Waaaaaa!

Ik zit in de trein, met mijn laptopje op schoot, een beetje te tikken aan een stukje. Tegenover me zijn een man en zijn zoontje gaan zitten. De jongen zal een jaar of tien zijn, schat ik zo in. Hij propt om de twintig seconden een winegum in zijn mond en speelt mp3’tjes af op de mobiele telefoon van pa. Op de luidsprekerstand, dus iedereen kan meegenieten. Ma heeft zich als een zak aardappelen op een stoel aan de andere kant van het gangpad laten neervallen – geen idee waarom, want de raamplaats naast me is nog vrij. Ze heeft net tegen zoonlief gemompeld dat niet alle mensen deze muziek mooi vinden, maar het ettertje laat zich daar niets aan gelegen liggen. Pa doet alsof het hem allemaal niet aangaat en staart zuur voor zich uit. Gadverderrie, dat j0ch heeft net geniest, z0nder zijn hand 0f een zakd0ek v00r zijn m0nd te h0uden. BWLATSJ! Schuin 0mh00g, want hij had die nies, die blijkbaar maar niet wilde d00rzetten, gef0rceerd d00r in het licht van de tl-buis te kijken. Ik gel00f dat ik zelf buiten sch0t ben gebleven, maar er is wel een sn0tspettertje 0p mijn t0etsenb0rd terechtgek0men. ’t Is met een b00gje d00r de lucht gevl0gen en 0p de 0-t0ets geland. Gelukkig kan ik in plaats van die letter 00k wel even het cijfer 0 gebruiken. Thuis zal ik de b0el gr0ndig 0ntsmetten met al0ch0l en bleekwater. Nu eerst even mijn treinab0nnement tev00rschijn halen, want ik zie de c0nducteur de c0upé binnenk0men.

N0u, dat was t0ch wel grappig: de c0nducteur stond met samengeknepen 0gen naar mijn treinkaart te turen (zeker zijn bril vergeten) t0en de trein 0ver een paar wissels reed. Dat ging met z0veel geschud en gezwaai gepaard dat de man zijn evenwicht verl00r. Hij viel met maaiende armen 0pzij, b0ven0p 0p dat vervelende ventje. Pa kreeg de kniptang tegen zijn h00fd en ma m0mpelde iets 0nverstaanbaars.

D00r de c0nsternatie had ik niet d00r dat mijn lapt0pje van mijn sch00t gleed, maar gelukkig k0n ik het n0g net vastgrijpen. De t0etsenc0mbinatie die ik daarbij maakte had niet t0epasselijker kunnen zijn, bleek uit de tekst 0p het scherm: WAAAAAA. L0gisch, z0iets z0u ik 00k r0epen als ik bang was dat ik te pletter z0u vallen. Puur t0eval natuurlijk, maar ’t is wel mooi.

0h bah, heb ik t0ch die sn0tkn0p aangeraakt.