Algemeen
Utopia
[b]Alweer[/b] 14 jaar geleden. Voor het eerst zonder ouders op vakantie. Wat een vrijheid! Met alleen maar jongeren ergens in Nederland op een camping alles doen wat God verboden heeft (niet dat God en ik zo close zijn, maar da’s een heel ander verhaal). Tentjes hutje aan mutje opgesteld en omdat je praktisch bij elkaar inwoonde, had je instant vriendjes en vriendinnetjes en deed je alles samen. Van ontbijt tot nachtelijke zuipfestijnen aan toe. Jammer alleen, dat één van die gezellige avonden verstrekkende gevolgen heeft gehad.
Overig
Mist
Een grijze sluier van mist heeft de wereld veranderd in iets wat niets meer dan een vage schets lijkt te zijn. Traag kleed ik me aan. Een onbestemd gevoel dat al de hele nacht heeft voortgeduurd lijkt zich nu van mijn hoofd naar mijn maag te hebben verplaatst. Nachtmerries, eindeloze nachtmerries jaagden mij door het donker en deden me ontwaken in een staat van totale dissociatie. Weer een cyclus afgesloten en weer een volgende te gaan.
Maatschappij
Cultuur of doodgewone pijniging?
Een onhygiënisch, bot scheermesje. Geen enkele
verdoving. Onverdraaglijke pijn wanneer het mes in je gezet wordt en begint te snijden. Het verloren bloed druipt op je benen en op de tafel of het bed waar je op ligt. Het bloed dat er uitspuit wordt ‘voorzichtig’ met een doek weggeveegd langs je vagina. Weken lang in bed, je benen aan elkaar vastgebonden met verband. En maar hopen dat je geen infecties oploopt, hopen dat alles weer heelt.
Diversen
Ongedwongen
Simone heeft een adje gekregen. Ze zag het eigenlijk direct toen ze hem voor het eerst in haar armen nam na de bevalling. Ze had het natuurlijk al wel geweten, tegenwoordig kunnen ze met al die ziekenhuisapparatuur al bijna zien of de baby later gaat roken of niet voor het babytje goed en wel ingespoten is. Toch wel knap dat Simone ondanks de wetenschap dat dit kindje gehandicapt zou worden, de zwangerschap heeft doorgezet. Sommige moeders zijn wat dat betreft wat ‘perfectionistischer’.
