Hieronder volgt een persoonlijk dagboek van mijn rondreis door West Canada, in juni en juli 2003.
Vancouver, zondag 15 juni 2003
Het is zover: sinds 11.30 locale tijd zijn we in Canada. En dat terwijl we om 10.30 in Nederland vertrokken:) Zoals verwacht zijn we lichamelijk vermoeid maar vol enthousiasme voor de komende reis. Nog even terug naar Nederland… Afgelopen vrijdagavond kwamen pap en mam mij ophalen uit Dordrecht. Met volle koffer, rugtas en natuurlijk kat Simba ging het richting Alphen. Zaterdagochtend rond 12.30 hebben we Simba naar het pension gebracht. Dat was wel even slikken, maar Sim zelf was vooral nieuwsgierig geloof ik. Zaterdag de rest van de dag een beetje rondgelummeld en op tijd naar bed, want zondag liep de wekker al om 5.10 uur af. We hadden de Interliner van 6.16 uur naar Schiphol, met een jolige buschauffeur (op dat tijdstip niet heel erg gewaardeerd). Rond 7.10 ingecheckt en vervolgens de lange wacht tot het boarden, om 9.40 precies. Ruim een uur later zaten we in de lucht, ons opmakend voor een vlucht van ruim 10 uur. Tot onze verbazing (iedereen is toch bang voor SARS?) en lichte teleurstelling zit het vliegtuig zo goed als vol. We kregen 2 warme maaltijden en konden kijken naar The Recruit en Maid in Manhattan. Volgens schema geland in Vancouver en na het verhoor van de douane was het hollen naar de bagagebelt, waar we vrijwel meteen onze koffers konden meepakken.
Achter de ‘customs check’ de eerste Canadese dollars gepind en het ging al vlot naar Alamo, waar we onze gehuurde wijnrode Chevrolet Impala konden meenemen. Even de knopjes en hendels van deze mega-auto checken en op naar het Ramada Hotel (parking: CAD 4 per nacht). Na het inchecken en de kamerbezichtiging, waarbij ik meteen al door het bed heen ging, besloten we om te voet de omgeving van het hotel te verkennen. Uiteindelijk bleek dat een onmogelijke opgaaf gezien de afstanden dus toch maar weer de Chevy gepakt.
Omdat we redelijk moe waren deden we het rustig aan en wandelden wat rond in het Queen Elizabeth Park (parking: CAD 1 per uur). Hier staat een conserveerkoepel voor allerlei tropische flora en fauna, die we gezien de warmte toch maar niet van binnen hebben bekeken. Het park kent diverse mooie vergezichten, maar na 5 kwartier waren we er al wel weer doorheen en reden we nog wat verder door de stad. Na de eerste hamburger (I love Mac Donald’s) weer vroeg richting hotelkamer.
Eerste indrukken van Canada: veel Aziaten, veel kerken en een efficiënte gang van zaken. En nu maar hopen dat de rest van de vakantie ook zo verloopt!
Vancouver, maandag 16 juni 2003
Om 7.00 uur loopt de wekker af en gelukkig zijn we goed uitgerust, van een jetlag lijkt geen sprake te zijn. We ontbijten bij Denny’s en zijn alweer snel herinnerd aan het feit dat Amerikanen (en kennelijk ook Canadezen) best wel vet ontbijten: eieren, ham, hash browns, worst en ga zo maar door. Moeilijk om iets ‘normaals’ te kiezen maar goed ‘it’s all part of the experience!’.
Na het ontbijt pakken we de Chevy naar Stanley Park, waar we de hele ochtend en voormiddag doorbrengen (parking: CAD 4 per uur). We stoppen bij de totempalen, Brockton Point, Prospect Point en Second Beach. Ook brengen we een bezoekje aan het Vancouver Aquarium (CAD 15,95 p.p). We verlaten Stanley Park en rijden naar Downtown, waar we de auto in een garage parkeren. We kopen een kaartje voor ‘The Lookout’, in het nabijgelegen Harbour Centre (CAD 10 p.p.), vanwaar je een goed overzicht hebt op Vancouver en omgeving. Dan besluiten we om een stadswandeling te gaan maken uit een van onze meegenomen reisgidsen. Die voert ons via o.a. Canada Place, B.C. Stadion, Granville Street, Robson Street, Yaletown en Hotel Vancouver naar Granville Island, waar we komen met de ferry (CAD 2 p.p.).
Inmiddels is het een uur of 19.00 en dus is de bekende Public Market al gesloten, maar we banjeren wat rond en eten een hapje in het hippe restaurant Bridges. Na het eten lopen we naar de pilaren van de brug, waar we de bus pakken terug naar Downtown. We stappen weer uit bij het Harbour Centre, om voor de 2e keer naar de Lookout te gaan voor ‘Vancouver by night’. Het ticket dat we eerder kochten is namelijk de hele dag geldig. Rond 22.00 uur staan we midden in de wijk Gastown, net op tijd om de stoomklok zijn ‘Westminster Tune’ te horen fluiten.
Daarna lopen we nog even terug naar de zeilen van Canada Place, waar het laatste cruiseschip inmiddels al is vertrokken. Wel zien we nog regelmatig watervliegtuigjes. Om 22.30 uur hebben we het echt gehad en gaan we terug naar de parking. Een zwerver probeert nog ons parkeergeld af te troggelen door ‘even te laten zien hoe het moet’, maar als hij merkt dat het niet lukt kiest hij het hazenpad en even later zijn wij weer veilig in het hotel.
0 reacties