesleuren de hele avond door een heerlijke Antiliaanse en probeer dan eens vol te houden dat ze niet kunnen dansen. Meringa, en Era (fout geschreven overigens) zijn mooie dansen en verdomd moeilijk.
Enne… ik spreek hier uit ervaring 🙁

Ma3anne · 16 maart 2005 op 22:35

Jouw uitgangspunt is duidelijk de bouw van een gemiddelde Westeuropese vrouw. Jammer, dat je de dikbillige donkere zusters belachelijk maakt op deze manier.

DirkJan2 · 19 maart 2005 op 22:03

Zien is geloven!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder