De vlam is uit. De verwarmingsketel – die zeker niet van het type Hoog Rendement was – stond al geruime tijd op het punt van ploffen. Door haar slechte functioneren bracht ze vaak een onaangenaam kille sfeer in de kamer. De vader des huizes werd herhaaldelijk door zijn nog altijd inhuizige moedertje naar boven gestuurd in de hoop dat hij de ketel weer aan de praat zou krijgen.
Knullig. Dat is het eerste woord dat mij te binnenschiet als ik deze Winterspelen moet samenvatten. Laat én knullig. Nu is die late programmering de organisatie nauwelijks euvel te duiden, ieder land zit nu eenmaal gevangen tussen vaste lengte- en breedtegraden. Hoewel, voor aanvang van het evenement lukte het de Canadezen wél om enorme hoeveelheden sneeuw te verplaatsen. Dan denk ik: hup, in iedere vrachtwagen een schepje aarde erbij, dan schuif je zo twee tijdzones op.
Het zal een toestand geweest zijn; in huize Smeets, zo’n 80 jaar geleden. Mevrouw Smeets die twee dagen non stop lag te puffen en persen. En eindelijk, daar was ie dan. Een onvervalste twaalf-ponder. Die het meteen op een krijsen zette. Dat krijsen is sindsdien alleen maar erger geworden en van lieverlee overgegaan in oeverloos kakelen en raaskallen. En die homp van twaalf pond, die is alleen maar verder gegroeid. Eerst in de hoogte – een toekomst als basketballer lag toen binnen de mogelijkheden. Maar toen hij daarna ook in de breedte begon uit te dijen was dit geen haalbare kaart meer.
Buitenlanders zien ons land met andere ogen dan wij dat doen. Het is iets dat iedereen weet, maar het ‘real life’ meemaken, is nog veel leuker. Wat dat betreft mag ik niet mopperen. Als je (bijna) vijfentwintig jaar getrouwd bent geweest met een Italiaan, heb je heel wat zaken die je tot dan toe vrij normaal vond, ineens met andere ogen gezien.
Zo en mag het nu weer eens eens ’n keertje flink gaan dooien?
Want ik word een beetje niet goed van al dat geschaats.
Eindeloze herhalingen van Sven die met een toch wat verwend gezicht en veel te zelfverzekerd zijn 4e Europese titel op komt halen.
Je mag hopen op een enorme verrassing in Vancouver. Een totaal onbekende Oeigoer die vanuit het niets op de 5 en 10 km alle bestaande records verpulvert.
