Te veel wijn en een wilde nacht.

Sta ik vanmorgen op, krijg ik een sms. Of ik zin heb in een dagje lol en geklets. Stomme vraag, want welke vrouw heeft dat nou niet? Dus sms ik terug, dat ik daar wel zin in heb, maar nog wel eerst wat dingen moet doen, want ja, gelijk toegeven? Dan wil je weer te graag! Dus wanneer ik mijn ‘dingen’ heb gedaan, dat eigenlijk geen dingen waren, maar een flinke bak koffie, om de dag goed te beginnen, gaat de bel en staat uitgelaten Sjakie op de stoep. Met een doos bonbons uiteraard. ‘Omdat die in de uitverkoop waren.’ Ja tuurlijk, zou ik ook zeggen…
Na samen met Sjakie nog een bakkie te hebben gedaan, gaan we over op het gesprek van de dag: de prijzenoorlogen bij de supermarkten in onze buurt. De appels schijnen goedkoper te zijn. O ja, maar dat maakt mij wat uit, de anti-fruit liefhebbende keukenmeid. Maar om maar gezellig te zijn, lul ik maar wat mee. Het is inmiddels 4 uur als de wijn open word getrokken en we even later een beetje teut onderuit gezakt op de bank de televisie aan knallen. Al die reclames gaan me wat te snel, dus sluit ik maar mijn ogen. Voor ik de kans krijg om te zeggen wat ik denk, raken zijn lippen de mijne al.
Na een hevige vrij partij liggen we uitgeput weer onderuitgezakt op de bank met een bord macaroni op onze schoot. Verder dan 2 happen kom ik niet, want meneer moet zonodig nog een keer. Niet dat ik dat erg vind, maar zomaar toegeven, is iets wat dus niet voor komt in mijn vocabulaire. Dus laat ik het zoals het is en eet ik verder van mijn bordje macaroni die inmiddels al weer koud is. Rozengeur en vodkalime, macaronigeur en wijnlime, oftewel, bezopen als een aap.
In elkaars armen kijken we samen een gezellige film, waar niet veel van kijken terecht komt en we dus in mijn bedje terecht komen. 4 flessen wijn en een hevige nacht later word ik vroeg in de morgen bezweet wakker en besef me dat dit niet meer was dan een vage droom, die niks spannends aan was.
Toch maar eens Sjakie bellen of hij tijd voor me kan maken…..