Visite

Als onze kat lekker de tuin ingaat, houd ik hem regelmatig in de gaten aangezien hij nogal eens de heining overduikel en dan gezellig bij de buren op visite gaat. In zoverre nergens geen last, behalve als die Turkse buurvrouw aan de overkant haar was ophangt en dan hoor ik het al, zoals gewoonlijk. “Ga weg poes, jij vies poes, ga moeder toe jij”, het aloude liedje en ik verbaas mij nog steeds dat die vrouw geen andere zin tegen Charley probeert, want hij luistert toch voor geen meter. Ik heb hier al eens verteld dat Charley pleitte was en in de tuin bij de Turkse buurvrouw zat, die doodstil van angst naar het manneke zat te kijken en haar “vies poes vies, gaat weg vies poes jij” afrafelde. Ik was toevallig net aan de andere kant aan het zoeken en vroeg aan een man die in een schuurtje aan de klus was of hij een Pers had gezien.
“Nee, geen Pers, maar verderop wonen wel Turken”. Ja gut die man begreep mijn vraag niet echt.
Dus Charley maar weer weggehaald bij mamma Turkenburg en met schaamrood op de kaken snel door de deur de onze tuin ingevlucht. Charley keek natuurlijk boos en ik joeg meneer onze tuin in en hoopte dat hij de keuken in zou vluchten. Nee hoor, ging lekker tussen de planten zitten. Ik had wat op het gas staan en een brandlucht verraadde dat de baktijd al overschreden was. Oké Charley bedankt dat wordt weer pannetje schuren en dat haat ik.

Dus toen Charley eindelijk binnenkwam was het hier in huis 16 graden, ik zat met een dikke trui achter de pc en meneer rolde lekker over het rode kleed. Hij had het helemaal naar de zin.
Ik stond op om zijn riempje af te doen en begreep ineens zijn lol.
Doordat hij natuurlijk een lange vacht heeft neemt hij wel eens een blaadje mee naar binnen, of een beetje zand. Maar deze keer was het ietsje meer dan dat.
Een torretje speelde tikkertje met een spinnetje dat op en neer op Charley’s vacht jojode.
Charley vond het best en ik?
Ik gaf een gil en rende direct naar de keuken, het kevertje liep mijn richting uit, niet echt snel, maar mijn belevingswereld is dit soort volk wél snel en groot.

De visite werd heel voorzichtig in een stukje keukenrol gewikkeld en als de sodemieter mijn huis uit, richting tuin. Charley keek beteuterd omdat zijn speelkameraadjes weg moesten.

Ja sorry Charley, maar ik hou niet zo van onverwachte visite, althans niet dit soort enge diertjes. Charley lieve gozer, mamma Leen is als de dood voor spinnen, maar zal ze nooit vermoorden. Dus jij blijft nu vandaag maar binnen, want straks zit ik weer met een huis vol visite…Bedankt.