Wanhoopsmassage

Een nerveus type zit bij me aan de stamtafel in de winkel.
Ze is een jaar of veertig denk ik. Type “assistente van dokter van de Ploeg!” Carry Tefson.
Keurig, simpel, bescheiden, een beetje verlegen, alles behalve aantrekkelijk.
De vorige keer vroeg ze of haar bril in termijnen betaald mocht worden.
Ze vertelde me over haar financiële problemen.
Ik had natuurlijk geen bezwaar. Vond het wel sneu. Nu brengt ze me een bosje bloemen samen met de laatste termijn.
“Het valt niet mee werk te vinden op mijn leeftijd”, brabbelt ze zachtjes als ik haar vraag of ze al wat gevonden heeft.
“Ik ben sinds drie weken weer aan het werk”, fluistert ze geheimzinnig.
”Fijn voor je”, zeg ik en informeer naar de nieuwe werkgever.
Ze durft me nauwelijks aan te kijken.
.”Het is een massage instituut, maar ik heb liever niet dat je er over praat”zegt ze schuchter.
Ik houd m`n gezicht angstvallig in de plooi.
“M`n twee kinderen weten ook van niets”laat ze weten. “Die denken dat ik bij een vriendin slaap als ik een nacht weg ben. Het is alleen maar ontspanningmassage hoor”, voegt ze eraan toe.
”Heb je daar dan een opleiding voor?”vraag ik in mijn onschuld.
“Nee, ze leren me daar alles”antwoord de vrouw.

“Ik begrijp soms niet, waarom sommige mannen míj kiezen tussen al die aantrekkelijke jonge meiden”, giechelt ze verlegen.
“Kiezen?”vraag ik.
“Ja, we zitten op een rij en dan mogen ze kiezen tussen zes dames.”
Ik weet genoeg. Kan m`n verbazing bijna niet meer verbergen.
“Gisteren moest ik een vent in bad doen, dat was wel even wennen hoor.
De eerste keer heb ik thuis zitten janken”, verteld ze .”Ik wist niet dat ik tot zoiets in staat was.Maar wat moet ik…ik heb schulden vanwege de studie van m`n kinderen.
Jonge kerels komen zo van een voetbaltraining naar de massage. Ze kiezen mij tussen al die sexy jonge meiden. Toch niet te geloven?.
Ik verdien dertig euro per uur.Tja, waar heb je dat?
In principe hoef ik niets te doen wat ik niet wil.
Maar het komt er wel op neer dat ze je dan overslaan. En je vervolgens de hele avond zit te (…)kammen”, voegt ze er,héél zachtjes, blozend aan toe.
Ze heeft het vakjargon al onder de knie is mijn conclusie.
“Morgen ga ik solliciteren bij Mc. Donalds, maar ik heb weinig hoop dat ze me aannemen.”

“Ik zou maar snel maken dat ik dáár weg kwam, anders zit je voor je leven aan dit soort werk vast”, is mijn advies.
Ze is het met me eens. Maar ik heb m`n twijfels of ze er gehoor aan geeft.
Een kat in het nauw maakt rare sprongen.