Tussen-de-benen-ziel

“Wat is het al laat!”
-“Het is alweer vroeg, hihi.”
“Ik denk dat ik maar eens naar huis ga.”
-“Ben jij helemaal van de pot gerukt? Wat denk je wel?” “Uhm…Waar heb je het over, Sofie?”
-“Waar ik het over heb? Wat denk je wel niet? Ik heb dágen tijd in je gepropt. Nu is het tijd voor jou om te proppen”
“We hebben toch een fijne avond gehad?”
-“Je had wel eens eerder mogen vertellen dat dít jouw idee van ‘fijn’ is.”
“Wat had je dan verwacht?”
-“Ik had verwacht vanavond flink van bil met je te gaan. Dat bedoelde jij toch met diepgaande gesprekken?”
“N..n..nee.”
-“Je wilde me aftasten, me uitrafelen tot op het diepst van mijn ziel?”
“J..j..ja, dat wel.”
-“Weet jij waar mijn ziel zit? Tussen mijn benen. Tast toe, zou ik zeggen. Rafel hem voor mijn part, maar doe iets!”
“Ik kan toch niet zomaar, zomaar met iemand, nouja, je weet wel.”
-“Ik weet het wel, maar het wordt tijd dat jij dat blok beton voor je schaamstreek te lijf gaat. Plak het voor je kop. Dat staat je vast beter.”
“We zouden toch gewoon samen iets eten?”
-“Met de bedoeling dat jij mij als toetje zou nemen, ja. Heb ik me daar een uitgebreide douche genomen, mezelf helemaal met lekker geurende rozenolie ingesmeerd. Geen enkel overtollig haartje zit er nog op mijn lichaam en nu wil jij naar huis? Naar huis?”
“Eigenlijk wel, ja. Je komt wat agressief op me over. Dat vind ik niet aantrekkelijk in een vrouw.”
-“Nondesjeu, ben jij een vent?”
“Als jij mij geen vent vindt, dan kan ik toch gewoon gaan?”
-“Ik ben bi-schierig, dus jij bent perfect voor mij. Kom op nu, dan kun je over een uurtje naar huis. Jij blij, ik blij.”
“Blij? Ik?”
-“Pfffft, ik heb zo’n hekel aan ‘playing hard to get’.

“Weet je, Sofie. Ik zag het helemaal voor me: jij en ik. Samen in een rijtjeshuisje, onze kindjes spelend in de tuin. Ik zou ’s ochtends de hond uitlaten, jij ’s avonds.”
-“Pardon?”
“We zouden langzaam een relatie opbouwen en tegelijkertijd maatjes zijn.”
-“Uhm… Kerel, weet je wel hoe laat het is? Twee uur ’s nachts. Ik ben moe.”
“Maar…maar…maar.”
-“Het is tijd voor jou om op te zouten.”
“Je wilde toch jouw tussen-de-benen-ziel nog ontrafelen?”
-“Adieu, tot ziens, het ga je goed.”
“Okee, tot ooit.”
-“Trouwens, hoe heet je ook alweer, heb jij niet nog een leuke vriend voor me? Eentje die net zo mooi is als jij, maar dan zonder hersens?”