Mijn vriend Ton is een racist in hart en nieren, voorop liep hij ten tijde van de Centrum Partij en later de CD. Heilig gelooft hij in de slogan eigen volk eerst dit staat zelfs getatoeëerd op zijn rug in letters van 5 cm breed. Bij de aanblik van een buitenlander krijgt hij spontaan last van vlekken in zijn nek en zou het liefst zijn moordlustige gedachten op dat moment werkelijkheid laten worden. Waarom is zo een man dan mijn vriend? Omdat hij er altijd voor mij was en mij door een hele zware tijd heeft heen geholpen toen ik in de bajes zat. Ik zat in Cel B 13 en hij in B 12 dagenlang heb ik met hem gepraat over alles en nog wat maar meestal gingen de gesprekken over zijn enig kind, zijn zoon of over de doorn in zijn oog, de Turkse buurman die al 20 jaar naast hem woonde. Vaak heb ik geprobeerd hem de racistische gedachte uit zijn hoofd te praten maar niets hielp. Nu vijf jaar later begroet hij die buurman nog steeds met: zo tering turk heb je al een vliegticket gekocht voor die kanker familie van je?

In zijn racisme staat Ton in zijn gezin alleen, zijn vrouw en zoon kunnen het wel goed vinden met Mehmet en Aysa Yildiz. Maar dat mag Ton niet weten anders is het huis te klein. Mehmet is een goedzak en lacht altijd alleen maar beleefd terug als Ton hem weer eens diep beledigd. Ik zie Mehmet dan denken, ach hij weet niet beter.

Ton was zelfs zo harteloos toen Mehmets enige kind, een zoon van bijna dezelfde leeftijd als de zoon van Ton, overleed bij een verkeers ongeluk. Als enig commentaar gaf Ton, met een stalen gezicht, mooi dat is dan weer een opvreter minder!
Toen kwam Ton zelf in het diepste dal van zijn leven, zijn oogappel zijn alles, zijn leven werd ziek ernstig ziek. Zijn zoon kreeg de nierziekte Alport een ziekte die zeer zeldzaam is en wat de nieren wegvreet. Elke dag moest zijn zoon aan de dialyse en dat werd een hele zware belasting voor het gezin. Ton weigerde elke hulp van buitenstaanders en al helemaal van die tering Turk naast hem, elke keer als Mehmet wilde vragen hoe het met zijn zoon ging kreeg hij een snauw van; Opkankeren dat is mijn probleem ja! Daarom elke keer als Ton naar zijn werk ging kwamen Aysa en Mehmet langs en probeerden zij Petra zijn vrouw en Rody zijn zoon te steunen. Aysa maakte dan het huis schoon en waste de lakens van Rody die door zijn ziekte incontinent was geworden. Mehmet kwam dan goed bedoeld met speciale verzen uit de Koran en probeerde genezing te vragen voor Rody bij zijn Allah. Als Ton dit zou weten zou de pleuris uitbreken maar niemand zei daar iets over tegen Ton.

Toen gebeurde het onvermijdelijke, het ging steeds slechter met Rody en deze kwam op de intensive care afdeling terecht. Er moest een Donor komen en snel, Ton en Petra werden getest om eventueel een nier af te staan, Ton zei zelfs: dokter als die dingen van mij matchen neem ze dan maar allebei voor die pik, ik ben al oud genoeg geworden. De Arts heeft hem meerdere malen duidelijk moeten maken dat dat onmogelijk was en sterker nog zijn nieren waren ook niet echt gezond hij had dezelfde bacterie in zijn nieren maar deze waren gelukkig niet actief bij hem. Ook de nieren van Petra waren niet gezond genoeg. Zelf ben ik ook getest en ook ik kon hem niet helpen misschien was ik daar diep van binnen wel blij om. Om heel eerlijk te zijn want ik ben als de dood voor artsen.

Ton belde mij op, R@@F kan je met me meegaan ik moet gaan praten met die Internist. Ik ging met hem mee en de 196 lange 130 kilo wegende Ton huilde de hele weg naar het ziekenhuis, de angst droop van zijn gezicht, want wat voor slecht nieuws zou die Arts nu weer geven? Bij binnenkomst ging Ton heel stilletjes in de stoel zitten en wachtte wat voor ellende er ging komen. Ton, zei de arts zoals u al vernomen had is er geen passende nier gevonden in uw naaste omgeving en bij alle vijf aangemelde personen komen de juiste kenmerken niet overeen.

Alle vijf vraagt Ton? Ik, Petra en R@@F zijn getest wie zijn die andere twee dan? Dat weet u toch neem ik aan dat zijn mevrouw en meneer Yildiz, ik meen uw buren? Wij wisten eigenlijk al bij voorbaat dat het niets zou worden maar meneer Yildiz stond erop dat zij beiden getest zouden worden of er eventueel een match bij zou zitten. Voor het eerst in de 8 jaar dat ik Ton kende was hij stil. Het verdere gesprek met de Internist ontging hem geheel en dat de man meldde dat er een nieuw medicijn werd uitgeprobeerd, drong niet eens tot hem door. Bij aankomst thuis liepen we naar zijn voordeur. Toen draaide Ton zich om en liep naar de voordeur van zijn buren. Ton gaat nou niks geks doen man die mensen bedoelde het goe…. Houd je bek R@@F en laat me. Mehmet deed de deur open en het enige wat Ton tegen Mehmet zei was; jij bent een goede Turk Mehmet. Nee Ton antwoordde Mehmet ikke ben mensch.. Mooier had hij het voor mij niet kunnen zeggen.

Rody heeft acht maanden geleden een donor nier gehad en het gaat werkelijk boven verwachting. En op dit moment zitten Ton, Petra, Mehmet, Aysa en Rody in Turkije en zij zijn daar op vakantie. En Ton, Ton is nog steeds een racist maar begroet zijn buurman tegenwoordig met; Hallo Pik, en zegt steevast in het koffiehuis dat er maar èèèèn goede buitenlander in Nederland woont en die woont ook nog eens toevallig naast hem.
R@@F ©


R@@F

Hagenees in hart en lever, ondernemer, bloedzuiger en in het bezit van een veterstrikdiploma. Neem vooral mijn onzin niet letterlijk want na een aantal gedwongen opnames ben ik er al lang uit dat ik geen vrouwenhater en/of bloedzuiger ben maar simpelweg een grote hork. Wilt u toch uw irritatie aan mij kwijt dan kan dat per flessenpost!

7 reacties

Kobus · 25 mei 2003 op 13:15

Echt schitterend R@@f. Ben niet zo snel stil te krijgen, maar dit gaf wel ff brok in mijn keel.

Kees Schilder · 25 mei 2003 op 13:32

Tja, Raaf.Wat moet ik hier op zeggen? Klasse!!
Ongelooflijk goed geschreven, jochie.
groet
kees

Maurits · 25 mei 2003 op 13:33

Mooi verhaal R@@f, en goed geschreven. Ik zou het niet kunnen opbrengen om vriendschap met iemand als Ton te hebben. Maar dit is echte verdraagzaamheid. En helemaal van de kant van zijn Turkse buren. Was het maar wat minder zeldzaam!

Stout · 25 mei 2003 op 21:59

ik vinde goed. iz mooi. boerman moet goed bij hart blijve.

Mien · 27 mei 2003 op 16:01

Ik sta paf …

Ik wist dat je kon schrijven maar dit had ik niet achter je gezocht.

Complimenten,

Mien Rook

godsgift · 29 mei 2003 op 09:31

Heel mooi R@@FSKIE…..

R@@F · 29 mei 2003 op 18:11

Dank u allen voor uw aardige woorden, ik kreeg er spontaan een lekkende aambei van.
Thanx
R@@F

Geef een reactie

Avatar plaatshouder