Van Oudkerk naar Nieuwkerk

Soms denk ik dat ik alles begrijp en kom er dan achter dat ik niets begrijp.
Neem nou, Rob Oudkerk, uitvinder van het woord Kut-Marokkanen. Oudkerk is tegenwoordig lector “leefstijlverandering bij de jeugd”. Verbonden aan de Haagse Hogeschool is zijn belangrijkste missie: het terugdringen van overgewicht bij de jeugd. Dat vertelt hij allemaal bij Pauw&Witteman. Mevrouw Schilder fronst een wenkbrauw bij het aanschouwen van deze ex huisarts die een beschaafd mens acteert:’Eh..hoor ik nu echt een vos die de passie preekt,’merkt zij fijnzinnig op.
Daar moet ik even ernstig tegen protesteren: ‘Het is toch prachtig wat die Oudkerk wil. Heerlijk toch dat men een ervaringsdeskundige op onze bolle kinderen afstuurt?’
‘Kinderen met obesitas, Kees,’ wijst mevrouw Schilder mij terecht terwijl zij haar aandacht weer richt op het blad Opzij dat voor haar ligt.
Ik kijk intussen verrukt naar Oudkerk..
Met op zijn Curriculum Vitae een grote bolle kop, een vette pens, dat verleden van coke en hoeren en dat uitschelden van een politieagent toen hij bekeuring kreeg voor fietsen zonder achterlicht, achter een tafel gaan zitten en dan zonder lachen melden wat je plannen als leefstijlveranderaar zijn, vind ik getuigen van een groot inzicht en doorzicht. Of van een betonnen plaat voor je bolle kop. Kan ook natuurlijk.

Geweldig toch als je als vol gevreten kind bij oom Oudkerk, de grote leefstijlveranderaar, op visite komt en die gaat je dan uitleggen wat je allemaal verkeerd doet. Dat je die gevulde koeken en kroketten beter kunt vervangen door appels en peren.
Want dat doet oom Oudkerk ook. Die zit de hele dag te Sonjastakkeren en heeft op de Veluwe het eetpatroon van geiten bestudeerd en eet sindsdien alleen drie wortelen per dag. Vandaar die gezonde bolle kop. Hij heeft zelfs een sikje laten staan zie ik ineens. Drie haren aan zijn kin moeten bewijzen dat hij een toegewijd aanhanger van de geitenleer is geworden.
En mag hij misschien?

Hij straalt helemaal uit dat hij bij geen enkele heroïnehoer de sensatie heeft ervaren, die hij bespeurde na de inname van twee wortelen uit blik, gekocht van een Veluwse boer die zelf dusdanig streng is in de Geitenleer dat hij zelfs op Zondag geen wortel laat schieten.
Ik verwacht ook van deze nieuwe visionair dat hij, om zijn dubieuze verleden definitief achter zich te laten, zijn naam binnenkort zal wijzigen in Nieuwkerk.

‘Je kunt zien dat deze grote leefstijlveranderaar een man is met een missie,’ zeg ik warm van emotie tegen mevrouw Schilder.
Zij kijkt mij medelijdend aan: ‘Ga je dat ook beweren over Andries Knevel, wanneer die volgende week bij Pauw&Witteman komt beweren dat hij een coffeeshop heeft geopend met als doelstelling; het terugdringen van overmatige kerkgang door EO-jongeren?’

Had ik al gezegd dat mevrouw Schilder met de dag scherpzinniger wordt sinds zij de Libelle heeft ingeruild voor Opzij?