Omdat in bed geen enkel standje me beviel, ben ik opgestaan. Niet omdat ik alleen was, maar ook omdat er op welke zijde ik ook lag, er telkens een neusgat vol snot liep. Ook ik heb recht op het griepvirus. Met twee kussens in mijn nek ging het nog, maar op mijn rug val ik weer niet slaap. In gedachten had ik al vier steengoeie columns geschreven. Tenminste het begin, want halverwege kwam telkens Balkenellende er in voor. Vannacht omdat ik mijn gedachten liet gaan over Freek de Jonge en Adam Curry die naar Irak zijn, en Balkenellende is geweest. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat het bezoek van de twee eerstgenoemde heren wel gewaardeerd wordt. Om de media even tegen te spreken zal ik verklappen dat het verrassingsbezoek van Balkenellende alles behalve indruk heeft gemaakt. Maar dat zal niet velen verbazen. Wel een tactische zet van hem, om meteen te zeggen dat de politiek niet achter de gang van zaken stond, omtrent de arrestatie van de marinier die iemand neergeschoten zou hebben. Hoe dan ook, mijn gedachten dwaalden af naar hun partners. Zouden ze hun mannen net zo missen als ik de mijne? Mevrouw Balkenellende gun ik het voordeel van de twijfel, dan is er tenminste iemand die Balkenellende soms mist. Mevrouw Curry heeft misschien wel spijt dat ze niet mee is gegaan. Had ze zich misschien nog eens door een heel peleton i.p.v. door Jensen bij haar borsten kunnen laten pakken. Van de Mevrouw de Jonge kan ik het me voorstellen. Als is het alleen maar het gemis van zijn humor.

Om eerlijk te zijn snap op dit moment alledrie de dames wel. Zou er goud voor geven om weer even met mijn lief te lachen, en zijn handen daar te voelen waar ze horen.
In bed waren mijn zinnen mooier, feller en sprekender. Nu ben ik misschien te veel afgeleid door de radio, waarop wat nieuws uit Irak kan komen. Mijn gedachten glijden ook af naar de teksten op de site van Freek, waar een discussie ontstaan is tussen voor en tegen van zijn bezoek aan Irak. ‘Links ‘ Nederland vindt het maar niets. Zelfs Youp van ’t Hek heeft er een mening over. Ik hou het er maar op dat het leuk is voor ‘onze’ jongens.

Even wat snot van mijn toetsenbord afvegen. Het helpt wel, rechtop zitten, mijn hoofd bonkt een stuk minder. En bij het herlezen van mijn woorden, geef ik mezelf maar een denkbeeldige schop in mijn rug. Met twee gezonde kinderen, een hond van 11, waarvan gezegd is dat ik er rekening mee moet houden dat die maar 6 wordt, een cavia van zes, die ook niet zo oud had mogen worden, een kanarie waarvan ik niet eens wil weten hou oud zo’n kreng wordt, en wonend in een land waar je mag toch maar schrijven wat je denkt, moet ik niet zo zeuren.

Of ik dat meen? Wil je een eerlijk of een tactisch antwoord?


9 reacties

Kees Schilder · 18 februari 2004 op 09:08

Geweldig geschreven Mup.Hoop dat het al weer wat beter met je gaat.Je column heeft er in ieder geval niet onder geleden.

pepe · 18 februari 2004 op 11:04

Kop op Mup, en kijk voortaan ff of ik ook wakker ben rond die tijd, dan pak ik mijn stapel brood en thee en kom wel ff bij je zitten 😉 Je snotneus ff afvegen 😉

Het wordt nu aftellen toch?? Ik begrijp je verlangen heel goed, al zal iedereen je zeggen dat je dat wist van te voren. Dat maakt het gemis niet minder!!
Wel gezond ook dat je hem mist.

deZwarteRidder · 18 februari 2004 op 11:39

[quote]Omdat in bed geen enkel standje me beviel,[/quote]
Nou ik denk nu komt het…de acrobatiek van Mup in woord. geschrift en beeld…
maar zonder gekheid.. heel herkenbaar het gevoel an deze winter incl. de politiek en het snotter virus.. lekkere column bij een koppie koffie..
Rich@Rd

viking · 18 februari 2004 op 17:28

Mevrouw Bakellende heeft nooit een man gehad… dus zal ze hem ook wel niet missen.

😛

Eftee · 18 februari 2004 op 19:37

Niet mogen zeuren? Tuurlijk wel, daar ben je Hollander voor hoor 😉 .
Beterschap, Mup!

Li · 18 februari 2004 op 21:17

Mooi geschreven Mup. Normaal zul je hem ook missen maar als je jezelf dan ook nog beroerd voelt, dan komt het dubbel zo hard aan. sterkte ermee.

Li

Mosje · 18 februari 2004 op 21:42

Verkouden? Moet je maar niet in Almere gaan wonen. Altijd tochtig in die polders.

[quote]en zijn handen daar te voelen waar ze horen.[/quote]Daar moet je maar eens een aparte column over schrijven. Kzou niet weten waar mannenhanden horen.

Mup · 18 februari 2004 op 21:43

Bedankt voor jullie reacties. Weet ondertussen ook hoe Mevr. de Jonge heet, Hella.
Niet dat ik aan het aftellen ben, maar nog maar 52 dagen, 14 uur, 42 minuten en een aantal seconden, ongeveer:-)

Komt allemaal goed,
Groet Mup.

P.s. Neem de uitdaging aan, na Maart, Mosje. Ik bedoel de verhuizing:-)

Ma3anne · 18 februari 2004 op 22:49

Een heerlijk weg te lezen column. Waar een mens al over piekert met een snotverkouden kop, midden in de nacht. Dat je je verplaatst in de vrouwen van de heren, vind ik mooi… en heel begrijpelijk in jouw geval. Ik hoop voor je dat Zijn handen weer snel zijn waar ze horen!

Beterschap!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder