Het is een rare gewaarwording, zo’n begrafenis. Mensen die ik mij onmogelijk kan herinneren herkennen mijn ondertussen 22 jaar ouder geworden gezicht feilloos. Verre tantes die ik voor het laatst gezien heb toen ik nog in de luiers lag omhelzen mij teder terwijl een walm zwitsal mij vertelt dat de rollen nu omgedraaid zijn.
[i][b]Niet geheel zonder trots meldde de Amsterdamse politie gisteren dat ze in anderhalf uur vijfhonderd leerlingen van een middelbare school met een apparaat op verboden wapenbezit wist te controleren. Doordat we onze scholen tot leerfabrieken hebben samengesmolten zijn dat soort massale controles blijkbaar nodig geworden. [/b][/i]
“Shit, je bent alweer te laat”. Waar is de wereldramp? Als mijn patienten te laat mogen komen, mag ik het ook. Ik stapte mijn kamer binnen en gooide mijn pc aan. Goeie morgen lieveling. Heb je me gemist? Ik jou wel. Ik gaf hem een tedere kus en plaatste mijn rondvormige billen op mijn zeer comfortabele stoel. Ik piepte mijn secretaresse om te vragen waar mijn dampende koffie bleef. “Je drinkt geen koffie.” Men vergeet wel eens het één en ander. Soms het één en soms het ander.
Vaak vraag ik mijzelf af waarom
een synoniem nou synoniem heet.
Het klinkt namelijk zo duur.
Neem nou eens een voorbeeld aan het woord vrouw.
De synoniemen van vrouw zijn dame,eega,maagd,meid,mevrouw,moeder,prinses,vrouwmens en zij.
Van mij mogen ze het best afkorten, “vrouw-chaos”.
Ik kan me voorstellen dat er vrouwen zijn die God wel eens lekker willen afzuigen. Een fantasietje moet kunnen tenslotte. Een heerlijk Goddelijke penis die als cadeau warm Goddelijk zaad verspreid. Gaat heen en vermenigvuldigt u. Al zal dat zo niet lukken natuurlijk. Maar het is tegenwoordig natuurlijk: leve de seks. Zo fantaseer ik wel eens over seks met een vrouw die nog maagd is en na de daad ook nog. Ik noem haar Maria, in een fantasie mag namelijk alles.
