We hebben net gearmd lopen lachen in de woelige winkelstraten van Antwerpen. Als we naar zijn appartement wandelen is het al donker. Ik neurie zachtjes een liedje, iets wat ik altijd doe als de angst me in de kleren kruipt. Hij vertelt honderduit over de gure typen, griezels en hoeren die hier ’s avonds rondlopen. Pas als ik waarschuwend in zijn hand knijp, houdt hij op en slaat beschermend een arm om me heen. En dan besef ik dat ik niet weet waaraan ik begonnen ben.
[b]Aan[/b]: Writersblocq
[b]Onderwerp[/b]: Mijn tranen – Jouw tranen
Ciao Blocqie,
Ik weet niet wat me gisteren overkwam. Lag ik ‘s middags in bed voor mijn dagelijkse portie rust (anders haalt mijn klotelijf het einde van de dag niet), toen ik out of the blue ongelooflijk hard moest janken. Ik voelde me zó eenzaam….!!!
In welke kleur je ze ook draagt, het is gewoon spuuglelijk. Ik dacht altijd dat ze speciaal ontworpen waren voor de gezondheidszorg omdat ze makkelijk te desinfecteren zijn. Waarom ik dat dacht weet ik eigenlijk niet. Gewoon, zo zagen ze eruit én omdat normale mensen in hun vrije tijd er gewoon nooit aan zouden denken om ze te dragen. Het móest dus wel iets functioneels zijn.
Mensen die bij leven een nier afstaan voor donatie moeten levenslang een gratis ziektekostenverzekering krijgen. Dit is een voorstel van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ).
Beste Lilian,
De Sint deelt je langs deze weg mee dat hij je brief brief heeft ontvangen. Hij dankt je hartelijk voor de zorgen die je hebt geuit over zijn gezondheid.
